لحظه های از دست رفته…
آموزش مدیریت کسب و کار (MBA)
دوره های توسعه فردی
۶۰ نکته در مذاکره (صوتی)
برندسازی شخصی (صوتی)
تفکر سیستمی (صوتی)
آشنایی با پیتر دراکر (صوتی)
مدیریت توجه (صوتی)
حرفه ای گری (صوتی)
هدف گذاری (صوتی)
راهنمای کتابخوانی (صوتی)
آداب معاشرت (صوتی)
کتاب «از کتاب» محمدرضا شعبانعلی
کتاب های روانشناسی
کتاب های مدیریت
…..
بعضي وقتها ارزشها خيلي دير مشخص ميشن حتما به گذر زمان احتياج دارند تا تبديل بشن به “ارزش” شايد همون موقع كه در اون لحظات قرار داريم متوجه ارزش اونها نشيم
واقعا قشنگي لحظه ها به بزرگيشون نيست بلكه به ارزش اونهاست
چه لحظات کوتاه ارزشمند و چه لحظات بلند بی ارزش بهتر نیست!
محمدرضای عزیز!
دقیقا دو هفته است که کافه آنلاین برگزار نمیشه، جالب اینجاست که انگار همه فراموش کردند!
دیشب که کسی نبود جز رها…
میدونیم که این روزها شلوغ ترید، اما آرزو داریم که کارا خودشون رو به راه بشه که بتونید چهارشنبه شبها به ما ملحق بشید.
مهمونی بدون صاحبخونه که مزه نداره.
خدا قوت…
سلام محمدرضا
من ازين لحظات زياد داشتم،
ديروز تهران بودم،اومده بودم نمايندگي قطعات خودرو بگيرم البته همش نماينده ي مستقيم نيست يه سريش با يه واسته صورت ميگيره،قرار شده فعلا رو نيسان سايپا و مزدا فعاليت كنم،نظرت چيه؟تو اين شرايط اين كار خوبه؟ اگه توصيه ا ي داري خوشحال ميشم كه بدونم البته كه تو اين مدت كلي ازت مطلب ياد گرفتم،ممنون
سلام محمدرضای مهربان وقتی ازتصمیم شروع زندگی مشترک جدیدمطلع شدم بیشتر ازخوشحالی نگران شدم بدون داشتن دلیل مشخصی شاید یکی از سخت ترین کارها ی این روزگار همین بودن دو انسان زیر یک سقف باشد تنهایی شاید سخت باشد اما گاهی تعامل با دیگری بمراتب سختتر بقول عارفی میگفت برای بعضی در سلوک همین مدارای در زندگی مشترک نقطه عطف است او ازدواج را جریان روبجلویی میدانست که فقط باید مدیریت شود واز تمام احوالاتش محصول گرفت اما ای همه برای عارفان است عموم بدنبال اسایش و لذت و برخورداری هستند تورا نمی دانم؟بحرحال کتل دشواری است من برای تو وکسیکه کنارت قرار میگیرد ارزوی عاقبت بخیری دارم .از خدای رحیم توجه خاصش را برایتان طلب میکنم.
keybordemun farsi nadare. khastim like konim didim ziresh like ham nadare. goftim benevisim ke besyar dorost va manteghi. be omid e ruzi ke barax beshavad. Amen
سلام
واقعا یه وقتایی آدم برای لحظات گاها زیادی که با ادما گذرونده و فکر میکرده یه روزی حداقل براش خاطرات خوبی میشن حسرت میخوره برای انرژی که برای اتفاقاتی گذاشته که هیچ ارزشی نداشتن…
واقعا عالی بود
آره واقعا …
محمدرضای عزیز ،
همین لحظات کوچیکی که با افکار و حرفهای تو میگذرونیم ، تلاشیه برای اینکه لحظات بزرگ با ارزش تری داشته باشم
🙂
حتی به لحظه ها هم بدهکارم
چند بار چند بار میری اهواز یه بار هم بیا همدان ما خیلی دوست داریم یه سمیناری چیزی میزبان شما باشیم
درست است
سلام
امیدوارم این مرور گذشته بهمون یاد بده از زمان حال بخوبی استفاده کنیم (البته این رودر مورد خودم گفتم )
در حسرت بودن همیشگی انسان بخاطر همینه.
خوش به حال اونایی که حسرتشون کمتره.
قشنگ بود، فک می کنم این کوچکی و بزرگی از دید بقیه است، اگه خود آدم بخواد قضاوت کنه، همان کوچیکای ارزشمند، بزرگترین لحظات بوده اند.
این پست
http://akol.blogfa.com/post-90.aspx
فرزند کوچک یکی از پست های شماست، روزنوشت ها چشمه آب زلالیه که به اندازه وسع خودمون پیمانه آبی برمی داریم و گلی می کاریم و آبیاری اش می کنیم، زلالی و روانی اش پایدار.
موافقم.
اینگونه نوشته هاتون فقط حس اضطرار را در آدم تشدید می کنه به نظرتون این همه بدو بدو و نگرانی برای از دست ندادن لحظه ها باعث از دست دادن لحظه ها نمی شه؟
اما واقعن بهش نميشه گفت لحظه از دست رفته، باز هم در انتهاي بي ارزشي تاثيرش رو بر فكر و زندگي آدم ميزاره، از كوچكترين لحظه تا باز هم كوچكتر از اون