دوره‌های صوتی آموزشی مدیریت و توسعه فردی متمم (کلیک کنید)

حریم شخصی یا این ۷۰ میلیون کارآگاه!

حریم شخصی

دیروز در حال خوردن غذا در یک رستوران بودم. یک زن و مرد که به نظر دوست یا همسران تازه نفس می رسیدند، روی میز کناری نشسته بودند. دیدم که زن برای شستشوی دستشهایش بلند شد. مرد با نگاه های مهربان و لبخند محبت آمیزش، زن را تا درب دستشویی بدرقه کرد.

بلافاصله پس از بسته شدن درب، مرد به سمت موبایل زن هجوم آورد و مشغول جستجو در موبایل شد. چهره اش مانند آیینه ای بود که میتوانستی نوشته های داخل موبایل را در آن بخوانی. گاهی شاد. گاهی غمگین. گاهی کنجکاو. گاهی بی حوصله.

به سرعت موبایل را در جای خود گذاشت و زمانی که زن برگشت، با همان لبخند همیشگی، با زن صحبت کرد. این بار در چهره اش نشانه ای از غرور و زیرکی نیز دیده میشد. میتوانم فکر کنم که در آن لحظه با خودش چه می اندیشیده است…

شاید خودش را با شرلوک هولمز همرده می دانسته، یا پوارو یا هر کدام از این شخصیت هایی که احساس «تسلط، تجسس و هوشمندی»، تصویر آنها را در ذهن ما تداعی میکند.

***

یاد یکی از مدیرانم در سالهای دور افتادم. که پس از همه ی ما، شرکت را ترک میکرد. به تک تک اتاق ها میرفت. میزها را باز بینی میکرد. دستگاه شنود در اتاق ها میگذاشت و از شنیدن آنها لذت می برد. صدای مکالمات تلفنی را ضبط میکرد و در یک کلام، شرکت برای او، نه محلی برای کسب و کار، که یک لابراتوار انسان شناسی (یا کارمندشناسی) بود.

***

آمار دقیقی وجود ندارد. اما اگر کمی در فضای آنلاین،‌ گشت و گذار داشته باشید و با دوستانتان در این باره، گفتگو کنید میتوانید برآورد کنید که چه حجم زیادی از زمان، در جامعه ی ما، صرف جستجوی پسوورد دیگران (فیس بوک، ایمیل یاهو، جیمیل و …) می شود. هر کس کارآگاهی است که میکوشد اطلاعات شخصی دیگران را جستجو، طبقه بندی و تحلیل کند…

***

خانمی از میان دانشجویانم به من میگفت: «این حق طبیعی من است. میخواهم بدانم که همسرم به من وفادار است یا نه. میخواهم بدانم که به زندگی با او ادامه بدهم یا طلاق بگیرم و زندگی بهتری را آغاز کنم…». تنها حرفی که توانستم به او بزنم این بود که: «از همان لحظه ای که برای ارزیابی وضعیت رابطه، مجبور شده ای دزدانه وارد حریم شخصی همسرت شوی، پیداست که دیگر رابطه ای بین شما وجود ندارد و طلاق گرفته اید. هر چند که شاید سالهای سال، نامتان در شناسنامه ی یکدیگر بماند…»

***

ای خداوند بزرگ. آیا من. قبل از آنکه دنیای بزرگ تو را و این سرزمین شگفت انگیز نابسامان سرشار از تعارض و تضاد را ترک کنم،‌ مردمی را خواهم دید که:

از دین یکدیگر نپرسند؟

درباره ی اینکه چه کسی در خانه اش چه حیوانی یا چه نوشیدنی نگه داری میکند، تجسس نکنند؟

بدانند که موبایل قفل نشده ی روی میز، «ابزار جاسوسی» نیست، بلکه «پرچم اعتماد» است و این پرچم را با نگاه های خیانت آمیز، به آتش نکشند؟

سلیقه ی خود را به دیگری تحمیل نکنند.؟

«عقده» های خود را به عنوان «عقیده»، به قانون تبدیل نکنند؟

و بپذیرند که هر کس – دوست، همسر، مدیر یا کارمند – حریمی دارد: شخصی. برای خودش.

میتوانی در کنار او باشی یا نباشی. اما تا روزی که بودی، باید به حریم شخصیش احترام بگذاری.

