ای محمدرضا، ای معلم،
برام جالب(و فکر کنم تاثیرگذار در روند یادگیریم از مطالبت) هست که بدونم خودت برای بخش:
«در ذهن من و مدل ذهنی من، اکنون چه چیزی وجود دارد که در سال پیش همین روزها، نبود؟»
چی نوشتی؟
البته اون مواردی که نزدیک به متوسط مدل ذهنی کامنت‌گذارهای اینجاست و نه اونایی که خیلی دورن.
چون من تعداد زیادی محمدرضا شعبانعلی مختلف تو اطرافم دارم که ازشون یاد میگیرم(محمدرضا شعبانعلی مهر ۱۳۹۲، محمدرضای ضبط کننده‌ی فلان گفت‌وگوی سه سال پیش و …) و اگه بدونم که مورد ملموسی تو مدل ذهنیش تغییر کرده و یا حتی با اون موقع تضاد داره، به نظرم بهینه‌تر یاد میگیرم.

سلام محمدرضا
سالی که گذشت در مذاکره‌ها و بخصوص در تصمیم‌گیری‌هام بهتر از سال قبل بودم و اینو مدیون شما و تیم متمم هستم .
امیدوارم سال پیش رو در اوج برکت ، سلامتی ، و شکوفایی باشید .
پی نوشت : قسمت اولویت‌بندی فایل درد داشت ، اما فکر می‌کنم به این درک رسیده‌ام که اگر این درد را الان تحمل نکنم پایان ۹۶ با درد و مشکلات خیلی بیشتری رو در رو میشم که خارج از تحمل منه

من فکر می کردم یاد گرفتم برنامه ریزی مستمر بکنم (چون ۷ ماهه تقریبا برنامه ام رو هر شب مرور و هر ماه به طور کلی بازبینی می کنم) و به خیال خام خودم با صرف چند ده ساعت وقت برای خوندن کتاب ها و مقالات برنامه ریزی فردی و مدیریت زمان و… توانایی و دید خوبی برای برنامه ریزی فردی دارم. حتی یک ماهی هم بود که دیگه مطالعه تو این زمینه نداشتم. نمی دونم تجربه کردی یا نه اما وقتی ادم توی یک حوزه وارد میشه و یک کم خیس میشه توهم شناگر بودن برش می داره، خصوصا اگر ۴ تا آدم تعطیل ازت تعریف کنند، یه پیشرفت هایی هم ببینی تو کارت و البته ناجیان غریقی در اطراف آدم با همین توهم امرار معاش کنند. یه حس احمقانه و سخیف میاره با خودش که کند می کنه سرعت آدم رو.
اما واقعا از اون روز که این فایل شما رو خوندم تکون خوردم و ذهنم تا امروز درگیر اش بود. یه بخشی برای سوالات مهم این فایل( که لطف و عیدی بزرگی بود و تا امروز بهش جواب دادم) و بخشی هم بابت تلنگر این نوشته ها که باعث شد یادم بیاد مفهوم جمله “یه دانشجو که امیدواره هیچ وقت فارغ التحصیل نشه” یعنی چی.

سلام
برای این یکسال گذشته از شما معلم بزرگوار و گروه تون تشکر میکنم .
بسیار خوشحالم که یکسال گذشته رو دوباره با شما در روزنوشته ها و در متمم همراه بودم .
از خداوند میخوام که سال جدید برای تک تک دوستان متممی و شما و گروهتون نوروز باشه .

سلام.دوباره منم.:)
خیلی وقت بود که فکرم درگیر پاسخ به یک سواله و الان که این فایل رو دیدم، دوباره توی ذهنم پر رنگ تر شد.
داشتم به سوالات زیر تیتر “سیصد ساعت که میشد به شکل دیگری صرف شود…” جواب می دادم.
مجموع زمانی که من بهش رسیدم حدود ۶۰۰ ساعت بود. ولی مساله اینجاست که این ۶۰۰ ساعت از جمع شدن زمان های ۵ تا حداکثر ۱۵ دقیقه ای به وجود اومدن.
مثلا شاید من در روز یک ساعتم رو ( ۱۰ بازه ۶ دقیقه ای ) برای چک کردن کانال های مختلف تلگرام صرف کنم که در سال ۳۶۵ ساعت من رو به خودش اختصاص میده.
من هم دوست دارم این ۳۶۵ ساعت رو بهتر استفاده کنم ولی گزینه های کمی به ذهنم میرسه که بتونم توی این زمان های ۶ دقیقه ای انجامش بدم.
یه زمانی تمرین های مدیریت توجه مثل معکوس شماری یا خوندن لغات انگلیسی از جمله کارهایی بود که سعی می کردم تو این زمان ها انجام بدم.
اگر بخوام سوالم رو شفاف تر بپرسم: ما در طول روز زمان های متعدد ولی کوتاه زیادی داریم که تقریبا جز سر زدن به اینستاگرام و تلگرام و بازی کردن با گوشی کار دیگه ای به ذهنمون نمیاد.توی این زمان های کوتاه چه کارهایی می تونیم انجام بدیم؟

سلام محمدرضای عزیز
معلم زندگیم
سال نو را تبریک عرض می کنم و برای تو و خانواده نازنینت و تیم دوست داشتنی متمم و دوستان خوب متممی لحظاتی سرشار از خوشی، شادی، آسایش، آرامش، سلامتی، رضایت و موفقیت آرزومندم.
در پناه پروردگار مهربان، آرام و سلامت باشی و دانش و علم و تجربه ات افزون باد.
بخاطر تمام حمایت ها و محبت های بی دریغ و آموزش های ارزشمندت سپاسگذارم.

