این حرف را تا به حال، به انواع شیوههای قابل تصور گفتهام و نوشتهام.
اما بعد از مطلبی که در مورد استراتژی های قیمت با هدف رونقبخشی منتشر کردم، احساس کردم همچنان میتوان آن را تکرار کرد.
شاید نیمی از نامههایی که در حوزهی تصمیمهای زندگی از جوانان دریافت میکنم، نشاندهندهی وضعیتی است که آنها انتخاب خود را میدانند اما به دلیل فشارها و محدودیتهای والدین مسیر دیگری را ادامه دادهاند یا میدهند یا به دلیل همین تناقض، در مسیر زندگی متوقف شدهاند. این متن خطاب به آن والدین است و تقدیم به پدر و مادرم که اگر چه تحصیلات رسمی بسیار کمی داشتند، اما به من حق انتخاب و زندگی دادند. شاید به این دلیل که «شعور غیرطبیعی» پدر و مادر بودن در آنها بسیار بیشتر از «شور طبیعی» پدری و مادری بوده و هست.
—————————————————————————————————————————————————————————
هر کس محبت شما را انکار کند انسان نیست.
هر کس فداکاریهای شما را نبیند و نگوید، نابینا است.