بزرگترین لذت یک دانشجو، وقتی است که استادش از او اعلام رضایت کند.
دکترمسعود حیدری پدر مذاکرهی ایران، که برای من هم همیشه مانند یک پدر معنوی حامی و راهنما بودهاند، بزرگوارانه به من لطف دارند. خوب میدانم که ایشان به دیدهی اغماض از ضعفها چشمپوشی میکنند و تلاشها را تشویق می کنند. امیدوارم در ادامهی مسیر دشواری که پیش روی من است، با خطاهای کمتری حرکت کنم.
ما که هرچی استاد داشتیم همشون عقده ای بودن ، هیچی بلد نیستن
چقدر «این استاد» و «آن دانشجو»! ( البته به تعبیر استاد : «دوست» ؛ هردو نازنین هستند.:)
ممنون که تونستین دل این استاد نازنین رو شاد کنین و در مورد دغدغه های قشنگی که دارن، بهشون نشون بدید که میشه به آینده ای بهتر برای کشورمون با وجود آدم هایی مثل شما، امیدوارتر بود…
درضمن … خوشحالم که در این فیلم کوتاه، دو دلیل مهم برای اینکه چرا باید مذاکره رو یاد بگیریم، یاد گرفتم. باید توی مطالب، صحبت ها و فایل های شما جستجو کنم ببینم می تونم پیدا کنم که اون سه دلیل مهم دیگه چیه ؟؟ … 😉
سلام استاد عزيز ميشه لطفن يه فرمول بگيد استادهاي ما هم يه كم از ما تعريف كنند.خواهشن
۲۰ سال کتاب خوندن. روزی ۱۰۰ صفحه.
همون بیست سال شبی ۲ ساعت خوابیدن.
۲۰ تا کتاب نوشتن.
خانه و زندگی رو فروختن هزینه کردن برای یادگیری و آموزش و کلاس رفتن
زندگی در بیابان برای پروژههای عمرانی. تا هم آبادی اتفاق بیفتد و هم تجربهی ویرانی از ذهنت پاک نشود.
شرکت در جلسات و فعالیتهایی که نتیجهاش برای مردم مفید باشه اما هر یک موردش با تهدید مرگ همراه باشه.
و چند تا کار کوچیک دیگه…
سلام استاد ما
جوابتون منو ياد يه حكايتي از الهي قمشه اي انداخت بزاريد براتون تعريفش كنم:
گفتش كه: اون دنيا حضرت علي از آب حوض كوثر به هر كسي كه شرايطش رو داشته باشه يه جرعه ميده.
يكي پرسيد خوب شرايطش چي هست؟ در جوابش اون شخص يه سري شرايط و مراحل سخت مثل همين هايي كه شما نام برديد را نام مي بره. در اين بين يكي از تو جمع بلند ميشه ميگه آقا با اين حساب به حضرت علي بگيد خودش بريزه، خودش هم بخوره.
واقعا؟؟؟؟؟؟؟
امروز دکتر شیری اومده بود دانشگاه واسه یه همایشی به اسم نبوغ در زندگی دانشجویی، واسه همه ی کارهای نکرده ام شرمنده شدم.هی حرف هاش رو می زد و می کفت البته شما شریفی ها البته این طور نیستید.
یوخده نه خیلی خیلی عقبم خیلی استاد خیلی در حد اینکه حتی راه رو نمی دونم درست رفتم یا نه.
واقعا همه چیز مخصوصا انتخاب سخت شده و ما بی اندازه تنبل و درگیر روزمرگی های وقتگیر شدیم
درود به شرفت ..
سلام بر دانشجوي استاد
راستش چيزي كه توي كشورمون كمتر ميينيم اينه كه استادي، شاگردي بهتر از خودش را تربيت كنه(با نگاهي به تاريخ به وضوح ديده ميشه)خوشحالم كه آقاي شعبانعلي قرعه اين دولت نه چندان سهل و آسان به نام شما رقم خورده است.
سخته اما ممكن؛ لطفا شما هم شاگردي بهتر از خودت تربيت كن.
