کلاس آموزش اصول و فنون مذاکره حرفه ای (همان مذاکره با شیطان سابق) از این هفته آغاز شده است. هم در میان حاضران کلاس و هم در میان ایمیلها، سوال مشابهی را شنیدم و دریافت کردم: آیا درست است که در یک کلاس، راجع به دروغ، فریب، خیانت در رابطه عاطفی وسازمانی، قدرت طلبی، زیاده خواهی، متقاعدسازی، ضعف های رفتاری و شخصیتی انسانها و نحوه فرو رفتن آنها در دام نیرنگ و فریب صحبت شود؟ آیا حرف زدن از این واژه ها و مفاهیم، قبح و زشتی آنها را از بین نمیبرد؟ آنچه در اینجا پاسخ میدهم، یک نظریه ی علمی نیست. یک نظر شخصی است. باوری که به عنوان یک معلم، پس از سالها تدریس در نقاط مختلف این آب و خاک، به آن دست پیدا کرده ام. با حرف نزدن از زشتی ها، و مطرح نکردن آنها، زشتیها …

آموزش مذاکره ساده نیست. دشوارتر از آن، برگزاری آزمون مذاکره است! امروز در پایان کلاس اصول و فنون مذاکره تجاری، باید از دانشجویانم امتحان میگرفتم. به انواع روشها فکر کردم. در پایان روش برگزاری متفاوتی به ذهنم رسید و آن را مطرح کردم: در ابتدای کلاس، حتماً سوالهایی درباره ی مذاکره داشته اید. احتمالاً پاسخ برخی را آموخته اید و سوالهایی بوده که نتوانسته ام به آنها پاسخ بگویم. به خانه بروید. یک هفته فکر کنید و برایم سوالی را که هنوز بی پاسخ مانده است ارسال کنید. هر کس سوالش را ارسال کرد، هم نمره اش را میگیرد هم پاسخ اش را!