در فضای حقیقی، حزب‌ها و نگرش‌های مختلف داریم. مجموعه‌هایی که هر کدام، بر اساس منافع و نگرش و دیدگاه‌های خویش، حضور دارند و در تضارب آراء، می‌کوشند همراهان خویش را بیابند.
روزنامه‌های کیهان و شرق و همشهری و اعتماد و بهار و …، همگی مصداق نگاه‌هایی هستند که در راه خویش، استوار هستند و بر ادعاها و اصول و ارزش‌های خود، اصرار و استقامت دارند.
اما در فضای مجازی، حزب و جناح دیگری موجود است که برایش نه دولت مهم است و نه ملت. نه منافع ایران و هیچ کشور دیگر. اینها فقط به Rank و رتبه فکر می‌کنند: سایت‌های تشنه‌ی کلیک.
برای اینها، مهم نیست که ما، آرامش داشته باشیم یا شاد باشیم یا ناراحت یا ناامید.
برایشان فقط مهم است که کلیک کنیم. آنها حزب کلیک هستند.
حاضرند هر روز، خبری را اعلام کنند و ساعتی بعد یا روزی بعد، آن را تکذیب کنند. تا به جای یک کلیک، دو کلیک دریافت کرده باشند.
چنان با هیجان از داعش و حاشیه‌های داعش حرف می‌زنند که رهبران داعش هم در رسانه‌هایشان، این چنین از خود نمی‌گویند.
هرگز به حال خوب ما و امید ما و امنیت ذهنی ما فکر نمی‌کنند.
در روزهای گذشته، همه در مورد رفع بخشی از تحریم‌ها حرف زدند.
اما شگفت، سایت‌هایی هستند که یک خبر را با دو یا چند تیتر بعضاً متناقض و متضاد، مطرح می‌کنند تا با کلیک‌های کنجکاوانه‌ی ما که در جستجوی واقعیت‌ها هستیم، سیراب شوند.
از یک سو می‌نویسند تحریم‌ها برداشته شد و از سوی دیگر می‌نویسند: تحریم جدید آمریکا علیه ایران.
این ما هستیم که در میان آشفته بازار معامله‌ی کلیک آنها، سر در گم می مانیم تا بفهمیم که نخستین مورد، در مقیاس کلان بوده و دومین مورد، بحثی جزیی در حوزه‌‌ای محدود و خاص و خارج از فضای برجام.
شاید نخستین گام برای زندگی بهتر فضای مجازی، تشخیص سایت‌های تشنه‌ی کلیک باشد. آنهایی که با رفتار و تیتر‌های خود، نشان می‌دهند اولویت‌شان نا آرامش ماست و نه پرورش ما. بلکه انگشتی است که از سر اضطراب یا کنجکاوی، دکمه‌ی چپ ماوس را فشار می‌دهد.
آخرین دیدگاه