گزارش یک تصمیم یا سوء استفاده:
پیش نوشت: من از بچگی سگ و گربه را دوست داشتم. خیلی زیاد. چند سال قبل در حیاط شرکتی که ما هم در گوشه ای از آن دفتر کار موقت راه انداخته بودیم، دو بچه گربه به دنیا آمدند که خیلی دوست داشتنی بودند. یکی از همکاران من از دیدن روابط من با این دو، خیلی با تأسف و تعجب نگاه می کرد. فکر می کنم به نظرش یک مرد بیست و چند ساله نباید این برخوردها رو در مواجهه با دو بچه گربه از خودش نشون می داد. اما من بی توجه به این موضوع به کارِ خودم می رسیدم به اونها غذا می دادم و نوازششون می کردم. هم من و هم اون دوتا بچه از این رابطه راضی بودیم و کِیف می کردیم. به هر حال وقتی محل شرکت رو تغییر دادیم دیگه از اون دوتا بچه خبری نبود.
اصل مطلب: چند ماهی که از نقل مکان کردن به محل جدید شرکتمان نگذشته بود که در محوطه ی محل جدید هم سه بچه گربه به دنیا آمدند. آنها کم کم بزرگ می شدند ولی من صرفا نظاره گر رشدشان بودم.
از طرفی کارهای شرکت که بیشتر شد، مسئولیت های همکار (متعجب و متأسف) من هم بیشتر شد و ایشان نیاز بیشتری به ارتباط برقرار کردن با همکاران و کارفرمایان پیدا کردند. اما هم خودشان و هم من در این موضوع اتفاق نظر داشتیم که خشکی و عدم لطافت لازم در کلام و برخورد ایشان توی ذوق می زند و باید کاری برای آن کرد. راهکارهایی از جمله مطالعه مطالب مفید و کلاس های مرتبط هم مورد بررسی قرار گرفت.
چند روزی گذشت و من همچنان به راه حل سریع و “اثر بخش” فکر می کردم که خبر دار شدم “احمدرضا نخجوانی” عزیز در صندوق ماشین “تن ماهی” برای گربه ها با خودش همراه داره.
خلاصه اینکه همون شب قبل رفتن به منزل برای همکارم یه برگه روی میز گذاشتم و ازش خواستم که از فردا پلن “T” رو اجرا کنه، و هیچ توضیحی هم ندادم. فردا صبح وقتی از من پرسید پلان “T” مربوط به کدوم پروژه است، براش توضیح دادم که ازت می خوام از همین امروز روزی یه بار برای این سه تا بچه گربه یه تن ماهی (که با هزینه ی شرکت تهیه شده) رو بجوشونی و برای سه تا بچه گربه ی محوطه سرو کنی و وایستی تا غذاشون تموم شه. ضمنا در گزارش روزانه هم از عکس العمل ها و کارایی که حین خوردن غذا انجام می دن برام بنویس.
حالا یک ماهی از اجرای پروژه “تی” (اول حرف تن) می گذره و همکارم به نظرم خیلی دوستانه تر با اطرافیانش و “آدم” ها برخورد می کنه. فکر می کنم پلان تی مؤثر بوده.

سلام
با خوندن این لحظه نگار ۲ تا خاطره برام تداعی شد.
– خاطره ای از بچه گربه تو شهرک آپادانا. چند ماه پیش یک بچه گربه بود که حسابی خودش رو لوس میکرد و دور و برمون میپلکید با مزه این بود که گاهی تو اسانسور دیده میشد یا اگه در باز میموند تو طبقات می دیدمش، یکدفعه دم در ورودی براش یک تیکه مرغ گذاشتم اینقدر از خوردنش لذت بردم که حسابی نوازشش کردم و بعد از خواهرم خواستم براش ماست بیاره در حین خنده و غرزدن تو ظرف کوچیک ماست آورد بچه گربه با ولع ماست رو کامل خورد بعد برای تشکر مدام دور و برمون میچرخید که البته بیشتر منو می ترسوند.
– یک خاطره هم مربوط به محل کار قبلی ام هست اونجا مرکز تفریحی و اردوگاهی در کردان کرج بود منطقه سرسبز و خوش اب و هوایی داشت. یک روز ظهر موقع ناهار متوجه حضور یک عقاب پشت پنجره اتاقم شدم کمی پنجره رو باز کردم براش مقداری از گوشت غذام رو براش ریختم، وقتی دیدم اومد سمت پنجره و شروع کرد به خوردن خوشحال شدم، بعد از اون روز سعی میکردم مقداری گوشت یا مرغ براش بذارم. جالب بود تا برام ناهار می آوردن صدای بال و پر و راه رفتنش روی برگها رو میشنیدم، حسابی آن تایم و به موقع پیداش می شد;-) بخاطر هیبت و صدای پاش اسمش رو گذاشته بودم رستم، همکارها هم به همین اسم صداش میکردن:-)