گفت و گو حاوی نکات خوبی است اما متاسفانه برخی نگاه های مستقل نیست و به سمت کارفرما می چربد، اساسا در جایی که ما سعی داریم همه با هم در سازمان خود در یک جبهه باشیم اینجور نگاه ها تضاد مفهومی دارد.
مثلا داستانی که ایشان در مورد شراکت گفتند، من باشم شریک نمی شویم، بسیار دیده ام که افرادی در شرکتی زحمت بسیار برای به ثمر رسیدن کاری کشیده اند و وقتی آن کار به سودآوری رسیده حق و حقوق آن فرد با هر ترفندی پایمال شده و ناگزیر مجموعه را رها کرده و رفته از صفر شروع کرده. و از همه مهمتر نگاه بالا به پایین، غالب به مغلوب و موضع قدرتی در شراکت بسیار نافرجام است، من بودم میگفتم اگر شریک هستیم بیا با هم بنشینیم بیزینس مدلمان را کامل کنیم، از جملات پیداست نگاه باز هم آمرانه و دستوری به یک کارمند بوده نه یک شریک!
یک شرکت و یک آدم هر چقدر هم موفق باشد نباید به کارمندان و شرکای دیگرش به چشم آدمهایش (به معنایی که می دانیم) نگاه کند.

جناب شعبانعلی عزیز
فایل را با اشتیاق فراوان در معدود ساعاتی که فراغت داشتم شنیدم.
متاسفانه فرهنگ کار در مملکت ما اینگونه است . صحبت های جناب تقوی بسیار شفاف و روشن است و با صراحت لهجه خاصی مشکلات فرهنگ کسب و کارمان را به صف کردند . امیدوارم که این فرهنگ منحوس کار که نمیدانم از کجا به ما ارث رسیده است عوض شود و این تنها با همت خودمان بدست می آید.

سلام
من صحبت اقای تقوی درباره نیروی انسانی روقبول دارم .امابایک نظرایشان موافق نیستم ان هم قانون کار.درفرهنگ کارماقراردادبستن بین کارگروکارفرمابصورت زبانی است.که قانونی قابل اقامه دعوادردادگاه نیست.تنهاچیزی که میواندتا تصحیح شدن این فرهنگ غلط به جامه کارگری کمک کند همین قانون کاری است که بقول آقای رضاامیرخانی حتی یک کارگاه زیرپله ای رو اداره نکردن.

سلام بر امیر تقوی عزیز
ازگوش دادن به مصاحبه شما لذت بردم اما من فکرمی کنم انچه باعث این فرهنگ زشت یعنی کارنکردن شده است تورم افسار گریخته است وقتی قیمت بعضی نیازمندهای اساسی مانند قیمت مسکن وزمین و ماشین و…. در طی چند ماه چند برابر شده است دیگر روشهای قدیمی برای مبارزه با هیولای تورم جواب نمی دهد فرهنگ نابرده رنج گنج میسرنمی شود از بین می رود روش مبارزه با این هیولا همان فرهنگ دلالی و رانت خواری و زدوبند است دیگر می دانند کارمند متعهد بودن قاضی با عدل و انصاف معلم زحمتش بی معنی می شود

به به مهندس تقوی عزیز در کسوت آموزش به نونهالان عرصه تلاش و کوشش. تبریک می گویم به خاطر بیان شیوا و تاثیر گذارتان.

با سلام و تشکر بسیار بسیار فراوان بابت این گفتگوی فوق العاده و عالی…باید بگم اگر این گفتگو ۳ ساعت و یا بیشتر هم طول می کشید من امکان نداشت از گوش کردن به این گفتگو خسته بشم، آقای تقوی علاوه بر آنکه سخنِ خوب می گویند، خوب هم سخن می گویند، بیان و لحن بسیار عالی همراه با دقت و تمرکز بر روی مفاهیم ، طراوت گفتگو رو بسیار افزایش داده بود، حقایقی که آقای تقوی فرمودید حقیقتا درست هست و بسیار خوب و تحلیلی و با موشکافی به آن پرداخته شد، نکته ی دیگری که به ذهن من میرسه که به این بحث اضافه کنم این هست که پدر من با توجه به تجربشون همیشه به این مطلب اشاره می کنن که نیروی کار امروزی به خصوص در نسل جدید تفاوت عمده ای از لحاظ نداشتن احساس مسئولیت، تعهد، اخلاق کاری، انضباط، ادب و فرهنگ کاری، توجه به حلال و حرام در راه کسب درآمد، دلسوزیِ حقیقی و قلبی و تلاش برای پیشرفت و موفقیت کل سیستم و… نسبت به نیروی کار دهه های پیشین دارد، مسائل و مشکلاتی که پدر من در خصوص کارمندانشان در دهه ی اخیر از این جنبه هایی که ذکر شد داشته اند به هیچ وجه قابل مقایسه با سالهای قبل از آن نیست، به نظر می رسه اینگونه خصلتهای نیروی کار امروزی در ایران هم در کنار تنبلی نیروی کار بسیار حائز اهمیته و دارای بحران اساسی هست، راستش خیلی دوست دارم از این دیدگاه هم نیروی کار ایرانی مورد بحث قرار بگیره، گه چه بر سر این ملت اومده که متاسفانه چنین بی اخلاقی ها و سوء استفاده ها رو توسط کارمندان در محیط های کار شاهد هستیم..

