سلام . من یک دروغ گو هستم . دروغ های زیادی هم گفته ام . از همه کسانی که باعث رنجش آنها هم شده ام معذرت می خواهم .
خصوصا از معلم گرامی .یاور مشیر ، علی کریمی ، و همه عزیزانی که باعث رشد من شدند .
اما این را بدانید که من خودم را در سطح شماها عزیزان نمی دیدم . بدین خاطر بود که دروغ گفتم . پس این را بدانید که دلیل دروغ های من جلب توجه شما عزیزان بوده است .
اشتباه کردم . اما شروع کرده ام به ساختن خودم . به همت شما عزیزان هم نیازمندم .
امید است که مرا ببخشید و باعث رشد صحیح، درست، و هر چه بهتر من شوید .
نبخشید هم مشکلی نیست. بعضی وقت ها آدم باید تاوان(هزینه ) کارش را بپردازد .
این جمله :
می‌توانی از روبرو شدن با واقعیت اجتناب کنی.

اما نمی‌توانی از روبرو شدن با نتیجه‌ی روبرو نشدن با واقعیت اجتناب کنی.
را کامل درک می کنم .
ممنونم از توجه شما .