دوره‌های صوتی آموزشی مدیریت و توسعه فردی متمم (کلیک کنید)

چرا هنوز برای یادداشت برداری از کاغذ استفاده می‌کنم؟

why-i-use-paper

آموزش مدیریت کسب و کار (MBA) دوره های توسعه فردی ۶۰ نکته در مذاکره (صوتی) برندسازی شخصی (صوتی) تفکر سیستمی (صوتی) آشنایی با پیتر دراکر (صوتی) مدیریت توجه (صوتی) حرفه‌ای‌گری در کار (صوتی) کتاب های مدیریت راهنمای کتابخوانی (صوتی) آداب معاشرت (صوتی) کتاب های روانشناسی کتاب های مدیریت  


58 نظر بر روی پست “چرا هنوز برای یادداشت برداری از کاغذ استفاده می‌کنم؟

  • هدی گفت:

    سلام محمدرضا! من قبلا در زیر یکی از مطالب وبلاگن مربوط به چت GPT این کامنت رو گذاشتم و جواب نگرفتم. گفتم شاید اگر زیر یکی از پست های مربوط به یادگیری مطرحش کنم جوابم رو بگیرم. دیگه اینکه تکرارش کردم:

    یه سوالی داشتم که خب متاسفانه بی ربط به این پسته. یادمه جایی گفته بودی که در دوران ارشد خوندنت با خودکار ها و ماژیک های رنگی سر کلاس ها حاضر میشدی. خیلی برام سواله که با چه استراتژی ای از این خودکار ها و ماژیک ها استفاده میکردی؟ در کل برای رفرنس یا text خوندن  چه نکاتی رو رعایت میکردی و میکنی؟ text رو پیشنهاد میکنی یا رفرنس رو؟

    و اینکه مشاورهای تحصیلی ای رو دیدم که برای مرور بازه های زمانی ابینگهاوس رو پیشنهاد میکنن (مرور بعد از یک روز، یک هفته، یک ماه و چهار ماه). اما این روش خیلی عملی نمیشه مخصوصا وقتی حجم مطالب زیاد میشه. چه نکاتی رو برای مرور درس های دانشگاهی پیشنهاد میکنی؟

    و یه سوال یه کم جزئی تر. شب های امتحان رو چطور سپری باید کرد؟ آیا یادداشت هامون رو بخونیم؟ یا هایلایت هامون؟

    در کل برای من که دانشجوی طب هستم چه پیشنهادی داری در مسیر درس خوندن؟ (پیشنهادی که همیشه سر لوحه ی کارم باشه یا هر نکته مهم دیگه ای که بهش فکر میکنی). 

    ببخشید بابت این همه سوال. خیلی وقته که از لابهلای نوشته هات دنبال کشف جوابامم. اما انگار موفق نبودم. دیگه گفتم واضح در غالب یک کامنت بپرسم ازت. 

    ممنونم ازت. 

    • علی کریمی گفت:

      با سلام و وقت بخیر

      مخاطب این سوال، من نیستم
      فقط به عنوان یک عضو از این خانه دیجیتال به شما ریپلای می‌زنم
      اگر هم نخواستید که کلا همینجا مطالعه دیدگاهم را متوقف کنید که بیشتر از این، وقتتان هدر نرود.

      در زمینه استفاده از هایلایت‌ها و حاشیه‌نویسی
      محمدرضا عزیز در دوره راهنمای خواندن و خریدن کتاب در بخش دهم این دوره
      به این مطلب می‌پردازند.

      در مورد مطالعه کنکوری و امتحانی هم در نوشته چند نکته برای موفقیت در کنکور کارشناسی ارشد مطالب آموزنده‌ای را بیان می‌کنند.

      در مورد عدم فراموشی و سایر نکاتی که بیان کردید
      به نظرم، دروس مهارت یادگیری، تکنیکها و روشهای یادگیری بهتر و دیدگاه‌های مطرح شده در آن، پر ازجواب‌هایی برای این سوال‌ها هستند.
      بیشتر از این هم توضیح بدهم و وارد ریز به ریز دروس یادگیری بشوم
      به نظرم به یادگیری دروس یادگیری، آسیب می‌زنم!