باز هم بابت ایجاد چنین گفتگوی روشنگری از شما دو بزرگوار تشکر کرده و برایتان سلامتی دائمی آرزو می کنم.

با سلام به محمد رضا جان و دوست خوبمان آقاي تقوي
دوست دارم بيشتر با آقاي تقوي و با تفكراتش آشنا شوم
آدرس سايت و ايميل و يا هر چيزي كه از ايشان است را بنويسيد ممنون مي شم
با تشكر فراوان از شما

هر بار که از محصولات و نوشته هات استفاده کردم ، هر چی زور زدم نتونستن تشکر و تحسین نکنم .
محمد رضای عزیز لطفا اگر وقت داری به ما بگو از چه الگوهای فکری استفاده کنیم تا حقایق جامعه خودمون و در مجموع واقعیت ها را بهتر بشناسیم .
چون در دنیای امروز که عصر دانش و اطلاعات هم نام گرفته بزرگترین چالشی که بشر داره صحه گذاری این اطلاعات هست .
به امید روزهای پر از خردورزی برای ایران زمین
شاد باشی

بسیار عالی بود. از آقای مهندس تقوی و استاد گرامی بسیار ممنونم.
آقای مهندس تقوی، با اینکه تلخی های تفکر حاکم بر جامعه مان را مثال زدید و آگاهی بیشتر برایمان حاصل شد؛ ولی مهمتر از آن شیرینی تغییر تفکر را به کام من و دیگر شنوندگان نشاندید…
بیش از هر چیز خدا را شاکرم که انسانهای گرانقدری چون شما بزرگواران را در مسیر زندگی ما قرار داد و بهار اندیشه ایرانی را برای ملت مان آرزو دارم…

سلام محمدرضاجان هم از شما و هم از اقای تقوی واسه بحث های بسیار و بسیارخوب و پایه ای وکاربردی مخصوصن واسه ما اول راهی ها بسیار متشکرم، اتفاقا من چندوقتی بود که ذهنم خیلی درگیر کارافرینی و روند کارافرینی و چگونگی رسیدن به اینجور مهارت ها بود وامروز این درگیری به اوج خودش رسیده بود و اتفاقا امروز داشتم در این مورد یجور مثه روزنوشته های شما می نوشتم که شما این فایل و گذاشتین و جواب کلی از سوال های خودمو گرفتم.واقعا جای چنین بحث های پایه ای و بیسیک که میتونه دید هر فرد تو هر جایگاه ای رو نسبت به جایگاهش باز کنه خالی بود و میتونه کشور مارو از این سیستم کرخت و یکنواخت که بیشتر افراد بهش دچار میشن نجات بده،خلاصه حتمن این بحث هارو ادامه بدین،من بشخصه با تمام صحبت های اقای تقوی موافقم و کلی یاد گرفتم که مطمئنا در ادامه مسیر کمکم می کنه. البته دوست داشتم ایشون از خودشون ، مسیر و استپ هایی که برای رسیدن به این جایگاه رد کردن بیشتر صحبت می کردن ،که انشاءالله در صحبت های بعدی اشاره کنن و بیشتر از تجربه هاشون استفاده کنیم.بازم ممنون.