آیا روزی جامعه ام را خواهم دید که در آن، «حریم شخصی» اگر نه بیشتر، لااقل به اندازه ی «حوله و مسواک شخصی» اهمیت داشته باشد؟

 

 

آموزش مدیریت کسب و کار (MBA) دوره های توسعه فردی ۶۰ نکته در مذاکره (صوتی) برندسازی شخصی (صوتی) تفکر سیستمی (صوتی) آشنایی با پیتر دراکر (صوتی) مدیریت توجه (صوتی) حرفه‌ای‌گری در کار (صوتی) کتاب های مدیریت راهنمای کتابخوانی (صوتی) آداب معاشرت (صوتی) کتاب های روانشناسی کتاب های مدیریت  


49 نظر بر روی پست “حریم شخصی یا این ۷۰ میلیون کارآگاه!

  • محمد وحیدطاری گفت:

    گاهی زمان لازم است تا متوجه شوی که اعتماد چیزی است که نیازمند درک حضور دیگری است و نه قراردادی بین شما. ما (من و دوستم، همسرم، همکارم و …) تا زمانی که اعتماد را در کنار یکدیگر نسازیم، چک کردن موبایل و داشتن پسورد فقط همه چیز را خراب می‌کند و دائماً ذهن را به سمت فرضیه‌سازی‌ها و توهم توطئه پیش می‌برد.
    من چند سال پیش رابطه‌ای داشتم که طرف مقابل از همان ابتدا پسورد اکانت «یاهو» خود را در اختیار من قرار داد (آن زمان نه از تلگرام خبری بود و نه اینستاگرام). من یکبار هم وسوسه نشدم تا پیام‌های او را در یاهو بخوانم، اما بعد از تمام شدن رابطه شیطنت کردم و این کار را کردم. تنها دستاورد این شیطنت آن بود که فهمیدم تمام حرف‌های او در مورد گذشته‌اش درست بوده و هیچ چیزی را از من مخفی نکرده است!
    حال من در آن لحظه خوب نبود چون از اعتماد کسی سوء استفاده کرده بودم و به حریم خصوصی‌اش پا گذاشته بودم، اما یاد گرفتم کم هستند آدم‌هایی که واقعاً خودشان باشند و رو بازی کنند.
    بعد از آن رابطه تمام تلاش من این است که با خودِ فرد مواجه شوم و سعی در درک او داشته باشم و یادم باشد که اگر کسی قرار است نقش بازی کند (حتی خود من)، روزی از این نقش خسته شده و مسیر دیگری را انتخاب می‌کند یا در نهایت تنها می‌ماند. این شیطنت درس دیگری هم برایم داشت؛ با سرک کشیدن در گذشته‌ی آدم‌ها هیچ چیزی نصیب من نمی‌شود.

  • بهنام گفت:

    دقیقا حق با شماست حریم شخصی هم از اون موضوع هایی است که همه توقع شو از دیگران دارن ولو اینکه خودشون این کار انجام ندن!
    به نظرم تا حدودی هم به خاطر میل به تسلط به شرایط که ما سعی می کنیم با جمع آوری دادهای مختلف بر محیط و اشخاص مسلط تر شویم که خوب این موضوع فکر می کنم بیشتر از هر چیزی باعث آزار اونا می شه!

  • فاطمه گفت:

    مگه میشه ما خانمها ندونیم توزندگیمون چی می گذره, اگه صدایی ضبط میشه معنیش شاید! این باشه که اون روزی که برای اولین بار “حس “کردیم یه خبرایی تو زندگیمون هست , ازاونجایی که استاد مسلم خودمونو به اون راه زدن بودیم, بجای اینکه به دنبال راه حلی برای کمک به خودمون والبته همسرمون باشیم, پوآرو بازیهامونو شروع کردیم و حتی نکرده هاش رو هم به حساب کرده هاش گذاشتیم تااینکه “صدای ضبط شدش” برامون شد بهترین حربه برای حق دادن به خودمون برای طلاق. خوب مگه راه دیگه ای هم برای رسیدن به آرزوهای پنهان در لایه های زیرین قلبمون می شناختیم. پدرومادرمون, مدرسه, کتابهایی که نخوندیم, کلاسهایی که نرفتیم, اساتیدی که نشناختیم! و مهمتر از همه تلاشی که نکردیم تا بفهمیم چیزهایی روکه نفهمیدنشون نابودموم می کرد, همه دست به دست هم دادن تا ماحتی بعد از اون طلاق کذایی هم نه تنها زندگی بهتری نداشته باشیم, که نابود بشیم!

