ديدن اين تصوير منو ياد يكى از ده‌ها تجربه‌ی شخصيم ؛) در مورد علل “عينا” عملى نشدن برنامه ريزى هام انداخت. مى دونم، مى دونم بى ربطه. ميگم ولى. عفو بفرماييد 🙂

نمی‌دونم چطوری ولی در تنظیم برنامه به نظرم رسيده بود درست كردن كاپوچينو X minutes زمان ميبره. نالوطى حدود ۲٫۵X زمان گرفت از من! حالا خوبه اينقدر باهاش اياقم، نبودم چى ميشد؟!
به نظرم گاهى ارزيابى صحيحى از مدت زمان انجام يك فعاليت مشخص كه حتی بارها و بارها هم انجامش داديم، نداريم. (نكته‌ش برا من در همين “بارها و بارها”ش بود.)

آخيششش…گفتم بالاخره. تو گلوم گير كرده بود، دنبال بهانه‌اى برا مطرح كردنش بودم 🙂

بنظر من بعضی از افراد اونقدر نتیجه گرا هستن که بالکل از مسیر غافل میشن. اگه کره زمین دست این افراد بود احتمالا هنوز توی غار بودیم و توی ظرفای سنگی غذا میخوردیم. زیبایی شناسی هم که قصه جداگانه ای داره.