      روز و روزگار خوش

  • […] پیش از این برای ثبت موفقیت یا عدم موفقیت در انجام این وظایف (task)  از نرم افزار Loop Habit در اندروید استفاده می کردم. اما در این یک ماهه ی اخیر از تقویم کوچک جیبی برای ثبت استفاده می کردم. به این شکل که هر روزی که موفق به انجام یک کار می شدم، یک علامت ضربدر × برای آن روز می زدم. برای هر کدام از وظایف (task) هم رنگ بخصوصی را انتخاب کرده بودم. مثلا برای همین نوشیدن آب رنگ آبی، یک آیه رنگ صورتی، راه رفتن رنگ نارنجی و نماز قضا نیز رنگ خاکستری مداد در نظر گرفته بودم. هر چند که پیگیری عادات از طریق روش های دیجیتال ساده تر می باشد، اما استفاده از تقویم باعث می شد که روند پیشرفت موارد را به صورت فیزیکی لمس کنم. علاوه بر آن هنگام نوشتن دست و ماهیچه ها و نورون های مرتبط با آن درگی…. […]

  • زهرا مدرس گفت:

    سلام
    ببخشيد شايد حرفم بي ربط به موضوع باشه يا حتي حرف خوبي نباشه اما در واقع قصد جسارت و بي ادبي ندارم. راستش با خوندن نوشته هاي شما مخصوصا اين مجموعه قوانين يادگيري كه به خاطر تذكرتون در فايل هاي راديو مذاكره بهشون رسيدم، خيلي كيف و دفترچه هاي شما رو تصور و تجسم مي كنم. تعداد ليست ها و موضوعات رو، اينكه همه در يك دفترچه هستتد يا به تفكيك موضوع در دفترهاي جداگانه اند، اينكه چگونه تعدد موضوعات رو هندل مي كنيد و …. همه و همه باعث شده بارها اين كيف جادويي رو تصويرسازي كنم حتي شكل و رنگ و جنس و ابعادش رو.
    البته فكر مي كنم به اين دليل است كه خودم به شدت با اين مسئله درگيرم و از زماني كه يك دفتر ٢٠٠ برگ تقسيم بندي شده رو براي دوره MBA متمم در نظر گرفتم و از طريق هر درس و لينك ها به منابع ديگر ارجاع داده مي شوم كه هم مرتبط اند هم قابليت پيگيري مستقل دارند اين سردرگمي چند برابر شده. تازه اگر سر رسيد روزانه و دفتر فكرهام رو در نظر نگيرم. علت جذابيت كيف شما هم اين است…

  • سماء گفت:

    من وقتی با دستخط خودم مینویسم و به سلیقه خودم،یادداشت چون شخصی تر میشه ارتباطش با شخص من بیشتر میشه و به کل گذشته و خاطراتم با کاغذ و قلم وصل میشه برام دوست داشتنی تر و خاص تره

  • آفاق رحمانی گفت:

    من نوشتن بخصوص با مداد رو خیلی دوست دارم، زیبا نویسی و خوشخطی بهم آرامش میده، خطاطی بلد نیستم ولی حین تلاش برای زیبا و مرتب نوشتن، به مرور متن و مطلب پرداخته و به تذهیب مغز نوشته ها منعطف میشم، نوشتن با کیبوردها، علاوه بر اینکه ژست بالیدن و اشاره به “قلم” رو در نوشته ها از بین می برند! هرگز “لحن” افکارم رو با نگاه به دستخطم برای خودم مشخص نمیکنه.
    همیشه فکر میکنم نوشته های من با باقی خلق خدا از صورت و ظاهر چه فرقی خواهد داشت وقتی سرکشها، قوسها و دندانه های همه حروف یک مسیر مشترک رو میرن، این موضوع آرامشم رو از نقطه نظر چالش زیادی خواهانه مبنی بر نوع خاص خودم در زمان نگارش از بین میبره.
    تنها چیزی که هست اینه که بعد از مدتی، مطالبی که دوست دارم سالیان سال برام باقی بمونند، به مرور بر اثر اصطحکاک محو میشن، تنها ردی از مداد که بر ورق دارم و طبق عادت خیلی به قلم فشارمیارم باقی میمونه!

  • فرداد جهان بخش گفت:

    خیلی خوب بود!
    من برنامه ی روزانه ام رو هم رو استیکر مینویسم، چند مدت دیجیتالیش کردم اما اثر بخشیش بشدت کم شد…
    در ضمن توجه ات به لوکس بودن بعضی چیزا (راستای خطای تایید خود) خیلی دوست داشتنیه! 🙂

  • رضا گفت:

