برایم نوشته بودند که: «رزومه نویسی معمولاً در نوشتههای شما مورد اشاره قرار نمیگیره. حتی در فایل صوتی رادیو مذاکره دربارهی مصاحبه شغلی (فایل ۲۶ رادیو مذاکره) هم به این موضوع اشاره نشد. این در حالی است که ما قبل از رسیدن به جلسه مصاحبه استخدامی، لازم است که رزومهی خوب و مجابکنندهای ارسال کنیم. در این خصوص اینجا صحبت نشده است.»
در مورد رزومه نویسی و ارسال رزومه، نکات متعددی در کلاسها، کتابها و سایتها گفته میشود. در اینجا من فقط به چند نکته اشاره میکنم که می تواند شانس ما را در پذیرش رزومه افزایش دهد:
نکته صفر: رزومه داشته باشید. رزومه شما شناسنامه شماست. بسیار پیش میآید که دوستان و آشنایان برای شما به دنبال فرصت شغلی هستند و به هر کسی میتوانند، میسپارند تا فرصتهای شغلی موجود را خبر دهد. اما رزومهای از شما در اختیار ندارند. این کار یک قمار بزرگ است. چون شما نمیدانید که چگونه معرفی خواهید شد. به عنوان «جوانی که بهتر است بیکار نماند و به فساد کشیده نشود؟» یا «یک جوان خلاق و باانرژی که میتواند شرکت … را متحول کند» یا «یک فرد ساکت و آرام اهل مطالعه و تحقیق» یا …
همیشه رزومه داشته باشید و اگر به نزدیکان خود میسپارید که برایتان کار جستجو کنند، حتماً به صورت دیجیتال و یا به صورت مکتوب و پرینت کاغذی، نسخهای از رزومهی خود را ارائه دهید. تحقیقات نشان میدهد که طرف مقابل برای خواندن رزومه شما بین ۳۰ تا ۴۰ ثانیه وقت صرف خواهد کرد. حالا که این فرصت تا این حد محدود است ارزش دارد که ۳ تا ۴ ساعت صرف تهیه یک برگ رزومه شود. ضمناً با توجه به این محدودیت، رزومهی خود را خیلی کوتاه و ترجیحاً در حد یک صفحه تنظیم کنید. بسیاری از ما ادامه تحصیل میدهیم فقط به این امید که رزومه پربارتری داشته باشیم. اما در کنار دو یا پنج سال ادامه تحصیل، دو روز هم برای تدوین یک رزومه خوب وقت نمیگذاریم.