  • ناشناس گفت:

    سلام خانمها همیشه مظلومن وحق تنهای واطلق خصوصی را ندارند

  • مهران فرجزاده گفت:

    سپاس

  • سلام حالا شما چرا با این دقت در رستوران به رفتار اون آقا و خانم توجه کردید و خلوتشون را بهم زدید؟!!

  • آرش گفت:

    ممنونم که یاد آور خیلی از کارای بدمون هستید.
    دروغ و ریا خیلی بده ولی بدتر از اون نیست که این دو رو بهانه فضولیامون کنیم.

  • حامد گفت:

    سلام امکانش هست برخی از روز نوشتهاتونو با ذکر منبع و لینک سایت منتشر کنم؟

    • با ذکر منبع یا بی ذکر منبع مهم نیست حامد جان. اون کنار بالا هم نوشته ام.
      نوشته های من سلیقه ی منه.
      اگر خوندید و بخشهاییش درست و بقیه اش نادرست بود، همون بخش های درست رو منتشر کنید. به هر اسم و آدرسی که صلاح بود.

      شاد باشی.

  • بیتا گفت:

    این مطلبی که نوشتید باعث شد ادمهای زیادی بخونند و عده ای همچون من ،حتی برای چند دقیقه ای فکر کنیم و به یاد بیاریم که چقدر به حریم شخصی افراد احترام گذاشتیم و یا دیگران برای حریم خصوصی ما چقدر احترام قایل شدند …!؟!
    با احترام به تک تک دوستان ،توی کامنتها از شما میپرسیدند که چرا شما به خودتون اجازه داديد و رفتار اون مرد در رستوران رو زیر نظر گرفتید و به تحليل هم رسیدید؟و این هم نوعی نادیده گرفتنِ حریم شخصی افراد بوده!!!و البته جوابهای شما از نظر من بسیار قابل قبول و منطقی بود…
    اما یه چیزی مدتهاست که فکرمو مشغول کرده!؟مدتهاست که دارم به ادمها و طرز فکرها، فکر میکنم به ادمها و نگاه شون …به ادمها و دغدغه هاشون !به ادمها و خواسته هاشون !شاید از نگاه ادمهایی که ریز بینی و توجه شمارو هم عدم رعایت حریم شخصی میبینند این کار من هم براشون تعریف نشده و بی معنی باشه …!اما بایدجواب سوالاهامو برای ادامهء فعالیتهای خودم پیدا کنم…تحلیل کنم …!چراهای زیاد! مثل اینکه چرا وقتی یکی مثل شما، متنهای مختلف با سوژه ها و محتوای مختلف میزاره متنهایی مثل حریم شخصی بیشترین لایک رو میگیره ،ادمها درباره اش بیشتر صحبت میکنند ،بحث میکنند،ناراحند و ههذات پنداری میکنند؟(و البته این بحثها و این خوندنها جدا از زیبایی و شیوایی متن،میتونه معنای دیگه ای داشته باشه.ادمها همه به دنبال حریم خصوصی اند حتی اگه خودشون رعایت نکنند….!؟دنبال حریم خصوصی اند و احترام به حریم شخصی شون اما شاید فقط به معنی اینکه اشتباهاتشون دیده نشه ،کارهای پنهونی رویت نشه ،خطاهای جبران ناپذیر فهمیده نشه….مرز و حریم خصوصی معنای عمیق و زیبایی داره که بیشتر ادمها فقط بعد ظاهری اون رو میبینند…)
    حریم خصوصی در سالهای نه چندان دور معنای نابی داشت. زن و شوهرها احترامی برای مرزهای هم قایل بودند…برای عقاید هم …زمانهای نه چندان دور دخالت نکردن تو مسائل کاری مرد ،نوعی احترام گذاشتن به حریم خصوصی و ازادیِ عمل مرد بود…و مرد هم به همینطور…اما حریم خصوصی الان معنای دیگه ای میده ،این که تو نباید از صفحه فیس بوک من خبر دار باشی و موبایل من باید قفل داشته باشه…!و رعایت این یعنی حریم خصوصی!؟!
