تقریباً هفتهای نمیگذرد جز اینکه این جمله از نیچه را به خودم، یا به دوستی از میان دوستانم یادآوری میکنم. گفتم آن را اینجا هم بگذارم تا بیشتر پیش چشم همهمان باشد:
توضیح: نمیدونم چقدر مشخصه که سرم شلوغه و فقط برای اینکه اینجا به روز بشه این مطلب رو گذاشتم. امیدوارم خیلی مشخص نباشه. توضیح بسیار نامربوط: چند روز پیش تمام مطالبی که تحت عنوان هنر خواندن جملات کوتاه منتشر کرده بودم رو یک کاسه کردم شد ۲۵ صفحه. سعی کردم کمی ویرایش کنم و به هم متصل کنم و منتشر کنم. اما هنوز موفق نشدم این کار رو انجام بدم. چون حذف و اضافههای بسیاری داشت و واقعاً مطالبی در اونجا اشاره شده بود که میشد حذف بشن بدون اینکه ذرهای نقص در اصل پیام و مطلب و حتی در توضیحات به وجود بیاد. خلاصه اینکه درگیر تمرین قتل کلمات شدم. اما مسئله با قتل ساده حل نمیشد و بیشتر به نسلکشی کلمات نیاز بود. واقعاً از طولانیگوییهای غیرضروری دو سال پیش خودم خجالت کشیدم. بعد کمی وقت گذاشتم نوشتههای طولانی ماههای اخیر خودم …
میتوانی از روبرو شدن با واقعیت اجتناب کنی. اما نمیتوانی از روبرو شدن با نتیجهی روبرو نشدن با واقعیت اجتناب کنی. آین رند
متخصصان آمار و احتمال به ما میگفتند اگر یک میلیون میمون را بنشانی و یک میلیون ماشین تایپ به آنها بدهی و فرصت کافی در اختیارشان قرار دهی، از حاصل کار تصادفی آنها میتواند شکسپیر هم در بیاید. به لطف اینترنت فهمیدیم که این ادعا درست نبوده است. روبرت ویلنسکی – متخصص هوش مصنوعی
نقل از کتاب: Pulp – چارلز بوکوفسکی
مدتی است که سرگرمی شبانهام، مطالعه کتاب جاشوا کلین (Joshua Klein) است. بلافاصله بعد از پایان کتاب، برای دومین بار خواندن آن را آغاز کردهام و الان در میانههای آن هستم. در این کتاب جملهای وجود دارد که عنوان کتاب هم از آن اقتباس شده. جملهای که به نظرم میتواند الهام بخش باشد: هر محصولی بهایی دارد. اگر در فضای مجازی به شما چیزی را به رایگان دادند، بدانید که محصول خود شما هستید!
با این جمله هم میشه مثل خیلی جملههای دیگه برخورد کرد. بر اساس تجربیات قبلی، میتونم پاسخهایی رو که در ذهن مخاطب شکل میگیره تا حدی حدس بزنم: گروه الف: آره واضحه. راست میگه. این گروه دقت نمیکنند که راست گفتن یا اشتباه گفتن خیلی مهم نیست! غلط ترین گزارهها هم گاهی درست هستند. ساعت خوابیده هم دو بار در شبانه روز، ساعت را درست نشان میدهد. مهم، تداعیهای ناشی از یک جمله برای ماست. گروه ب: همیشه هم اینطور نیست. این گروه هم فراموش میکنند که هیچ چیز همیشه “این طور” نیست و در عرض و طول زمان، همیشه میتوان برای اکثر گزارههای مرتبط با جهان واقعی، مثال نقض پیدا کرد. گروه ج: خودمان هم قبلاً این را داشتهایم. این گروه، را گورکن مینامم. آنها متخصص درگذشتگان و فوت شدگان هستند. همیشه کسی را میشناسند که سالها قبل همین حرف را زده …
این رو توی یک فروشگاه پوشاک ورزشی دیدم، گفتم عکسش رو برای شما هم بگذارم.
واقعیت این است که هر کسی در دوستی آزرده ات خواهد کرد. فقط باید کسانی را پیدا کنی که ارزش تحمل این رنج را داشته باشند. پی نوشت ۱: جمله فوق متعلق به باب مارلی است. او در سی و شش سالگی به دلیل بیماری فوت کرد و آخرین جملهاش که به فرزندش گفت از جملات معروف اوست: «با پول نمیتوان زندگی را خرید». پی نوشت ۲: طرح بالا متعلق به Christophe louis quibe نقاش فرانسوی است. پی نوشت ۳: از مجید و شهرزاد که در کامنتهای همین نوشته یادم دادند که چطور میشه صاحب یا خالق یک تصویر رو از طریق گوگل پیدا کرد ممنونم.
پست های جدیدتر