سلام
اول از اين خوشحالم كه برخلاف رسم فرهنگي ما كه هيچ كس اون يكي رو قبول نداره و اينو در گفتار و عمل نشون ميده استاد حيدري با متانت و تجربه اي كه دارن به اين صورت از شما و اساتيد ديگه تعريف و حمايت ميكنن واقعاً دمشون گرم.
دوم از اين كه تا الان ديدم كه شما هم اين درسو خيلي خوب از ايشون ياد گرفتين و ايده ها و نظرات اساتيد ديگه رو تحسين ميكنين و معرفيشونم ميكنين.
سوم از اينكه براي اشاعه اين فرهنگ پسنديده تلاش ميكنين. اميدوارم همه اساتيد ديگه هم تو حوزه هاي مختلف اينو ياد بگيرن كه از روي بغض و كين ديگر اساتيدو زير سوال نبرن.
و در آخر براي يادآوري به خودم و ساير دوستاني كه در راه كسب دانش هستيم و بعد از مدتي فكر ميكنيم ديگه به درياي دانش رسيديم و خدارو بنده نيستيم اين بيت خيامو مينويسم:
يك چند به كودكي به استاد شديم//يك چند به استادي خود شاد شديم
پايان سخن شنو كه ما را چه رسيد//از خاك برآمديم و بر باد شديم
سامان
بهتون تبریک میگم. هرچی بیشتر از شما میخونم بیشتر باور میکنم که خاص بودن ذاتیه نه اکتسابی.
البته پشتکار هم بی تاثیر نیست ولی شما با این تمایز به دنیا اومدین.
خوش بحالتون بخاطر همه داشته ها و دستاوردهاتون.
“ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید…”
سلام استاد ،ترم قبل دكتر مسعود حيدري به دانشگاه ما (آزاد قزوين)تشريف آوردند، انتهاي سخنراني من بهمراه دوستم
خدمت ايشون رفتيم ،بحث مذاكره كنندگان بود و اينكه كشور ما امروز بيشتر از هر زمان ديگري به مذاكره كننده در سطح بين المللي نياز دارد،و بعد من از ايشون سوال كردم نظرتون در مورد استاد شعبانعلي چيه؟فرمودند آقاي شعبانعلي درجه يك هستند.
واقعا شما درجه يك هستيد.
فقط میتونم بگم بی نظیر بود.هم به شما هم به ایشون تبریک میگم
سلاممممممم….ما هم مفتخریم که چند سالی است جز دوستان شما هستیم …..اومدم که بگم که من رفتم از ایران برای تحصیل و امیدوارم با دست پر این دوره تحصیلی رو تمام کنم….مثل قبل نمی تونم وقت بزارم برای ابنترنت ولی همیشه به یادت هستم و خواهم بود و سر خواهم زد….شاد باشی و سلامت……با اینکه تا حالا تو دنیای واقعی ندیدمت ولی نمی تونم چرا حس می کردم یکی از کسانی هستی که باید حتما بهت بگم ……شاد باشی همیشه و سلامت محمدرضای عزیز
امیدوارم ایران ما جای خودش رو پیدا کنه ….یکی مثل من فکر نمیکرد هیچ گونه عرق ملی داشته باشه ولی وقت خداحافظی باورت نمیشه اگه بگم که من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود…
پگاه جان. دوست نادیده و ناشنیدهی من.
امیدوارم موفق باشی و خوب درس بخوانی و بیشتر بیاموزی و هر جا که هستی کمک کنی بخشی از این دنیای «وامانده» از «رشد و پیشرفت واقعی» از «خود بزرگ بینهای ایرانی» تا «خود بزرگبینهای آمریکایی» زندگی بهتری را تجربه کنند.
من به نحوهی فکر کردن تو و تفکر نقادانهی تو که این روزها گوهری است که با چراغ هم بگردی به سادگی پیدا نمیکنی ایمان دارم و میدانم که روزی کمک میکنی من و دیگران یک پله بهتر از زندگی امروزمون رو تجربه کنیم.
