سلام عیدتون مبارک
فردا صبح میتوانید….
ظهر شدااااا:)

سلام

دیشب خواندن نظرات بقیه منو یاد رصد کردن چارلی چاپلین انداخت .
چند سال پیش یکسری کارها را ارزش گذاری می کردم ولی الان به نظرم ارزش گذاری بی ارزش است.و خیلی وقت ها غریزه حاکم است.

در ۲۸سالگی فکر می کنم تو ۲ دنیای موازی زندگی می کنم.

بی صبرانه در انتظار فایل ۱۲ هستم. بسیار ممنونم.
در رابطه با دیشب هم خیلی لطف کردید با این همه مشغله و خستگی وقت زیادی رو به ما اختصاص دادید.

۳۹۱ تا کامنت خوندم و کلی هم حسود شدم که تو مهمونی نبودم ولی عضوش با حوصله و تامل خوندم.واسه تصمیم “کافه …” خوشحالم حتی اگه همیشه نباشم
منم مثل بیتا، هر روز سر میزنم، گاهی خاموش گاهی پر حرف مثل حالا،از شب اولی که این وبلاگ کلید خورد. مهمونی دیشب منو برد به سال ۸۳٫ اون شبای مرمربیسی- آیدی یکی از دوستام بود – اون روزا که کوچیکتر بودم، و فضای آنلاین برام رنگ و بوی دیگه ای داشت.این دوستم بعد از کتابایی که خوندم می تونم بگم، بخصوص اون روزها، بیشترین تاثیر رو روی خط فکری و تصمیم های مهم زندگیم گذاشت و همیشه برام عجیب بود، چون تا قبل از ماه عسل و گرد هم آمدن این همه دوست خوب تو این سایت همیشه برام جای سوال بود که چرا، چون فقط یه فضای آنلاین و دوستی مجازی بود و شماره تماسی که هیچ وقت باهاش تماسی گرفته نشد.حتی نه وبلاگی و نه سایتی.به هر حال الان دیگه علت این کاریزما بیشتر برام روشنه.
خیلی سال گذشته بود، سرم گرم درس و کار و زندگی بود ولی امسال تابستون منو آقای همسر تصمیم گرفتیم به خودمون مرخصی بدیم و بیام جایی که دلمون میخواد – همایش انتخاب – که بازم قسمت نشد،یه دفه و بعد از ۸ سال یه نفر اومد تو زندگیم که از حالا به بعد خیلی از تصمیمای ریز و درشت زندگیم تحت تاثیرش قرار میگره و اولیش هم همایش انتخاب بود.با اینکه برنامه هامو بهم ریخت ولی یه دنیا شور و عشق مضاعف به زندگیمون داده و میدونم که از این به بعد برای رسیدن به هدفام باید چندین برابر انرژی و همت و برنامه ریزی داشته باشم.
تعبیر ” مهمونی ” برای برنامه دیشب خیلی قشنگ بود حس آرامش و امنیت به اعضای آنلاین می داد، ما نتونستیم بیایم چون فعلن اینترنت تو خونه نداریم، به خاطر مشغله ی زیادی که طی روز داشتیم تصمیم گرفتیم چند ساعتی رو که آخر شب با هم هستیم ارتباطات دیگه رو محدود کنیم، تلفن قطع بشه، موبایلا خاموش بشن، مودم و سیستم آف و خودمون دوتا باشیم و گاهی هم مهمونیای شب نشینی، ولی انگار این شب نشینی شما یکم امکانات می خواد.
باید برای مرخصی طولانی که در پیش دارم به فکر امکانات باشم چون یکی از چیزایی که خیلی حرصمو درمیاره اینه که از یه مهمونی جا بمونم به خصوص اینکه مهمونی جمع دوستام باشه.
بیشتر بچه های دیشب از جنسشونو جاشون راضی بودن مثل خود من یا تو یا خیلیای دیگه که من این سوالو ازشون پرسیدم این رضایت شاید به این خاطر باشه که همه ی تلاش ها و دویدن های جنس بشر برای رسیدن به آرامشه و این آرامش تو ظرف زمان و مکان نمی گنجه و هر کس باید اونو درون خودش جستجو کنه، هرجا که باشی، تو هر تاریخی ، با هر جنسی، همین که به این آرامش، هرچند نسبی یا موقت، بتونی دست پیدا کنین باعث رضایتت میشه
خیلی از ماها هم به این اعتقاد داریم و تو اختیاری که بهمون میدن ته دلمون تصمیم می گیریم خودمون و شیوه ی زندگیمونو و اهداف و تصمیماتمو عوض کنیم تا شرایط زمان و مکان و …
هوووووووووو چقدر شد.
راستی محمدرضا انگشتات خیلی زود کبود می شه ها، طبیعی نیست، می خوای یه چکاب بدی؟ :))