سلام دل بستگی ارزشمند ترین و خصوصی ترین حسیه که میشه داشت.تغییر پذیریش اندکه.ضربه زننده نیست.تکرارش ازار دهنده نیست.پای دل که وسط باشه بستنش جایی معنا پیدا میکنه که روحت به اونجا گره خورده. و اما وابستگی حالت بیمار گونه و حق دهنده ایه که به نظر شاید درست میاد ولی اونجایی اشتباهی رفتنمون هویدا میشه که اسیبه رو دیدیم.بدون شک روح متعالی با خواستنش با این رویکرد که چه دوسم داری و چه نداری,چه گرونی و چه ارزون,چه پستی و چه بالا دوستت خواهم داشت,زیبا ترین شیوه ابراز علاقمندیه.و کیه که این حس ناب رو نخواد.مرسب بابت متن زیباتون

امروز این مطلب از وایبر به من رسید بدون منبع و گوینده و چون خودتون این کار رو مجاز دونستید حرفی نیست ولی چرا باید کتاب های شریعتی رو به کتاب های شاملو تغییر بدهند؟ اگرچه با شناختی که از شما دارم یادگیری برای شما بسیار مهم تر از عنوان و متن گفته هایتان است.

هر نوشته ات ذهنم درگیر میکنه هنگ میکنم واقعنن

ممنون محمدرضای عزیز

الان متوجه شدم ، محبوبیتت فراگیرتر از این چیزاست که من فکر میکردم !
فوق العاده ای پسر! 😀
منم که مثل بقیه وابسته و دلبستتم استاد …

وابستگیراحته اما ترکش دردناکه. دلبستگی اما شیرینه.اگه روح آدم بزرگ نشده باشه وابسته میشه اما روح بزرگ یه قدم بالاتر میره دلبسته میشه

وابستگی یعنی اگر نباشی، من هم نیستم.
دلبستگی یعنی همیشه هستم اما تنها با یاد تو حتی اگر نباشی.

به دانش شما وابسته ام اما به صداقت وحسن نیتتون دلبسته

من دلبستت نیستم محمدرضا عاشششششششششششششششششششقتم

ما یک عدد وابسته ی دلبسته ایم : )

vaghti k moaddel A hasti o dari straight mishi
va hame chiz dare khub pish mire va tooye optimumet hasti bad k vabaste mishi kolle zendegi o barneme haat beham mirize, beham mirizi o miri entehaye list
ina hame “favayed” e vabastegite : d

شاید ظاهرا وابستگی به نظر برسه وقتی هنوز شاگردی….اما دلبستگی باعث میشه که بخوای شاگردی کنی حتی اگه وابستگی به نظر برسه
به جای جای این فضا دلبسته هستم.علاوه بر این خانه و صاحب خانه ی عزیزش از دیدن نام دوستان و خوندن کامنتاشون خوشحال میشم:-)

آخ گفتین ..دلبستگی خوبه اما وابستگی منو به جای بدی کشونده…..دیگه نمیدونم چیکار کنم…

من فکر میکنم آدما به هرچیزی که دوستش دارن وابستن .. یعنی خودم این طوریم … فکر می کنم اون دلبستگیم تهش وابستگی داره چون با از دست دادنش ناراحت میشی

من به نوشته هاتون “دلبستگی” پیدا کرده ام
یکی از دوستان راجع به نقش “نفع” در دلبستگی یا وابستگی نوشته اند، اینو کاملا قبول دارم ، اما گاهی در دلبستگی هامون شاید به جای “نفع” ، “ضرر” هم بکنیم ولی فرقی نداره چون دلبسته اش شدیم، فکر کنم اینم یکی از خصلتهای عجیب انسانه.
استاد بخاطر مطالب زیباتون ممنونم

وقتی کسی بدل نشست
نشستنش مقدسه
حتی اگه مارو نخواد
نفس کشیدنش بسه.
یک دلبسته تابلو.

سلام.ممنونم از بابت جواب سریع شما.قانع شدم.همچنین مطلب وابستگی یا دلبستگی.همچنین تشکر کنم بابت مطالب زیباتون.من مشتری مطالب کوچیک شما هستم.به امیدموفقیت شما

سلام
امشب جزو معدود شباییه که تااین ساعت بیدارم!دارم از خستگی ناله میکنم!اما اومدم اینجا یه سری به دوستام بزنم.محمدرضاجان خوشحالم که وابسته اینجا نیستم اما دلبسته هستم.در لحظات تکاپویم برای زندگی به یادت هستم!وبازهم از بودنت خوشحالم.همیشه سبز و پایدار باشی

راستش من شدیدا به سایت شما وابسته ام ولی دلبستگی عجیبی به شخصیت خودتون دارم.

استاد عزیز

این مطلب خیلی روانشناسانه مطرح شده و مطمئنا کامنت من فقط نظر شخصی هست و بدون پیشینه علمی؛ پس حتماً اشکال آن را تصحیح و نقصش را تکمیل فرمایید

وابستگی، از خواستن که اراده نیازم هست میاد. پس من وابسته هستم، و مفید بودن لازمه اش هست…
اما دلبستگی هایم نسبت به خاطرات، لوازمم، و حتی محیط زندگی، برای وابستگی های پیشینم هست؛ حتی اگر مفید نباشند…
به نظرم، چون میدانم روزی برای من وسیله کمک، همراه، یا شادی ها و یا تکامل بوده…، امروز حتما دلبسته اش هستم

و به نظر من آزموده شدن در دلبستگی بسیار بسیار سخت هست اما شدنی… و مثال نزدیک آن، دلبستگی مادر به فرزندش…

معلم عزیز و ارجمند، شما و وب سایتی که ابزار ارتباطی امروز را فراهم نموده اید، در هر دو اینها موفق هستید…

من فقط دوتا جمله اول رو فهمیدم و بر اساس همون هم نظر میدم!
این رو مینویسم چون میدونم ک محمدرضا به من نه وابسته است نه دلبسته!!!:
هرچی فک کردم من فقط به اعضای خوانواده ام دلبسته ام و به دیگر چیزها و دیگر افراد فقط وابسته ام.
بعد از غیرمفید شدن “چیزهایی” که بهشون وابستگی دارم،تصمیم میگیرم که دیگ نداشته باشمشون.!
بعد از غیرمفید شدن “افرادی” که بهشون وابستگی دارم، تصمیم میگیرم با توجه به مدتی و کیفیتی که مفید بوده اند، عرض ارادت و خدمت بهشون داشته باشم.
خودم از این اخلاقم تعجبم کردم، آیا واقعا من خودخواهم!؟

چند وقت پیش، زمانی که حال روحیم خیلی بد بود و اتفاقی سایت شما را دیدم، و جواب خیلی از سوال های تو ذهنم و پیدا کردم(چون دریافتم که شباهت های زیادی در زندگی مان است_البته جسارت مرا ببخشید_ و شما چه نیکو کاستی ها را به فرصت تبدیل کرده اید) سر زدن هر روز به سایتتون بخشی از وابستگی هام بود، ولی وقتی نیک اندیشیدم دریافتم که هم اکنون دلبسته ی این خانه ام.
مرسی برادر عزیزم

سلام
من به این خونه هم دلبسته ام و هم وابسته . وقتی به هر دلیل نتونم به اینجاسربزنم احساس کمبود می کنم.
به هر حال مرسی از اینکه هستین.