    تصور اینکه تو یه خونه دونه دونه درهای اتاقها مثل محیط مجازی و موبایل به روی هم قفل بشه ،وحشتناکه…!
    همذات پنداری کردن از مسایلی مثل عدم رعایت حریم شخصی تو این عصر دور از ذهن نیست اما بیتفاوت گذشتن و به دنبال راه حل نبودن دور شدن از حقیقتِ…حقیقتهایی ناب مثل عشق مثل دوست داشتن مثل عاطفه …مثل خود نبودن…مثل یکی نشدنِ منِ بیرون و درون…
    من هم میخواهم خوبتر ببینم تحلیل کنم که چرا متنهایی که از عشق ،رویا ،قضاوت .متنهای احساسی ،متنهای عمیق مثل مرثیه ای برای مگس ،به اندازه اون خونده نمیشه….؟متن هایی که باعث میشه برای لحظه ای دقیقه ای ساعتی فکر کنی وبه دنبال معنای زندگی …معنای بودن باشی…. نه اینکه فقط درباره مسائلی همذات پنداری کنی …!
    چرا فیلمهایی با موضوع خیانت،تجاوز و طلاق و….پرببینده و فیلمهایی که معنای ناب دارند برچسب مخاطب خاص میگیرند….؟!چرا ترانه های تلخ مورد استقبال زیاد قرار میگیرند…؟
    چرا وقتی فیلمنامه مینویسی اگه با موضوع عمیقِ رفتاری -شناختی از ادمها باشه !اگه با مفهوم عمیقِ عشق باشه با ترس از دیده نشدن، اصلا تولید نمیشه؟!چرا سلیقه مردم ما به سمت موسیقی رفته که با گذشته ها فرق کرده؟ چرا جوون هم سن و سال من روی اوردن به موسیقی که نسل قبل ازمن حتی نمیتونه گوشش بده و براش مفهوم نیست…؟
    گوش دادن به موسیقی لطیف و ارامبخش از نظر جوون هم سن سال من به معنی به روز نبودن و قدیمی بودنِ فکر تعبیر میشه…!؟
    من خوشحالم که به لطف فن اوری و تکنولوژی میشه فاصله ها را برداشت و نزدیکتر شد به ادمها، به باورها ،به عزیز ها…نزدیک شد به ادمهایی که در نقشه جغرافیا “دورند”…و این باعث نزدیکی دل میشود اما دوستش نخواهم داشت اگر باعث شود مرزی شود بین منو عزیزانی که “نزدیکند”…دوست نخواهم داشت اگر باعث دوری ام شود…دوستش نخواهم داشت اگر دیواری برایم شود…!دوست نخواهم داشت اگرباعث شود از خودم دور شوم…مرز من چیزی غیر از این است…..
    استاد شعبانعلی عزیز این خانه را دوست دارم .سرزمینی بدون مرز…که نه قفلی بر درش دارد نه قفلی بر دهان من…!این خانه را دوست دارم که همه در کنار هم با احترام به عقاید هم، حریم خصوصی هم را رعایت میکنیم…حریم خصوصی یعنی احترام به باورها و اعتقادات…حتی به تضادها ، اختلافها …
    هممون یادمون هست وقتی میخواستید کامنتها توسط اعضای تیم خوبتون فقط کانفرم بشه مخاطبها مخالفت کردند و شما به خواسته همه احترام گذاشتید… اعتمادِ مخاطب یعنی رعایت حریم خصوصی افراد حتی برای کامنتها ..آرزو میکنم روزی رو که رعایت حریم خصوصی منش و عادت، در تمام مسایل زندگی، تک تک ما، باشه….و به حرمت گذاشتن به تمام مرزها عادت کنیم… وبه امید روزی که سیم خاردارها عامل مرز بین انسانهای زمین نباشد…

