سلام آقای شعبانعلی. خدا قوت.
با شما موافق نیستم.
خداوند به صراحت میفرماید که حق است. و موارد دیگری را هم به همین عنوان ( به طور قطعی و نه نسبی) حق مینامد.
به تبع آن, در میان انسان ها هم این حق یا غیر حق با همان معیار های الهی مشخص میشود. اگر جایی ما نمیتوانیم این تشخیص را بدهیم به معنای عدم وجود حق یا نسبی بودن آن نیست.
معتقدم این جملات کوتاه و ظاهرا متقارن و زیبا ترویج نسبی گرایی و به هم آمیختن حق و باطل هستند.
پيامبراکرم (ص) فرمودند:
عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ يَدُورُ حَيْثُمَا دَارَ…
با تعریف شما یعنی علی (ع) هم درسقیفه باید میگفت: “شاید حق با شما باشد”؟
من متوجهم که همه ما از کسانی در جامعه که “خود را حق جا میزنند” و اتفاقا به ناحق ظلم میکنند شاکی هستیم, اما این به معنای عوض کردن مبناها نیست.
حق آن چیزیه که خداوند مشخص کرده. فکر میکنم در وجود خدا هم عقیده باشیم.
از خداوند برای خودم و شما و همه ی مردم نور هدایت میطلبم.
سلامت باشید.

من هیچوقت تو زندگیم نمی گم حق کاملا با منه. چون حتی ۱ درصد احتمال می دم که نکنه اشتباه می کنم
اما طرف مقابل بیشتر اوقات سوء استفاده می کنه و می گه حق کاملا با اون هست. من ناراحت می شم اما دفعه بعد باز هم می گم “شاید حق با تو باشه”

بهترین توصیف از باطل با استفاده از حق.
سعی می کنم در هیچ کاری تند روی نکنم .ممنون
راستی تو جامعه ما هم از نظر اعتقادی و هم از نظر مسایل فرهنگی اکثریت رو به نظرتون کدوم دسته تشکیل می دهند؟