امیدوارم روزی توی ایران ببینمت…
محمد رضای عزیز کامنتت پرم کرد از حس غرور …تمام سعیم رو میکنم ایمانی که گفتی برای من بزرگترین افتخاره …سعیم رو میکنم …راستی من دانمارک هستم اگر از اینورها اومدی بدون که از دیدنت بسیار بسیار خوشحال میشم…شاد باشی و سلامت
پگاه عزیزم.سلام
امیدوارم موفق و شاد باشی و به نتایج درخشانتر از اونی که میخواستی برسی. اگه از دیده ها و شنیده هات من رو در جریان بذاری خیلی خوشحال میشم. حواستl به ایمیلت باشه عزیزم (;
سلامت باشی دوست دانای من …
سلام آرام عزیزم ممنونم خیلی…حتما حواسم به ایمیلم و دوستان جانم هست 🙂
پگاه یوگینی من 🙂
منتظر بودم همین روزا اینجا ببینمت.امیدوارم کارا همه خوب پیش رفته باشه و الان همه چی روبه راه شده باشه.همین طور خستگی سفر وجابه جایی از تنت بیرون شده باشه 🙂 من همچنان منتظرم تا در اولین فرصت مناسب دیگه باز هم ،هم صحبت باشیم.خیلی خیلی خیلی مراقب خودت باش 🙂
من شما رو تو خونه ی محمدرضا پیدا کردم ،برای همین از محمدرضا هم ممنونم که با بنا کردن این خونه ،دوستان خوب زیادی پیدا کردم 🙂
امید وارم هر وقت دلت گرفت یا غمگین شدی به این جا سر بزنی
ما همه تنهاییم اما سقف دلتنگیهامون رو محمد رضا است
بزرگترین لذت این دانشجو در این لحظه اینه که استادش ایمیلش رو بخونه و در جوابش ایمیلی بزنه ..
دوستت دارم استاد عشق و مذاکره..
لازم به ذکر است در نوشته این دانشجو شعر مولوی به نام سعدی ثبت گردید. خطای ذهنی ناشی از خستگی و بی تسلطی بر ادبیات.
مولوی صحیح است.
سلام
بهت تبریک میگم بخاطر داشتن چنین معلم بزرگی
و دلم بحال خودم سوخت وقتی چنین استادی رو دیدم و به خودم رسیدم که ۲شنبه بخاطر ۵دقیقه دیر رسیدن اجازه ورود به کلاس به بدتریم شکل بهم داده نشد و دیگه هم حق ورود به کلاس رو تا پایان ترم ندارم و افتادم از الان!!!!!
جدی محمدرضا کجای دنیا اینطوریه؟از استاد دانشگاه تهران بعیده
محمد رضا جان .پس از ان همایش ندیدم که درباره موضوعات مطرح شده دران اظهار نظری کرده باشید! زیارت شما و حضرت استاد حیدری و دکتر شیری بزرگ ترین برکت ان روز برایم بود.سپاس
آن همایش مثل خیلی از همایش های دیگر، رضایت خاطر من رو تامین نکرد. دوست نداشتم راجع بهش بنویسم.
کلا اینگونه همایشها فقط با هدف مادی تشکیل میشود تنها همایشی که خیلی حس خوبی بعد آن داشتم همایش تعالی سازمانی مجتمع فنی بود ,با اینکه خیلی در برگزاری همایش تجربه نداشتند عالی برگزار شده بود
استاد عزیزم از اینکه سعادت حضور در کلاسهای شما را داشتم خدا را شکر میکنم . و براتون موفقیت روزافرون و سلامتی ارزومندم .
سلام استاد
ممنون که باز هم لحظات شاد و حس خوبتون رو به اشتراک گذاشتید(تبریک بخاطر حس بخشندگی تون)
به خودمون(بچه های shabanali dot com) ، به شما ، به استادتون و به میهن ام تبریک میگم ،،
به خودم و میهن ام بخاطر شما و استادتون
به شما بخاطر اندیشه و تلاش تون
به استادتون بخاطر بصیرت و حس وطن پرستی شون
والبته به شما بخاطر دادن حس رضایتمندی به استادتون .
