از میان القاب و عناوینی که حسب شرایط یا حسب تلاش، کسب کرده ام، «معلم» بودن را بزرگترین لقب می دانم.
و روزی که بمیرم، آرزو دارم، به جای القاب و عناوین رایج، روی سنگی که پیکرم را می پوشاند بنویسند:
«اینجا یک معلم آرمیده است. کسی از که ده سالگی، پای تخته ایستاد… تا آخرین روزی که توان ایستادن داشت…»
از هم اکنون، به این «سنگ نوشته» افتخار میکنم.
چندین دهه از زندگیم را صرف آن نموده ام. صرف کسب یک لقب. منقوش بر سنگی. آرمیده بر گوری…
سلام
بر سنگ مزار پدر بزرگم که او هم معلم بود نوشته ایم:
یک چند به کودکی به استاد شدیم
یک عمر به استادی خود شاد شدیم
پایان سخن شنو که بر ما چه رسید
از خاک برآمدیم و بر خاک شدیم
صمیمانه آرزو می کنم : دست کم ۱۲۰ سال زنده باشید
سلام .خوش به سعادتتون.پدرم دبیر بازنشسته هستن.شاگرداشون بعد از پانزده بیست سال که حالا خودشون دکتر،پزشک،معلم،استاد . . . شدن با کلی جستجو میان و پدرم رو پیدا می کنن و از انرژی زیادی که ایشون برای شاگردان میذاشتن برامون تعریف می کنن.دلم می خواست من هم مثل دو خواهر بزرگترم شاگرد پدرم بودم تا شاید بیشتر قدرشون رو میدونستم.امیدوارم سالهای سال سلامت باشید معلم نادیده من.
سلامباتاخيرزيادتبريك ميگم روزمعلم رو
((قدر تو خدای داند و بس
او نیز معلم است و استاد))
تبریک به شما.
I really love it when I teach and I can say I will never leave it.
سلام با تاخیر تبریک منو بپذیرید استاد
عموم معلمه ویه بار میگفت اگه آدم بتونه یه نفر و هدایت کنه بهشتیه می خندید و میگفت من شاگردای زیادی داشتم که امروز دارن نون حلال درمیارن آدمهای مفیدین الان بهشتم زیاد شده دارم میفروشم نمی خوای؟
هر روز معلمی تون به عشق استاد عزیز من
از شکرانه های من به پروردگار، شاگردی معلمانی چون شما بوده و هست.
هرچند از راه دور و هرچند در جهانی که آن را دنیای مجازی گویند….اگرچه من حقیقی ترین آموزگاران زندگیم را در همین دنیای نه چندان مجازی یافتم.
روزتان مبارک و روزگارتان خوش استاد عزیز.
چقد دیدگاهتون قشنگ و قابل تحسینه
روزتون با افتخاااااار مبارک
🙂
روزت مبارک معلم دلسوز و دوست داشتنی هر چند خودم تدریس میکنم ولی در مقابل مثل شمایی شاگردی بیش نیستم انشالله سالهای سال زنده باشید و از محضرتون استفاده کنیم
تبریک من رو هم بپذیرید.روزتون مبارک
Mobarak