  • لیلا گفت:

    من هم با تجسس در امور و حریم شخصی دیگران مخالفم و فکر می کنم در مقام حرف همه مخالف باشندولی از وقتی وارد جامعه شدم ، فکر می کنم تقریبا هیچ کس اونی نیست که داره میگه و تفریباهیچ کس اونی نیست که داره نشون میده ، من که آدم ساده و رو راستی هستم اوایل هر کسی رو همون طور که می نمود باور می کردم و هر چیزی رو که می شنیدم می پذیرفتم بدون هیچ کنکاشی ولی خیلی اذیت شدم وخیلی ضربه خوردم خیلی مورد تمسخر قرار گرفتم که چرا هرچی میبینم ومی شنوم باور می کنم .. من فکر می کنم توی کشور ما که بیشتر مردم عادت کردن به دروغ گفتن اگر بخواهیم بدون قضاوت بدون کنکاش بدون تجسس با آدمها برخورد کنیم خیلی اذیت بشیم و خیلی جاها ضربه بخوریم البته این حس بی اعتمادی مدتهاست که شوق دوست داشتن رو حتی در من کمرنگ کرده ولی مگه راه دیگه ای هم وچود داره ؟

  • مینا گفت:

    وقتی از بچگی تا بزرگی پدر و مادرت هم برات حریم شخصی قائل نیستن، دیگه از ندیدن اون تو جامعه هم تعجب نمی کنی، فقط سعی می کنی زرنگ تر باشی و بیشتر پنهان کنی و رمز و پسورد بذاری و در کمد و اتاق را قفل کنی.
    واقعا جای تاسف داره
    من خودم کم از این قضیه ضربه نخوردم

  • باقري گفت:

    سلام و خدا قوت مدتهاست كه خواننده خاموش نوشته هاي ناب شما هستم و بسيار سپاسگزارم
    اين بار بغضي خفته ناشي از يك تجربه بسيار تلخ در درونم بيدارشد
    اي كاش به مرزهاي هم احترام بگذاريم و بدونيم داشتن مرز و حفظ مرزها يعني بلوغ رواني
    هم اينكه خودمون مرزبندي داشته باشيم مهمه و هم اينكه به خودمون اجازه نديم وارد مرزهاي ديگرون بشيم

  • سارا گفت:

    استاد عزیز سلام
    سپاس از حرفهای دلتون
    یه سوال دارم
    یادم میاد در دوره MBA یکی از استادام راجع به فیلمی صحبت کردن که اون فیلم راجع به یک خانم بود .تو خونه ایشون ، بچه ها اتاق اختصاصی داشتن و همسرشون هم اتاق کار یا اتاق اختصاصی داشتن . این خانم ( و همه ی خانمها اتاق خصوصی ندارن!!). یک روز ایشون شروع کرد به نوشتن خاطراتش تو یه دفتر.اول همه چیز خوب بود ولی یکدفعه دلشوره ای اومد.اینکه دفترمو کجا بذارم؟ چیز ویژه ای نبود حرفای دلش بود اما دوست نداشت کسی ببینه….
    سوال اول : کسی اسم این فیلم رو می دونه؟
    سوال دوم: جدی چرا خانمها (بخصوص خانه دار) هیچ فضای اختصاصی تو خونه ندارن؟
    سپاس

  • mina گفت:

    اینحا که سر میزنم احساس غریبی نمیکنم, خیلی وقتا تو جامعه حس میکنم کسی حرفم رو نمیفهمه. اینجا که میام دلم اروم میشه انگار خودی میبینم.ممنون که هستین ( محمد رضا و همه بچه ها )

  • شبنم گفت:

    آیا روزی خواهد آمد که انسان ها بی مهابا در ساختمانی شیشه ای زنگی کنند. شیشه ای که دید دو طرفه داشته باشد؟

  • مرتضی گفت:

    چیزی از فضولی در حریم شخصی کسی هست که روح آدمو به تباهی بکشه؟
    اون چیزایی که بعد از سرک کشیدن در حریم مردم به دست میاد، اطلاعات نیست، بلکه خود ابلیسه.

  • جــــواد. گفت:

    یاد این داستان افتادم:

    مرد مسنی به همراه پسر ۲۳ ساله اش در قطار نشسته بود. در حالی که مسافران در صندلیهای خود نشسته بودند، قطار شروع به حرکت کرد. به محض شروع حرکت قطار پسر ۲۳ ساله که کنار پنجره نشسته بود پر از شور و هیجان شد. دستش را از پنجره بیرون برد و در حالی که هوای در حال حرکت را با لذت لمس میکرد فریاد زد: پدر نگاه کن درختها حرکت میکنن.
    مرد مسن با لبخندی هیجان پسرش را تحسین کرد. کنار مرد جوان، زوج جوانی نشسته بودند که حرفهای پدر و پسر را می شنیدند و از حرکات پسر جوان که مانند یک کودک ? ساله رفتار میکرد، متعجب شده بودند…
    ناگهان جوان دوباره با هیجان فریاد زد: پدر نگاه کن دریاچه، حیوانات و ابرها با قطار حرکت میکنند.
    زوج جوان پسر را با دلسوزی نگاه میکردند. باران شروع شد چند قطره روی دست مرد جوان چکید. او با لذت آن را لمس کرد و چشمهایش را بست و دوباره فریاد زد: پدر نگاه کن باران میبارد، آب روی من چکید.
    زوج جوان دیگر طاقت نیاورند و از مرد مسن پرسیدند: چرا شما برای مداوای پسرتان به پزشک مراجعه نمیکنید؟
    مرد مسن گفت: ما همین الان از بیمارستان بر میگردیم، امروز پسر من برای اولین بار در زندگی میتواند ببیند.