    خیلی وقته که بین یادداشت برداری دیجیتال و قلم کاغذ هنوز به یک انتخاب نهایی دست پیدا نکردم . زمانی از قلم کاغذ استفاده کردم و زمانی از دیجیتال واین تغییر ابزار دایم در حال تکراربوده و هیچکدام مرا قانع نکرده . قلم و کاغذ راه اندازی خاصی نداره و دائم در منظر شماست و اعمال سلیقه سریع صورت میگیرد وزن خاصی ندارد ، منتها چیزی که هست وقتی بودن دیجیتال برای هر فردی ضرورت شده و دست همه یافت میشه ضرورتی نداره هم تبلت و موبایل داشه باشی و هم از برگه استفاده کنی و خیلی سعی کردم از تبلت و موبایل استفاده کنم اما محدودیتهای موبایل (مثلا برای نوشتنش تایپ سریع نمیشه کرد چون مستلزم صفحه کلیدهستش و تک انگشتی هم که حال نمیده و سرعت نوشتن خیلی پایین میاد ،مسئله شارژهم میشه عنوان کردو …) باعث شده هنوز در کنار موبایل و تبلت از برگه هم استفاده کنم و احساس راحتی کنم ، ولی کاش روزی بتونم سه ابزار رو یکی کنم …

  • سعید گفت:

    البته بسیاری از این موارد که گفتی با قلم نوری هم قابل دستیابیه. مسئله شارژ هم به زودی با باطری های جدید حل میشه.
    فکر میکنم مسئله اصلی اینه که ما با قلم و کاغذ بزرگ شدیم و تجربه ای که با قلم و کاغذ داریم رو نمیتونیم به سادگی با تایپ کردن عوض کنیم. اتفاقا چندی قبل یه متن کوتاهی در این باره نوشتم که به نظر خودم بیشتر به واقعیت چسبیدن ما به قلم و کاغذ نزدیکه و بعضی از چیزهایی که نوشتی رو من توجیه میدونم.

    از آدرس اینستاگرام https://instagram.com/p/1dH4svusFO/?taken-by=golshekar

    دلم خودنویس می‏‌خواهد. هدف نوشتن نیست، نگارش است. هدف با خودنویس نوشتن است. با رنگ سبز جوهرش که کلی دنباش گشتم تا پیدا شد در این شرایط تحریم لابد! نوشتن با کیبورد عالی است. متن به شکل تایپ شده، بی خط خوردگی، با غلط یاب اتوماتیک، آماده ذخیره سازی در هزار نقطه ابری و غیر ابری، صدهزار کپی، به اشتراک گذاشتن و ویرایش پشت ویرایش. اما تکلیف دلت چه می‌شود که گاهی می‌خواهد وسط حرف «ی» کرشمه‌ای بیاید و دمش را بگیرد و بکشد زیر حرف ماقبل؟ تکلیف دست چه می‌شود که هوس می‌کند حرف آخر را به شادی پایان نوشته یا جشن به دام انداختن ایده‌ای ناب پرتاب کند میان سپیدی کاغذ که تا هرکجا دلش می‌خواهد کش بیاید؟ سه نقطه‌های «ش»، «ژ» و «پ» چطور باید به هم به هم بچسبند و دایره شوند و خیالت راحت باشد که دبستانی نیستی که مجبورت کنند یکی یکی همه نقطه ها را جدا جدا کنار هم و زیر و روی حروف بچینی؟ این طور است که دل کندن سخت می‌شود. اینطور است انگار که علاقه‌ها ترمزت را می‌کشند و از همراهیِ حرکتِ زمان جا می‌مانی. آدمی انگار با دلبستگی‌هایش پیر می شود.

  • مریم ک. گفت:

    سلام
    علاوه بر اینها که گفتید، لذت رنگی رنگی کردن، تغییر خط و سایز دادن دستی و نه فونتی! شکل کشیدن حتی در حد 😀 خیلی جذاب تره!
    ضمن اینکه خط آدم هم بهتر میشه 🙂

    • مریم جان. یک مدته که دیدم خبری ازت نیست، نه در اینجا و نه در متمم.
      گفتم اعلام کنم که نمیشه فقط وقتی بحث رنگ هست بیای و نظر بدی. متمم هم در چند ماه اخیر توی بحث جشنواره‌های رنگی و بحث رنگ در استعدادیابی صحبت کردی.
      یا تو وقت بیشتر برای ما بذار یا من یه چیز دیگه راجع به رنگ بنویسم!

      • مریم ک. گفت:

        هاهاهااااا خیلی خندیدم به کامنتتون، خوش گذشت، ممنون.
        الحق که با اتیکت هستید (خواستم بگم اتیکت رو گوش دادم؛ یکی از نکاتش سعی بر خوشحال کردن آدم ها بود. و البته میدونم شما این موضوع رو یکی از بزرگترین رسالت های خودتون می دونید) : )

        مایلم که “یا” های کامنتتون رو به “و” تبدیل کنیم.
        “هم” من وقت بیشتر بذارم (به عنوان تفریح کنار پایان نامه نویسی)،
        “هم” شما از “رنگ” بنویسید.

        تازه، اگه توی “سمینار” هم مطلب ازش بگید که دیگه خیلی اتیکت مدار میشه.

