سلام
فایل بسیار جذاب و کاربردی است. بسیار ممنونم
من هنوز نتونستم که تمام فایل ها گوش کنم. سعی خواهم کرد با دقت و توجه به فایل ها گوش دهم. فقط برایم یک سوال پیش آمد که نتونستم در فایل ها جوابش را بگیرم. و آن سوال این می باشد:
چرا توجه به تمرکز ترجیح دارد؟ و چرا تاکید شما در این فایل به توجه است نه تمرکز؟

سلام
همه فایل ها را سعی کردم با توجه گوش بدم. بعد از یادداشت برداری مواردی مربوط به هر کدام از فایل ها برام سوال بود یا اینکه به دغدغه ام تبدیل شدن که اینجا خدمت عرض می کنم:
۱- در فایل شماره ۶ که مربوط به هزینه های پنهان موازی کاری هست به از دست رفتن فرصت گفتگو با خود (self talk) اشاره شده. همانطور که شما نیز اشاره داشتید این یکی از توانمندی های ارزشمند ما انسان هاست اما فکر می کنم در سایر حیوانات نیز به شکلی این توانمندی باشه (بیشتر دورنی). این توانمندی همیشه برای من جالب بوده و اینطور بهش نگاه می کردم که ببین تو این توانمندی رو داری و بدون اولین کسی که از ابتدای زندگی تا انتها باهاش سروکار خواهی داشت خودتی و خودت! پس بیشتر با خودت حرف بزن، دقت کن چه چیزی به خودت میگی و حواست به این گفتگوها باشه. فکر می کنم آدم های درونگرا و تنها از self talk بیشتر استفاده می کنند.
۲- در فایل شماره ۷ به چالش های درونی مدیریت توجه اشاره شده. اگر این موضوع را بیشتر باز کنید ممنون میشم. بیشتر بحث مدیریت توجه به نظر می رسه روی چالش های بیرونی تمرکز کرده بود.
۳- در فایل شماره ۹ اشاره های قابل تاملی به کتاب Daniel Levitin شده. به طور کلی این نویسنده خیلی توجه منو به خودش جلب کرده. این کتابی که شما نام بردید مطالعه نکردم اما یکی از کتاب های قدیمیش foundations of cognitive psychology برای سال ۲۰۰۲ هست که از فصل ۷ به بعد محتواهای مفیدی در حوزه توجه، توجه انتخابی و تمرکز گردآوری کرده. مقدمه این کتاب برای من بسیار شگفت انگیز بود. البته از اسم کتاب امسال این نویسنده خیلی هیجانی شدم و برام ترس به همراه داشت!
یه راهکاری که من از چند ماه پیش برای کاهش پریشان فکری توی ماشین و مسیرهای طولانی انجام میدم انتخاب موضوعات از پیش تعیین شده برای فکر کردن در مسیر خاصی هست. برای مثال، من هر هفته دوشنبه ها صبح بصورت منظم و پیوسته ساعت ۶-۷/۳۰ داخل ماشین هستم و سه روز بعدش در ساعت معینی مسیر برگشت را طی می کنم. سایر روزها وقت خیلی کمتری داخل ماشین سپری میشه. من یه سری موضوعات که نیاز به تفکر عمیق ندارن و خیلی هم اساسی نیستن ولی فکر کردن راجع به اون ها زمان بره در طول هفته یادداشت می کنم و به اون ساعت های خاص موکول می کنم. بعد از چندین هفته مداومت عادت کردم به این کار و به طرز مفیدی از وقتم استفاده می کنم. قبل از این تصمیم هر چیزی توی مسیر از انواع ماشین ها گرفته تا عملکرد پلیس و مواردی از این دست به صورت لحظه ای حواس منو پرت می کرد و به معنای واقعی باعث پریشان فکری میشد. البته بعد از گوش دادن فایل ها بیش از پیش به ارزش اون تصمیم پی بردم.
۴- در فایل شماره ۱۱ به “ایجاد پاداش های نامنظم پیش بینی نشده” به عنوان رمز موفقیت در حوزه تکنولوژی اشاره شده. سوال اینجاست در سایر حوزه ها مثل آموزش و یادگیری و یا روابط این موضوع در دنیای کنونی میتونه مفید باشه؟
چند جمله هم از مجموع فایل ها انتخاب کردم دوست داشتم اینجا بنویسم (البته با توجه به بحث هنر خواندن جملات کوتاه):
* مسیر پیشرفت تاریخ به فردی نیاز داره که “توجه” داشته باشد و مدت طولانی روی یک موضوع یا حوزه خاص “تمرکز” داشته باشد.