    -=-=-=-=-=-

    راستی… شماهم ناخودآگاه قضاوت کردیداااا !!

    • صمد گفت:

      چندی پیش فیلم مستندی می دیدم. فردی که از بدو تولد نابینا بود، با عمل جراحی بینایی اش را بدست آورده بود.او می گفت وقتی بینایی را بدست آوردم، اصلاً چنین نبود که بتوانم چیزی را که می بینم تشخیص دهم، چیست. حتی وقتی کسی لبخند می زند من نمی دانستم این همان لبخند است. بعضی داستان ها اصلاً با واقعیت جور در نمی آید. بد نیست در هر چیزی تأمل کنیم.

    • مهسا گفت:

      این نوشته منو دیوانه کرد…..

    • معین گفت:

      من یکی که اصلا قضاوت نکردم،
      داشتم از احساسات پسر ۲۳ ساله لذت میبردم و یه جورایی حسشون میکردم!!!

  • عقیل گفت:

    به نظر من بیشتر این رفتارها تکرار رفتارهای پدر و مادر، معلمان و بقیه بزرگترها با بچه ها است. با کتاب خوندن هم حل نمیشه. محمدرضا من ازت انتظار دارم وقتی مشکلی رو میگی حل اونو بنویسی یا حداقل از خواننده ها بخواهی راه حل ارائه بدن. به نظر من این رفتارها نسل ها ظول میکشه تا تغییر کنن. در ضمن من، شما و پرویزخان هم بسیار شبیه همین مردمیم و …
    با اجازه شما این جمله شما در نامه به رها: درباره ی قضاوت…
    “چرا که «نقد» کار کسانی است که «استعداد عمل» ندارند”
    را به صورت زیر تغییر میدهم:
    چرا که «عیب جویی» کار کسانی است که «استعداد عمل» ندارند
    و بازسازی،تعمیر،تغییر،تصحیح و … کار آدمهایی است مانند محمدرضا، پرویز، دهه شصتیا و …

  • كاظمي گفت:

    سلام
    شما هميشه حرفها رو به زيباترين شكل ممكن ميزنيد و من فقط پايين مطلب لايك ميزنم. در مورد اين مطلب هم همينطوريه اما در مورد رنگ قرمز سايت منم با اقاي پرويز موافقم. آدمو اذيت ميكنه و به نظرم تناسب چنداني نه با فرم سايت و محتواي مطالب شما هم نداره. شما سختترين و دردناكترين مطالب رو ملايم ميگيد و اين رنگ قرمز زيادي تنده.
    واينكه برا طرح متمم ۸شهريور كامنت گذاشتم و هنوز تاييد نشده. تعجب كردم.

    • سلام. راجع به رنگ بقیه هم گفتند این رو.
      بچه ها تو ذهنشون این بود که با سایت انگلیسی همخوان بشه. اما انگار فیدبک خوب نبوده.
      داریم تو سایت متمم یک تغییراتی میدیم بعدش تا فردا تمام کامنت ها تأیید میشن.
      میخواهیم سیستمی باشه که ما پایگاه داده ای از دوستانی که بیشتر فعالیت دارند تهیه کنیم تا بتونیم به اونها امکانات خاص بدیم.

  • rezaA گفت:

    من تمام قد ب احترامتون می ایستم که اینهمه به من اموختین..از فایل مذاکرتون تا کتابهای ما جگونه ما شدیم..این سه زن..ماندن در وضعیت اخر..کتاب مذاکره خودتون(جالب اینجا بود که تو انقلاب فروشنده وقتی بش گفتم کتابتونو میخام گفت کلاساشو میری ک کتاباشو میخوای..میگفت کلاساش قیمتش جقده؟)..ازینکه به جامعه مردم احترام بزارم از رانندگی بگیرید تا تموم شیونات زندگی..وقتی میرم جایی کامل ب مذاکرات بجث ها گوش میدم انگاری اینقد حساس شدم که سعی میکنم از تموم مذاکراتی که هر جا پیش میاد می اموزم..با اینکه هنوزم ندیدمتون..من روش تونو واسه اصلاح جامعه خیلی قبول دارم..جامعه من و شماییم دولتم به قول شما ایینه تمام نمای ملتمونه..باید از خودمونو و اطرافیانمو شروع و کمک کنیم..