******************************
این شیوه امتیازدهی به کامنت دوستان هم خیلی خوب و مفید هست بنظرم. هم حجم کامنتهایی رو که شما روزانه باید تائید کنید رو کم می کنه و هم میشه بیصدا و بی زحمت برا صاحب خونه، اومد و استفاده کرد بدون اینکه درعین حال “بی تفاوت” رفت و بعد هم چراغ خاموش رفت . . .
وقتی استاد بزرگی چون دکتر حیدری از محمدرضای عزیز که استاد ماست تعریف میکنه ما هم خوشحال میشیم.
بزرگترین لذت برای یک استاد هم زمانیه که ببینه زحماتش به بار نشسته و باید به شما تبریک بگیم از اینکه تونستید چنین لذت و حس شیرینی رو به استادتون هدیه بدید.
با آرزوی موفقیتهای بیشتر و بزرگتر در کار و در زندگی برای شما.
سلام محمدرضا
آقای دکتر اینارو پشت سرتم میگن،پارسال که اومده بودن قزوین وقتی داشتم باهاشون صحبت میکردم وقتی در موردت گفتم،خیلی خیلی ازت تعریف کرد.
به عنوان شاگرد شما احساس غرور کردم
استادممنون که هستیدو در نهایت انسانیت به ما اموزش زندگی میدهید
تبریک!
سلام
استادي مدرك نيست و با مدرك هم نمي آيد.
استادي شأن است. شأني كه هر كسي آن را ندارد.
از وجنات جناب عالي- حتي اگر زياد هم شما را نشناسيم و همينطور از وجنات جناب پروفسور حيدري بزرگوار،استادي مي بارد.
چند سالي است تدريس مي كنم. هر وقت كسي مي گويد استاد، به او مي گويم اميدوارم روزي استاد شوم.
برقرار باشيد استاد نازنين
che axe ghashangi
وجود چنین فردی در کشور ما یکی از همان “تعـــمت”هاییست که استاد توو بیان شیوای خودشون عنوان کردند…
خداوند عمر طولانی و با عزت نصیب ایشون کنه؛ که تعداد افرادی « اینچنین »، که با از خودگذشتگی و کنار گذاشتن منیت،
« چراغ راه » به دست گرفته
و همراهان خود را راهنما و « راهگشا » هستند، بس انگشت شمار است!
نفــسش گــــرم باد
سلام
محمدرضای عزیز
همه ی استادا ، اینطوری نیستن ! همانطوری که همه ی شاگرا مثل هم نیستند .
برای جلسه دفاع منتظرت بودم ، اگه بودی با موجوداتی ( استادانی) آشنا می شدی که می گفتن اگر چه استدلال تو کاملا منطقی است ؛ دقیقا مثل اینکه بگویی۴=۲*۲ ؛ اما ، پذیرفتن نظریه ی تو به معنی آنست که بگوییم : تو بیشتر از ما فهمیده ای و ما تا بحال به این نکته رسیده بودیم !!!!!!!!!!!!
بیان کردن چنین نظریه ای برای تو خیلی زود است !!!!!!!!
اشکالات احتمالی ( عمدتا تایپی ) را در جلسه پیش دفاع نگفتیم تا در جلسه دفاع چیزی برای گفتن داشته باشیم !!!!!!!!!!!
کوتاهی اندیشه شان ، شیرینی دکترا را به کامم تلخ کرده است .
قدر استادی مثل دکتر حیدری را بدان که شاید امثال او را جای دیگر نشود پیدا کرد .
ای کاش پروفسور تو مراسم بزرگان فروش شرکت نکرده بودند این مراسم اصلا در شان ایشان نبود این استفاده ابزاری از اسم استاد حیدری بود.
سلام
از یک سو بسیار تبریک به شما و ما نیک میدانیم آنچه که آقای دکتر درباره تون فرمودند چه معنای بزرگی دارد.
خوشا به حال شما که استادتون اینقدر شما رو تایید میکنند …اما بیشترخوشا به حال ما…که استادی چون شما داریم که بزرگی درباره شون اینگونه پرشور وصف میکنند.
و خوشا به حال هر کسی که برای بودن و ساختن و بهتر کردن تلاش میکند.
شما گوهر یکدانه و درخشانی هستید استاد عزیزم …