سلام محمدرضای عزیز.
خیلی خوبه که حتی سال جدید و اتفاقات اون هم نمی تونه هیجان من رو برای اومدن به متمم و اینجا کم نکرده.
من هم مثل تو اعتقادی به نوروز و روز تولد و اول هفته و ماه و سال ندارم و روز های نو با تصمیمات ما رقم می خوره نه به جبر تقویم. یادمه یه بار از مدیرت نقل میکردی که به جای اینکه از اول سال برنامه ریزی کنیم ، چه بهتر که ۶۰-۷۰ روز مونده به عید هدفی رو برای خودمون تعیین کنیم و روز عید از اینکه به اون رسیدیم خوشحال باشیم.
خوشحالم که وقتی به سال گذشته نگاه می کنم، تغییرات زیادی رو در خودم و مدل ذهنیم می بینم و به شدت این رو مدیون تو و محیطی که فراهم کردی هستم. امسال از خودم راضی نیستم. کم کاری زیاد کردم و بیشترین ضربه رو هم از نداشتن برنامه و هدف خوردم. می دونم که تکمیل این فایل پی دی اف برای من درد و ترس داره ولی باز هم امیدوارم که در ارزیابی های بعدی خودم بتونم به سطح استاندارد های خودم برسم.
ممنون به خاطر این همه حس خوب

سلام محمدرضای عزیز
ممنون برای تلاش های انجام شده در سال ۹۵ و امیدوارم شال ۹۶ سال پر خیر و برکت برای شما و دو ستان متممس ام باشد.
امسال کمتر از سال قبل وقت کردم برای سایت پر محتوا و ممتاز ممتم وقت بگذارم اما همان قدر که وقت گذاشتم استفاده کردم و فکر می کنم استفاده هم رساندم.
موفق باشید و سربلند
پیمان تسنیمی

عید رو تبریک میگم.
ضمنا به قول خودتون، انشاالله سال ۹۶ پر از ثروت و سلامتی و رضایت باشه.(فک کنم این سه تا بود)
میخواستم بابت پیشنهاد وبلاگ نویسی هم ازتون تشکر کنم.
به قول بچه ها، درود تو روحتون 🙂 خیلی دوستون داریم

موقع برنامه ریزی کردن همیشه با هیجان لیستی از کارهایی که باید انجام بدم، کتاب هایی که باید بخونم، فیلم هایی که باید ببینم و… رو تهیه می کنم. واضحه که سنگ بزرگ نشونه نزدنه و با انجام نشدن خیلی از اون کارها از عزت نفس خودم کم می کنم.
اما خوبیه محتوای این فایل اینه که نمی ذاره با هیجان برنامه ریزی کنیم و سنگ بزرگ بلند کنیم. هر بار که می خوایم به آینده فکر کنیم، اول سوالی از گذشته ازمون می پرسه. گویی داره بهمون القاء می کنه قبل از این که هیجان زده بشی و یه لیست بلند بالا بنویسی، به گذشته ت یه نگاه بنداز. حالا با توجه به شناختی که از گذشته و کارهایی کرده و نکرده ت داری، متناسب با اون ها، برای خودت، وقتت، منابع و پشتکارت برنامه ریزی کن.
مرسی محمدرضا.

سلام محمدرضا
سال ۹۵ نقطه ی عطف زندگی من بود
تقریبا اواسط فروردین ۹۵ بود که با متمم و محمدرضا شعبانعلی آشنا شدم
من سال ۹۵ متولد شدم
مرسی که هستی
سال نو هم بر شما و خانواده ی عزیزم متمم مبارک باد
آهنگ زیبای “رندان مست” از خسروی آواز ایران محمدرضا شجریان رو به شما و همه ی دوستان تقدیم میکنم دانلود کنید و گوش بدید.

امسال بهترین سال من بود . آشنایی با مفهومی به نام شعبانعلی و متمم . عیدی متمم را هیچگاه فراموش نمی کنم . امیدوارم در سال جدید با مفاهیم بیشتری شبیه شعبانعلی آشنا شوم ، اگر عمری باقی بماند .
برای همه درتک تک روزهای سال جدید آرزوی خواندن کتاب های بیشتر ، آشنایی با افراد موفق بیشتر ، آرزوی تبدیل اطلاعاتتان به دانش ، را دارم .
به قول شهرزاد یک هر روز یک روز جدید است .