متنی نوشته بودم به نام «مرگ دموکراسی در مصر». قبل از انتشار، خلاصه ای از آنرا برای دوست خوش فکر مصریم ایمیل زدم تا احیاناً اگر اصلاحی لازم دارد اعمال کند. خلاصه حرفم این بود که:
مرسی با قواعد دموکراتیک بر سر کار آمده و بازی دموکراسی، قواعد خود را دارد. مردم اگر هم او را نمی پسندند باید چهار سال صبر کنند و سپس طبق اصول بازی، او را تغییر دهند. کودتا بر ضد رئیس جمهور منتخب، حتی اگر توسط «تمام» مردم یک کشور انجام شود، مرگ قواعد دموکراسی است.
برایم نامه ای طولانی نوشت که خلاصه اش این بود:
نگرانی ما، از تحمل تا انتخابات بعد نیست. نگرانی ما، استقرار کسانی است که «استقرار دموکراسی»، قاعده بازیشان نیست. ما حاضریم تا انتخابات بعد صبر کنیم اما دغدغه این است که با این روند، شاید هرگز «انتخاباتی» برگزار نشود. لابد تو هم در تاریخ دیده ای که بعضی دولتها، آنقــــــــــــــــدر دموکراتیک بوده اند که پس از روی کار آمدنشان، هیچ انتخاباتی تغییرشان نداده است. مرگ موقت دموکراسی دردناک است اما مرگ همیشگی امید را، هرگز نمی پذیریم…
واقعیت این است که آشنایی من با مصر، محدود به چند تن از مدیران صنعت ریلی آنجاست و مطالعاتم در مورد مصر به حدی نیست که در اثبات حرف خودم، یا انکار حرف او، چیزی بنویسم. اگر چه اگر بنا به انتخاب باشد، نظر کسی را که در میان میدان است، بر نظر خودم ترجیح میدهم. به هر حال، خلاصه دو دیدگاه را نوشتم. شاید وقتی غبار حادثه بنشست، وقتی برای قضاوت باشد…
بله این مرگ مردم سالاری سنتی است، مرگ حاکمیت اکثریت بر همه، مرگ حاکمیت اقلیت منتخب و در نهایت مرگ در اختیار گذاشتن همه منابع ملی برای برنامه های اقلیت منتخب.
جمهور، دیگر رییس نمی خواهد. کسی آدرس مردمی سالاری را می داند؟
آدم باید بدونه که چه چیزی رو میخواد،من فکر میکنم مصری ها بیشتر میگن که چی نمیخوان.
امیدوارم غبار حادثه بشینه و فجایعی مثل حوادث سوریه در مصر رخ نده.
سلام.
من با اطلاعات قبلی که از مصر داشتم و با اینکه سه هفته گذشته را در قاهره هستم، می تونم بگم که نگرانی دوست شما نه تنها به جا بوده بلکه در مواردی بسیار فراتر از این هم می تونسته باشه. شما باید جمعیت ۳۳ میلیونی شرکت کننده در تطاهرات و شادی آنشب عموم مردم و نه تنها به قولی سکولار و آزادیخواه را به چشم می دیدید تا به معنی دموکراسی و اینکه چه بر سر این مردم اومده پی می بردید.
دو چیز توی این مدت باعث شگفتی من شد. یکی جریان باز اطلاعاتی در رسانه های مصر که شاید در هیچ کجای دنیا نشه اون را دید. و دیگری تاثیر پروپاگاندای سازمان یافته رسانه های خارجی در تحریف واقعیت و اینکه اخبار منتشر شده چقدر می تونه با واقعیت فاصله داشته باشه. حتی در رسانه های کشور خودمان.
هیشه انقلاب از انقلابیون پیشی میگیرد
به نظر اقای مرسی در حیطه قدرتی که براش سیستم متصور شده بود دچار خطا شد که اینگونه شد