دو هفته پیش رفته بودم سفر. در مسیر که بودیم برای رفع خستگی یه گوشه ای زیراندازی پهن کردیم و من از فرط خستگی زیر سایه خنک درخت، دراز کشیدم. صورتم رو به آسمون بود. بعد از چند لحظه متوجه شدم از این زاویه این درخت و شاخ و برگ های اون چه قدر متفاوت و زیبا به نظر می رسن. اون لحظه با خودم فکر کردم چه سوژه جالبیه که آدم روی زمین دراز بکشه و عکس هاشو از سمت زمین رو به هوا بگیره، دقیقا برخلاف عکس های هوا به زمین، و کاملا عمود. مشخصا هم سوژه طبیعت مد نظرم بود.
با دیدن عکس های Laird Kay یاد ایده خودم افتادم. فکر نمی کردم شخص دیگری چنین ایده رو با سوژه هواپیما در حال انجام دادن باشه.
البته من تا به حال به صورت حرفه ای عکاسی نکردم و پیشرفته ترین دوربینی که دارم، دوربین موبایلمه که از بس کیفیتش بالاست، خودش به شکل کاملا اتوماتیک عکاس ها رو blur می کنه:) هر چند واقعیت اینه که در حال حاضر عکاسی جزء اولویت هام نیست. ولی امیدوارم یک روز فرصتش پیش بیاد.
پی نوشت: راستش شما از بس عکس از ماه می ذارید و از لذت زایدالوصفش برای ما تعریف می کنید، وسوسه می شم تو بحبوهه این همه کار و مشغله، برم یک دوربین dslr بخرم و این ایده رو عملی کنم.