  • رها_اسفند گفت:

    آیا روزی جامعه ام را خواهم دید که در آن، «حریم شخصی» اگر نه بیشتر، لااقل به اندازه ی «حوله و مسواک شخصی» اهمیت داشته باشد؟
    خيلي باورش سخت است كه بشود..
    خيلي جالبه كه گستاخانه وارد حريم شخصي انسان ميشوند و آن را بامفهومي به نام امر به معروف و نهي از منكر توجيه مي كنند….
    يكي از دلايل افسردگي اين روزهايم همين است..
    يكي از دلايل دو چهره بودن همين است..

  • مینا گفت:

    در این سرزمین شگف انگیز سرشار از تضاد وتعارض، برای بسیاری از کلمات، مفاهیمی خاص کاملاً متناقض با معنای اصلی آن و بر اساس برداشت تاریخی و باور شخصی آدمها تعریف شده است و متاسفانه منحصر به قشر و طبقه خاص با سطح دانش و فرهنگ معین نمی گردد.مثلاً غیرت، تعصب، غرور،کانون خانواده،کمک به همنوع ، امنیت اجتماعی و ملی! و… اینها همه باعث می شود حریم شخصی محدوده ای به مراتب گسترده تر از فضای امن فردی داشته باشد و هرکس با توجیهی برای خود اجازه دخالت و نفوذ در حریم شخصی دیگران دهد.آثار و تبعات تجاوز به حریم شخصی این است که آنطور که دیگران می خواهند فکر کنی ( تظاهر کنی)، دروغ بگویی و فریب دهی . اما برای رسیدن به آن جامعه باید تلاش کرد و امید داشت.
    وطن کجاست که اواز اشنای تو چنین دور مینماید؟
    امید کجاست
    تا خود
    جهان
    به قرار
    باز اید؟

    نه
    نومید مردم را
    معادی مقرر نیست
    چاووشی امید انگیز توست
    بی گمان
    که این قافله را به وطن میرساند(شاملو)

  • مريم. ر گفت:

    سلام محمدرضاي عزيز. نوشته هاتو خيلي دوست دارم چون بر خلاف بعضي دوستان كه ميگن خواننده هات بدون فكر فقط دنباله روي تو هستن، نوشته هات آدمو به فكر ميبره و باعث ميشه آدم ياد بگيره به اطرافش بيشتر توجه كنه.

    راستي محمد رضا ميشه ازت خواهش كنم جواب ايميلم رو بدي؟ ميدونم وقت نداري كه جواب همه ي ايميلهارو دونه به دونه بدي اما واقعا خيلي دوست دارم جوابي ازت بگيرم. فقط يه خواهش دوستانه ست.

    • همین الان نگاه میکنم و جواب میدم مریم جان.

    • معین گفت:

      باید بگم که ” بعضی دوستان ” اشتباه میکنن!! چون اکثر خواننده ها اخلاق و رفتارهای خیلی خوبی دارند و فقط تو بعضی موارد به قول شما ” توجه ” ندارند، که اون رفتار، اخلاق، فکر و … رو هم با فکر درست میکنن. دوتا دلیل ساده برای خوب بودن خواننده ها و نه صرفا تایید کننده های روزنوشته های محمدرضا:
      ۱- تو ۲۴ ساعت گذشته این سایت ۴۷۰۰ بازدید داشته، اگ ی میانگین حدودی بگیریم میفهمیم ک از هر استان ۱۶۰ نفر انسان خوب میاد تو این سایت، و ۱۶۰ نفر تعداد بالایی نیست و با قطعیت میشه گفت انسان های خوبین.
      ۲- طبق ” گزارش وضعیت تراست زون “: … ” ۸۳% از کسانی که فایلها را به صورت کامل دانلود کردند، هزینه فایلها را پرداخت کردند. ” ( البته باید به این درصد افزود! ).
      .
      پس ” بعضی دوستان ” اشتباه میکنند و خواننده ها فکر میکنند…!!!

  • پرویز گفت:

    سلام محمدرضای عزیز
    یه زمانی … یه مکانی… من بودم و یکی که دوستش داشتم، هنوز بعد از این همه ساعت، روز و ماه که گذشته نمی فهمم که چطور این آدم اجازه نمی داد دیگری (فارغ از اینکه او عاشقش بود یا نه ) توی موبایلش و توی ایمیلش و … تجسس کنه؟!