        موفق باشید
        و لحظاتتون رنگی
        @mrshabanali

  • مرضیه7 گفت:

    سلام
    خوده من هم با نوشتن خیلی راحترم و با تایپ سخت کنار میام
    چک لیست کارم ، احساسم ، یاداشت یرداری ، مخصوصا مخصوصا یادگیری …
    الان همین تصویری که شما گذاشتین با نوشتن خیلی زیبا شده حتی میشه حس شما رو توی واژه لمس کرد
    حتی مرورش برای خودتون هم همین حس رو داره
    مثلا در نوشتن چک لیست کارا اونی تیکی که خودت میزنی و وقتی که یه کار سخت و قورباغه برزگی رو قورت داده باشی
    میشه یه تیک بزرگ و محکم
    اما توی استفاده ار نرم افزارها همه تیک ها شبیه هم هستند
    یا توی جزوه نوشتن درسی
    یا توی نوشتن یه شعر عاشقانه مثلا وقتی که میخوای کلمه لیخند رو بنویسی دقیقا لبخندش برات تداعی میشه
    و و و
    اما چقدر جزو نوشتن تون زیباست از اون افرادی هستید که جزو هاشون میشه گرفت خوند و فهمید:))))

  • سعید عباسپور گفت:

    موافقم.
    من اهل نوشتن و یادداشت برداری نبودم اما این رو از محمدرضا شعبانعلی یاد گرفتم امروز وان نوت ابزار مهم در دسترسمه و نوت برداری روی کاغذ درموقع مطالعه هم از ترفندهای خیلی عالیه که از آقای شعبانعلی یاد گرفتم و تاثیر فوق العاده اون رو در یادگیری مشاهده کردم و لذت بردم .. امروز کاغذ و قلم ابزار مهمی در زندگی من شدند و از این بابت خوشحالم.
    ممنونم از انتشار عادتهای زیباتون.

  • محمد گفت:

    با سلام و احترام.
    اینکه فرمودید نوشتن تاثیر بیشتری نسبت به تایپ داره کاملا قابل لمسه. یکجا می خوندم انسان با نگاه به دست خط خودش بیشتر یاد میگیره و حس بهتری داره تا نوشته تایپی. شاید میل به جزوه نویسی هم یکیش همین باشه. اگر استاد یک جزوه ۸۰ صفحه ای بگه بیشتر راحتیم تا خوندن یک کتاب ۴۰ صفحه ای همان درس!!

    البته در این مورد که خیلی از تکنولوژی های جدید مثل گالگسی نوت اجازه نوشتن با قلم دیجیتال رو فراهم کردن که شما اشاره ای به این نوع نت برداری با خط خود ولی در صفحات دیجیتالی نفرمودید!

  • معین علیزاده گفت:

    آقای شعبانعلی , من نمیدونم چرا انقدر شمارو دوست دارم !
    با اشتیاق این روزا مطالب با ارزش و پادکست هاتون رو دنبال میکنم !
    چه تاثیر خوبی دارید .

  • سپیده.ر گفت:

    سلام، محمدرضا شعبانعلی!
    نوشته های خیلی سریع آپدیت میشه(البته نسبت به سرعت من در مطالعه). البته این خیلی خوبه : )
    هنوز نرسیدم همشون رو مطالعه کنم، براشون وقت بزارم و کامنت و …
    ————————————-
    سه سال پیش سعی کردم دل نوشته هامو به جای ثبت در دفتر، در کامپیوتر بنویسم. اوایلش خیلی خیلی سخت بود، اما ممکن شد. الان توشون راحت جستجو هم میکنم.
    اما هنوز گاهی دلم کاغذ میخواد و روش مینویسم، به خصوص ویژی بی قاعده بودن و حاشیه نویسیش رو خیلی دوست دارم.

  • آرزو گفت:

    عالی بود. منم دقیقا همین نظر رو دارم. البته گاهی به شک می افتادم که نکنه زمان بیهوده ای دارم صرف می کنم. ولی الان خیالم راحت شد.
    مرسی استاد

  • محمد نوري بسطامي گفت:

    بر اساس تجربياتم از كار كردن با امكانات مهم اكثر مهمترين برنامه هاي يادداشت تا به امروز notes plus آيپد و one note ويندوز بهترين برنامه هاي يادداشت براي كاربردهاي عمومي هستند

  • دیدگاهتان را بنویسید (مختص دوستان متممی با بیش از ۱۵۰ امتیاز)


    لینک دریافت کد فعال

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    yeni bahis siteleri 2022 bahis siteleri betebet
    What Does Booter & Stresser Mean What is an IP booter and stresser