محمدرضا عزیز سلام
من رو ببخش که احتمالا این کامنت رو صرفا به دلیل صحبت از تبلیغات بانکها در اینجا می نویسم و تنها اشتراک موضوع بحث من در اینجا همین مربوط بودن بخشی از صحبت من به بانکهاست. ( دقیقا به جز این هیچ مناسبتی شاید با این مطلب نداشته باشه)
حقیقتش من برای انتخاب موضوع پایان نامه ام محکوم به کمال گرایی و وسواسی بودن و… غیر شدم چرا که حداقل سه پروپزال نوشتم و از اینها که حداقل یکی به گروه تحویل داده شد همان یکی را هم مسترد کردم و خلاصه نمی دونم از چه بود که هر کاری کردم که موضوعی را به دست بیاورم که به دغدغه کلی من مربوط باشد گیر نیاوردم یا به عبارت بهتر دغدغه ام این بود که موضوع پایان نامه ام بر خلاف ظاهر واقعا ( مسئله و لزوم حل مسئله ) داشته باشد.بلاخره بعد از یکسال به ناچار و بدون هیچ شناخت قبلی آنا برای کار کردن بر سر یک موضوع مربوط به banking regulation رضایت دادم بحث بر سر تطبیقcompliance بانکها با مقررات بود و دیگر نمی توانستم بهانه ای بیاورم موضوع به نوعی هم میان رشته ای بود هم ظاهرا مسئله روز داشت و هم مسئله ما نبود و در آمریکا و اروپا هم سرش بحث بود و… شروع کردم به مطالعه علی رغم تصورم که شش ماهه جمعش می کنم قریب به نه ماه گذشته و من هنوز دارم مقالات و کتب خارجی و معدود فارسی می خوانم هر چقدر هم می خوانم می بینم چقدر تازه دارم یاد می گیرم و چقدر چیز ها نمی دانستم و چرا انقدر به ما یاد نداده اند و حسرت می خورم که ای بابا من کم کم دارم به اون جاهای خوب بحث می رسم ولی حالا اینها را به ما یاد نداده اند به درک ( ببخشید که این اصطلاح به جا رو بکار بردم ) چرا من غافل بودم و خودم بحث های آمار و احتمالات ، و مقداری حل معادلات جدی ریاضی را کار نکردم ( چون گاهی توهم می گیرد من رو که اگر این قابلیت را داشتم در آینده ای نه چندان دور یک کتاب در باره بانکداری و تنظیم گری بانکی می نوشتم ) و چرا کسی حتی جرقه مطالعه در باره banking panic. bank run. crises .prudential .capital . strategic management.corporate governance.compliance. و…. در ذهن من ایجاد نکرده بود. همه اش تصور می کردم که خوب حتما کسانی که در امور بانکی ایران کار می کنند به جز بزینس من هایشان کتاب و مقاله به درد بخوری درباره اینها دارند هر چقدر خواندم دیدم که مشاوران بانکی ارشد ایران ته بحثشان در خصوص حاکمیت شرکتی در بانکها به بحث افزایش شفافیت و جبران خدمات و… می رسد و هنر کنند با اشاره به کتاب برل درباره جدایی مالکیت و کنترل می گویند امان از اینکه حتی به معدودی از هزازان هزار بحث راجع به حاکمیت شرکتی در معنای عام و در معنای خاص راجع به بانکها در آمریکا و اروپا و… اشاره ای داشته باشند و اصلا من ندیدم که حتی یک نفر به فارسی درباره اثر ویلیامسون درباره ساختار و مبانی شرکت مطلب ساده فهم و دقیقی داشته باشد به این برخوردم که یکی از مشاوران ارشد بانک مرکزی به compliance را که به معنای خاص تطبیق با مقررات است به قبولی و به مشتقات آن یعنی ریسک قبولی و هزینه های قبولی ترجمه کرده باشد !
هزارتا مطلب فارسی در این خصوص دیدم که کفایت سرمایه بانکها باید مناسب باشد ولی امان از اینکه چرا هیچ کس یک پاراگراف درباره اینکه اصلا چرا باید پیشفرض نحوه تامین مالی غالب در بانکها deposit based باشد نه equity based چیزی که برخلاف ظاهر ساده اش بهترین اساتید حقوق و اقتصاد در آمریکا کلی مقاله و کتاب در این باره می نویسند آن هم حتی پس از این بحران اخیر ۲۰۰۸٫ چرا کسی این پیشفرض لزوم bail out را به چالش نمی گذارد ولی در آمریکا حتی از این بحث می کنند که آیا واقعا حمایت ها وتضامین پشتوانه دولتی در خدمات بانکی تاثیری بر توسعه و کارآیی بانکی دارد یا خیر.
حالا که خوب و بعد هر جور شده ناگزیرم مطالبم را جمع و جور کنم و به اصطلاح دفاع کنم جز خوشحالی ( خوشحالی از اینکه یافته قبلی ام تقویت شد که ۱٫ هر علوم انسانی خوانده ای شدیدا باید فهیم آمار و احتمالات باشد ۲٫ شدیدا و اتفاقا باید دروس کلاسیک علوم انسانی را بلد باشد۳٫ اینکه اگر بخواهم در آینده در علوم انسانی ادامه بدهم باید تفکر سیستمی و میان رشته ای داشته باشم ) و حسرت ، چند سوال برایم مانده.
اینکه چرا هنوز که هنوز تصور می کنند علوم انسانی همه اش کشک است ( حداقل در حوزه عمل ) و تهش همین اقتصاددانان مهندسی خوانده را اگر لطف کنیم با دادن یک سمتی کابینه مذهبی-مهندسی خود را به وجود یاری پشت صحنه ایشان بزک می کنیم و می گیم که از علوم انسانی هم بهره ای بردیم . ( این را لطفا کنار تقاضای رییس جمهور محترم و مشاجرات بر سر نامه آن استاد محترم فلسفه و … بگذارید)
اینکه چرا تصور می شود که علوم انسانی و اجتماعی بر مدار تفسیر می گردد و اگر ۵۰۰ سال است که دنیا بر مدار تغییر می گردد این مخترعان و دانشمندان و تجربی ها هستند که باید تغییر ایجاد کنند و حداکثر هنر علوم انسانی ها داد و فغان روشنفکری دادن باشد.
چرا با هیمنه پیشفرض بالایی ، دروس جدی آمار و احتمالات و ریاضیات از پیش نیاز های علوم انسانی – اجتماعی امروز حذف شود چرا که باید علوم انسانی خوانده درباره کلیات خمس و مقولات ده گانه ارسظویی بداند.
اینکه چرا در ایران بر سر نئولیبرالیسم و جنبش تصرف وال استریت حرف بزنند و در بوق رسوایی سرمایه داری بدمند ولی از اینکه آمریکا قانونی به قطوری دادفرانک می نویسد و همیشه هم از پیشگامان best practices های بانکی و… بوده حرفی نزنند.
اینکه چرا زمام و سرنوشت سپرده های مردم به دست کسانی بیوفتد که به گفته دکتر فرهاد نیلی در میان آن به اصطلاح متخصین و استراتژیست های بانکی به تعداد انگشت های دو دست کسی نباشند که از ماهیت و جزییات توصیه های بازل چیزی بداند.
و….
حالا من مانده ام حسرت ، پشیمانی ، امید و تکاپو برای یادگرفتن خیلی چیزهای بی ربط و با ربط ،به شرط حیات که البته آغاز هم کرده ام ( تنها نقطه اشتراکشان این است که به استناد آموزه های شما در میانه تلاش برای فهم بهتر دنیا و تکاپو برای خلاقیت و تغییر فردی و جمعی می گردد)
محمدرضا عزیز واقعا از اینکه این بی هوده گویی های من اینجا رو پرکرد باید ببخشید و حق دارید که این امتیاز کامنت گذاری من رو سلب کنید ولی واقعا از شدت سر درد و ناراحتی جایی برای درد دل کردن پیدا نکرده بودم.
( البته در آخر این متن باید بگم به خوبی از حضور محققین و فعالان ارزشمند بانکداری و خیلی حوزه های دیگر علوم انسانی-اجتماعی در ایران مطلع هستم و باید سپاس گزارشان هم بود ولی …)
سپاس

