ممنونم که یاد آور خیلی از کارای بدمون هستید.
دروغ و ریا خیلی بده ولی بدتر از اون نیست که این دو رو بهانه فضولیامون کنیم.

این مطلبی که نوشتید باعث شد ادمهای زیادی بخونند و عده ای همچون من ،حتی برای چند دقیقه ای فکر کنیم و به یاد بیاریم که چقدر به حریم شخصی افراد احترام گذاشتیم و یا دیگران برای حریم خصوصی ما چقدر احترام قایل شدند …!؟!
با احترام به تک تک دوستان ،توی کامنتها از شما میپرسیدند که چرا شما به خودتون اجازه داديد و رفتار اون مرد در رستوران رو زیر نظر گرفتید و به تحليل هم رسیدید؟و این هم نوعی نادیده گرفتنِ حریم شخصی افراد بوده!!!و البته جوابهای شما از نظر من بسیار قابل قبول و منطقی بود…
اما یه چیزی مدتهاست که فکرمو مشغول کرده!؟مدتهاست که دارم به ادمها و طرز فکرها، فکر میکنم به ادمها و نگاه شون …به ادمها و دغدغه هاشون !به ادمها و خواسته هاشون !شاید از نگاه ادمهایی که ریز بینی و توجه شمارو هم عدم رعایت حریم شخصی میبینند این کار من هم براشون تعریف نشده و بی معنی باشه …!اما بایدجواب سوالاهامو برای ادامهء فعالیتهای خودم پیدا کنم…تحلیل کنم …!چراهای زیاد! مثل اینکه چرا وقتی یکی مثل شما، متنهای مختلف با سوژه ها و محتوای مختلف میزاره متنهایی مثل حریم شخصی بیشترین لایک رو میگیره ،ادمها درباره اش بیشتر صحبت میکنند ،بحث میکنند،ناراحند و ههذات پنداری میکنند؟(و البته این بحثها و این خوندنها جدا از زیبایی و شیوایی متن،میتونه معنای دیگه ای داشته باشه.ادمها همه به دنبال حریم خصوصی اند حتی اگه خودشون رعایت نکنند….!؟دنبال حریم خصوصی اند و احترام به حریم شخصی شون اما شاید فقط به معنی اینکه اشتباهاتشون دیده نشه ،کارهای پنهونی رویت نشه ،خطاهای جبران ناپذیر فهمیده نشه….مرز و حریم خصوصی معنای عمیق و زیبایی داره که بیشتر ادمها فقط بعد ظاهری اون رو میبینند…)
حریم خصوصی در سالهای نه چندان دور معنای نابی داشت. زن و شوهرها احترامی برای مرزهای هم قایل بودند…برای عقاید هم …زمانهای نه چندان دور دخالت نکردن تو مسائل کاری مرد ،نوعی احترام گذاشتن به حریم خصوصی و ازادیِ عمل مرد بود…و مرد هم به همینطور…اما حریم خصوصی الان معنای دیگه ای میده ،این که تو نباید از صفحه فیس بوک من خبر دار باشی و موبایل من باید قفل داشته باشه…!و رعایت این یعنی حریم خصوصی!؟!
تصور اینکه تو یه خونه دونه دونه درهای اتاقها مثل محیط مجازی و موبایل به روی هم قفل بشه ،وحشتناکه…!
همذات پنداری کردن از مسایلی مثل عدم رعایت حریم شخصی تو این عصر دور از ذهن نیست اما بیتفاوت گذشتن و به دنبال راه حل نبودن دور شدن از حقیقتِ…حقیقتهایی ناب مثل عشق مثل دوست داشتن مثل عاطفه …مثل خود نبودن…مثل یکی نشدنِ منِ بیرون و درون…
من هم میخواهم خوبتر ببینم تحلیل کنم که چرا متنهایی که از عشق ،رویا ،قضاوت .متنهای احساسی ،متنهای عمیق مثل مرثیه ای برای مگس ،به اندازه اون خونده نمیشه….؟متن هایی که باعث میشه برای لحظه ای دقیقه ای ساعتی فکر کنی وبه دنبال معنای زندگی …معنای بودن باشی…. نه اینکه فقط درباره مسائلی همذات پنداری کنی …!
چرا فیلمهایی با موضوع خیانت،تجاوز و طلاق و….پرببینده و فیلمهایی که معنای ناب دارند برچسب مخاطب خاص میگیرند….؟!چرا ترانه های تلخ مورد استقبال زیاد قرار میگیرند…؟
چرا وقتی فیلمنامه مینویسی اگه با موضوع عمیقِ رفتاری -شناختی از ادمها باشه !اگه با مفهوم عمیقِ عشق باشه با ترس از دیده نشدن، اصلا تولید نمیشه؟!چرا سلیقه مردم ما به سمت موسیقی رفته که با گذشته ها فرق کرده؟ چرا جوون هم سن و سال من روی اوردن به موسیقی که نسل قبل ازمن حتی نمیتونه گوشش بده و براش مفهوم نیست…؟
گوش دادن به موسیقی لطیف و ارامبخش از نظر جوون هم سن سال من به معنی به روز نبودن و قدیمی بودنِ فکر تعبیر میشه…!؟
من خوشحالم که به لطف فن اوری و تکنولوژی میشه فاصله ها را برداشت و نزدیکتر شد به ادمها، به باورها ،به عزیز ها…نزدیک شد به ادمهایی که در نقشه جغرافیا “دورند”…و این باعث نزدیکی دل میشود اما دوستش نخواهم داشت اگر باعث شود مرزی شود بین منو عزیزانی که “نزدیکند”…دوست نخواهم داشت اگر باعث دوری ام شود…دوستش نخواهم داشت اگر دیواری برایم شود…!دوست نخواهم داشت اگرباعث شود از خودم دور شوم…مرز من چیزی غیر از این است…..
استاد شعبانعلی عزیز این خانه را دوست دارم .سرزمینی بدون مرز…که نه قفلی بر درش دارد نه قفلی بر دهان من…!این خانه را دوست دارم که همه در کنار هم با احترام به عقاید هم، حریم خصوصی هم را رعایت میکنیم…حریم خصوصی یعنی احترام به باورها و اعتقادات…حتی به تضادها ، اختلافها …
هممون یادمون هست وقتی میخواستید کامنتها توسط اعضای تیم خوبتون فقط کانفرم بشه مخاطبها مخالفت کردند و شما به خواسته همه احترام گذاشتید… اعتمادِ مخاطب یعنی رعایت حریم خصوصی افراد حتی برای کامنتها ..آرزو میکنم روزی رو که رعایت حریم خصوصی منش و عادت، در تمام مسایل زندگی، تک تک ما، باشه….و به حرمت گذاشتن به تمام مرزها عادت کنیم… وبه امید روزی که سیم خاردارها عامل مرز بین انسانهای زمین نباشد…