* یک ثروت جدید در جهان به اسم “توجه” در حال خلق شدن است.
* خودتان تصمیم بگیرید: یا برنامه ریزی کنید یا برنامه ریزی بشوید.
* executive function از قسمت های جدید مغز و از ویژگی های ارزشمند ذهن ماست.(قدرشو بدونیم)
* موازی کاری ما را به شدت مستعد در دام افتادن “خطاهای شناختی” می کند.
* این امکان وجود دارد که “self talk” را مدیریت کرد و به موفقیت های شگرفی رسید.
* طلای دنیای امروز، “طلای توجه” است.
* ذات مدیریت توجه، صبر کردن، کند شدن و حوصله داشتن است.
* اول و آخر بحث “مدیریت توجه”، بحث “قدرت اراده” است.
امیدوارم امسال مهارت های مرتبط با Notification Management را کسب کنیم، از CPA همه کاسته بشه و به Human Moment همه افزوده بشه!
ببخشید طولانی شد.
شاد و موفق باشید.

با سلام
سوالی داشتم در مورد مدیریت توجه، من قبلاً از OTT ها در موبایلم استفاده می کردم بعد دیدم که خیلی وقتم رو می گیره حذف کردم شاید بعضی اطرافیانم ناراحت شدند و بعضی هاشون متعجب و ازم سوال کردند چرا و من گفتم اگر داشته باشم و صفحات مثلاً تلگرام رو باز کنم کنترل خودم مشکل خواهد بود اما اگر کلاً نداشته باشم نه کنترلی لازمه و نه خیلی من معطل می مونم.
اگر مقدار توجه و یا مشغولیت به کار اصلی من رو عدد فرضی در نظر بگیریم در زمان استفاده از شبکه اجتماعی ۳۰ (عدد فرضی) بگیریم بعد از حذف ۴۰ شد بعد از حذف OTT به ۶۰ رسید اما حرکت از ۶۰ به بالا مشکل هست منظور اینکه صرف انرژی زیادی می طلبد.
امیدوارم با برنامه ای که جهت حفظ کردن و شمردن برعکس و نشستن روی صندلی جهت بالا بردن اراده شروع کرده ام بتوانم این قابلیت را افزایش دهم. قابلیت افزایش اراده و کنترل خودم که حتی این قابلیت بر روی سایر وجوه زندگی موثره برای مثال من آرزوی بزرگ من اینه که موقع عصبانیت دقیقاً تحت کنترل خودم باشم.
سوال من اینه که آیا برای بالا بردن مقدار توجه و آزاد کردن تایم از ۶۰ (عدد فرضی) به ۷۰ (عدد فرضی) بایستی منابع رو بیشتر محدود کنم یا اینکه از این عدد بالا بردن به این راحتی ها اتفاق نمی افتد؟
با تشکر از فایل با ارزش اقتصاد توجه که بسیار جالب و کاربردی و قابل توجه بود.

محمد رضا سلام
پیش نوشت
میدونی که من توی روزنوشته ها زیاد فعال نیستم.فقط ترجیح میدم بیام و نظرات تو رو بخونم .خودت روزنوشته هارو از متمم جدا کردی .ظاهرا اینجا برات خیلی شخصیه و تا حدودی قید و بند متمم رو نداری . ومن هم فقط دوست دارم نظر شخصی تو ر و بخونم و کمترراجع بهش نظر بدم.
حقیقتا برای من فایل آموزشی اقتصاد توجه خیلی خیلی عالیه .هرچند هنوز ۶تا فایل رو بیشتر گوش نکردم ؛اما تا همین جا دارم میبینم که واقعا چقدر به این مقوله بی توجه بودم .و چقدر احتیاج بهش داشتم . از نزدیکی صحبتهای تو با دغدغه های فکری خودم ؛وقتی که فایل رو گوش میکنم ؛تعجب میکنم ؛میدونی که موضوع فقط جواب اس ام اس دادن در حین رانندگی نیست ؛حتی متمم خوانی ؛ هم احتیاج به توجه داره برای من تو مثال اسم ام اس و رانندگی رو میزنی و من نحوه متمم خوندن ؛نحوه فیلتر کردن ورود اطلاعات به ذهنم و نحوه اختصاص ذهنم به مسایل اطرافم رو تداعی میکنم ؛برای خودم .بعضی وقتها به خودم میگم اگر یه روز با خوندن متمم به این نتیجه برسم که باید از متمم عبور کنم تا خودم باشم ؛حتما این کاررو میکنم ؛ولی اینقدر من از نظر علمی کوچیکم و اینقدر متمم بزرگه که حالا حالا به گردش هم نمیرسم .ماجرای من و روزنوشته ها و سایت متمم اینجوریه.