سلام جناب مهندس
خیلی متاسفم که مهندسی مخابرات خوندم و خیلی خوشحالم که کاری که می کنم هیچ ربطی به مخابرات نداره!
” کار داریم نیروی کار نداریم” این جمله به نظر من غلط هست، عبارت صحیح تر به این صورت هست که “کار داریم ولی نیروی کار بیش از حد داریم”، برا همین خیلی از کارفرماها موقع حقوق دادن به همون یادآوری می کردند که بیرون نیروی کار اضافی هست و ما نیازی نمی بینیم به شما حقوق بیشتری بدهیم! توی دانشگاه چیزهایی که به ما یاد می دهند برای طراحی هست ولی در بیرون کاری که می کنیم برای نصب دکل و بالا رفتن از آنتن بی تی اس هست. سه چهار تا هم نرم افزار هست مثل تمز، اکتیس و مپ اینفو و… که به گربه هم یاد بدی می تونه باهاش کار کنه چه برسه به یک انسان. الان کارفرماها یاد گرفتند میگن بیا یک ماه مجانی اینجا کار کن اگه خوشمون اومد می مونی همین جا. نه تنها من خیلی از همکلاسی های من همچین وضعیتی دارند، تو ایران عرضه کار کردن ندارند اما وقتی از ایران میرن با تغییر زمین و آب هوا به صورت ناخودآگاهی عرضه کار کردن پیدا می کنند. این هم از معجزات آخرالزمان هستش دیگه.
“بلد بودن انگلیسی سواد نیست”! این خیلی خوبه که شما و امثال مهندس در تهران مصرف کننده ترین شهر دنیا زندگی میکنین ولی بهتره بهمون بگین که تا حالا اسم زابل سراوان و… رو هم شنیدین؟ اگه شماها تو اونجا به دنیا اومده بودید الان چیکار می کردید؟ توی حالت مثبت الان دستگیر شده بودین و عکسهاتون رو داشتیم می زدیم تو کاور فیسبوک؛ توی حالت منفی الان قاچاقچی ماهری بودید. همه ایران تهران نیستش برادر من و همه مهندسها هم تهرانی نیستند. عده خیلی زیادی از تهرانی ها توانایی مهاجرت از ایران دارند ولی غیر تهرانی ها هم هستند که نمی تونند زبون رسمی این کشور رو درست صحبت کنند! اینو هم می خواستم زیر پست تکنیک های اثربخش بدبختی بنویسم و بگم که ماها از پدر مادرمون ناراضی نیستیم به دلیل مکانی که توش به دنیا اومدیم ولی از خیلی از هموطنامون ناراضی هستیم .
خیلی خوشحالم که به جای کار با همچین افرادی الان کارفرمای خودم هستم و زدم تو بنگاه معاملاتی.

kheili khooob boood, mamnooon az har do shoma va vaghti ke gozashtin

Motshakerim Mohamadreza

🙂

سلام محمدرضا جان
دراین کمترازیک روزی که کاشان تشریف داشتید ازهرموضوعی که با پیش زمینه ذهنی قبلی یابدون هرگونه پیش زمینه صحبت بعمل آمد ازجمله صحبتهای آقای امیرتقوی که سخن دردهای مملکت بوده وماشاید درک میکنیم ولی درقالب کلمات قادربه بیان آن نبودیم ساعات فراموش نشدنی باشمابودیم وپرازحسرتهای بسیارکه چه بسیارفرصتهاکه میتوانستیم استفاده کنیم ولی بیهوده گذشت حضورشمابرای ماپربودازآه که ماهم میتوانستیم بسیاربهترازاین باشیم وتلاش نکردیم شایدماهم نیازداشتیم تایکی مانندآقای دزفولیان سرراه ماقرارمیگرفت وتلنگوری برای تلاش بیشترمامیشد ازطرف دیگر زندگی ماپرشدازامیدکه هیچگاه برای اصلاح شدن دیرنیست وهرزمان میتوان باانرژی شروع کردوگامی هرچندکوچک برای رشدکشورومردم برداشت درپایان بسیارسپاسگذارم ازحضورتان درکاشان ، زیراکه بچه های تیم کمیاب مالامال ازشوروشوق وامیدو شادی گردیدندامیدوارم این شورموتورمحرکه بسیارقوی برای استمرارموفقیتهای آتی انهاباشد . ممنونتم یابه قول خودتان خ…. مهدی مومنیان

سلام. اقای شعبان علی عزیز. بسیار ممنونم از شما به خاطر این رادیو مذاکره ارزشمند . بدون تردید میتونم بگم که این رادیو مذاکره از نظر من یکی از بهترین های شما بود. و میخوام به اقای مهندس تقوی بگم که بسیار خوشحال شدم از اشنایی با ایشون و امیدوارم موفق باشن. ( واقعا نمیشد برای این پست نظر نذارم , چون خیلی دوست داشتم و واقعا برام جالب بود , چون همیشه سوال داشتم راجع به فضای کار ).