فکر کنم این آینده نگری منظور آینده نگری مشتری ها باشه که با گذاشتن پولشون تو این بانک آینده خودشون رو تضمین کنند.

سلام استاد عزيز
نظرتون در مورد تبليغ بانك ملي: “ اين بانك ملي است ”چيست؟

سلام استاد
واقعا لذت بردم از نوشتتون، خیلی خوب، شفاف و واضح نقد کردید.
متاسفانه تبلیغات شده یه چیز تو مایه های رو کم کنی برای بانک ها، اصلا به اثربخشی و خیلی چیزهای دیگه اهمیت نمیدن، باور می کنید هیچ هدفی تو ذهنشون نیست جز انجام دادن تبلیغ! اصلا به چگونگیش و خیلی چیزهای دیگه فکر نمیکنن!
فلان بانک تو همت بیلبورد داره، ماهم باید داشته باشیم! فلان بانک سررسید و تقویم رومیزیش این تعداده، ماهم باید داشته باشیم!
آژانس های تبلیغاتی هم با استفاده از هزار ترفند، سر تبلیغات بانک ها باهم می جنگند تا یکیشونو تصاحب کنند و سیبیل مدیر روابط عمومی رو چرب و تمام… همین!
من با دوتا از مشهورترین آژانس ها صحبت کردم، دقیقا حرف یکی از مدیرعامل ها یادمه که بهم گفت: کمپین و برنامه ریزی علمی کیلو چنده، یه چیزی تولید می کنیم که مدیر روابط عمومی خوشش بیاد و بپسنده، بعد از اکسپت شدنش یه سری استراتژی و تحقیقات بازار و غیره می بندیم بهش میشه یه کمپین به شیوه مهندسی معکوس!