حالا اصل مطلب :
میخواستم اینو بنویسم که وقتی ما کاری رو انجام میدیم ؛(به هرنیتی) خیلی نادره که همه اونهایی که کارمارو میبینند نیت مارو متوجه بشن. بعضی وقتها حتی از اینکه میبینیم ؛چه برداشتهای متفاوتی از یک کار صورت گرفته تعجب میکنیم ؛من خیلی دوست دارم که فکر کنم : محمد رضا شعبانعلی به خاطر بچه های این مملکت مونده تو ایران ؛به خاطر صنعت ایران ؛به این خاطر که مذاکره یادبده به ما ؛به این خاطر که ایران رو دوست داره ؛خوب بعد از این تصور میگردم دنبال مصداقهاش گشتن ؛توی روزنوشته ها و این طرف و اون طرف میبینم که آره :محمدرضا کلی دعوت نامه از این و اون داره ؛از دانشگاههای مختلف ؛دمش گرم ببین تا حالا ازاین مملکت نرفته ؛و اینها تصور منو قوی تر میکنه ؛که تو عجب آدم خوبی هستی؛
امروز بر حسب اتفاق یکی از دلایل اینکه هنوز ایران هستی رو میخونم ؛(پدرومادر ت امیدوارم کنارشون شاد باشی) و میگم ای داد بیداد ؛اینم که داره میگه من بنا به این دلیل تا حالا موندم ؛و ممکنه یه روز نمونم .تا اینجا یک تجزیه و تحلیل اشتباه داشتم تجزیه و تحلیلی که قبل از متمم خوندن میدونم که فکر میکردم خیلی هم خوبه ؛
ولی چیزی که الان بعد این مدت با متمم بودن میگم اینه:
دوست و معلم خوبم محمدرضا شعبانعلی از اینکه به ما کمک میکنی که از آدمها در ذهنمان بت نسازیم متشکرم ؛از اینکه گاه گاهی به عمد خودت جلوی این بت سازی رو میگیری متشکرم
میتونم تصور کنم ؛هرکجای دنیا که باشی خیلی راحت داشته های خودت رو در اختیار اونهایی که فکر میکنی بهش احتیاج دارند قرار میدی به این خاطر که بدونی اونها دیگه مال تو نیستند تا وجودت آماده بشه برای دریافت داشته های بیشتر
متشکرم

مثل سایر دوستان من هم فایلها را دنلود کردم و در دو روز آنها راگوش دادم و لذت بردم و شبیه دارویی بدن برای من و همینطور فضای حاکم بر ایران به عنوان مصرف کننده افراطی ابزار دیجیتال و رایگان!‌
من یک سوال داشتم که میخواستم ازتون بپرسم
اینکه آیا صرف موضوع حواس پرتی و تلاش برای تمرکز و توجه میتواند توانایی مان را بالا ببرد ؟ اینکه من سراغ ابزارهای دیجیتال میروم و یا حواس پرتی های دیگر فقط به دلیل پیشینه و نیازهای انسان است که شما توضیح دادید یا منشا دیگری دارد . همیشه از خودم میپرسم که آیا کسی که به چک کردن فیس بوک اعتیاد دارد اگر او را محدود کنیم سراغ چیز دیگری نمی رود؟ حتی اگر کامپیوترش را هم خاموش کنیم با کلید یا خودکار و یا وسیله ای دیگری سرگرم نخواهد شد؟ شاید اگر دلیل کشش ما به سمت حواس پرتی معلوم شود بهتر توجه ما هم جلب شود . دلیل حواس پرتی ممکن است شادی زیاد ناراحتی زیاد نداشتن هدف و انگیزه و هزاران چیز دیگر باشد. به نظرم بررسی موضوع حواس پرتی اگر توسط خود شخص از یک قدم عقب تر شروع شود (منشا و دلیل حواس پرتی ) راحت تر بشود با این موضوع مقابله کرد .
البته که موضوع گسترده و وارد فضای روانشناسی میشود و شاید به جایی هم نرود ولی خواستم چیزی که در مغزم میچرخید بنویسم و خودم آرام شوم.