    تازه اونها از من مسلمانتر بودند، مگر نشنیده بودنند در احوال مردم تجسس نکنید؟
    محمد رضای عزیز یادم نمیره که به خاطر این اخلاق‌های بد مردمم بود که من از فیس بوک اومدم بیرون، به خاطر همین اخلاق‌های بد اونها است که خیلی از دوستان سرزمینی رو که بهش دین دارند ترک می‌کنند و عطای وطن را بر لقایش می‌بخشند….
    دوست دارم مثل تو قشنگ فکر کنم و بگم کاری به قضاوتها ندارم( که ندارم) اما خوب می‌دانی زخم‌هایی که مردم بر پیکر آدم می‌زنند چنان سنگین است که گاهی می‌گوید برای که؟!

    ببخشید محمدرضای عزیز، اندکی تند نوشتم، شاید صدایش هم بلند باشد اما بعضی از چیزها هستند که خاطرات آدم را زنده می‌کنند تلنگری می‌شوند که در اعماق قلب آدم آنها را که نباید به صدا در بیاورد به صدا در می‌آورد…
    راستی محمدرضا این رنگ قرمزی که انتخاب کردی برا سایت زیادی تند و تیز هست، فکر می کنم رنگ‌ها ملایم تر بهتر باشد چون وقتی دارم کامنت می‌نویسم چشمانم رو اذیت می‌کنه!
    ببخشید که توی رنگ سایت شخصیت هم فضولی کردم، اما گفتم شاید دیگران هم چنین مشکلی داشته باشند، و نگویند!

    از تلنگرهای محکمت ممنونم

    • پرویز جان. راستش من هم همین حس تو رو دارم.
      مدتها فکر میکردم که آیا میشه نقطه ی شروعی رو برای اصلاح جامعه ی ما تعریف کرد؟
      همیشه احساسم این بوده که اصلاح وضعیت موجود یک حرکت همه جانبه میخواد. هنوز هم سواد علمی من این رو تأیید میکنه.
      اما دلم میخواد ساده و کودکانه فکر کنم و باور کنم که نقطه شروع هر اصلاحی در این جامعه حریم شخصیه.
      تا زمانی که من مهر انتخابات رو احساس کنم برای دانشگاه میخوام،‌ تا زمانی که ماشینم رو تفتیش کنند، تا زمانی که در خانه از دست همدیگر همه چیز رو پنهان کنیم،‌تا زمانی که بخواهم به دیگران توضیح دهم که روزه هستم یا نیستم، نماز میخوانم یا نمیخوانم،‌این جامعه به هیچ جا نمی رسه.
      نه دینداران زندگی میکنند نه بی دین ها. نه جوان ها و نه پیرها…
      در خصوص رنگ و … هم، من خوشحال میشم که تو و بقیه فیدبک میدید. تا الان هم خیلی از تغییرات با همین فیدبک هاست. ما این ها رو جمع و جور میکنیم و بر اساسش اقدام میکنیم.

  • سمیه گفت:

    به نظر من، اگر یکی مثل اون آقا که میاد ایمیل و یا اس ام اس های دوست یا همسرشو چک میکنه، این احتمال با درصد بالا وجود داره که خودش تو زندگی شخصی و بدون اطلاع از همسرش یا دوستش، جای دیگه ای گافی داده !!!!و ناخودآگاه این تصور را داره که همسرش یا دوستش هم ،همین کار رو کرده!!!!… به نظر من ،مساله فقط کنجکاوی کردن در ایمیل و اس ام اس نیست.اگر اینطور شد، بی تعارف باید به ریشه این کار دقت کرد..

    • معین گفت:

      من با کار این مرده موافق نیستم، اما با قطعیت نمیشه گفت “جای دیگه ای گافی داده”، چون ممکنه گاف های زیادی رو اطرافش دیده ولی خودش انجام نداده باشه!

  • مدتی پسوردها و یوزرهای یکی از دوستانم به امانت پیشم هستند حتی برای یک لحظه هم فکر آن را نکردم که پیام‌هایش را بخوانم یا سرک بکشم ببینم چه خبر است. من آدم خوبی نیستم چرا که این کار جزو اصول اولیه انسانیت هست.
    اما بعضی وقت‌ها آدمی زاد از اصولی خبردار نیست و شاید در انجام وظیفه‌اش بلغزد 🙁

    • معصومه گفت:

      استاد عزیز
      سلام خدا قوت
      چند وفت است که باشما واین سایت آشنا شدم مطالبتون باعث شده بیشتر فکر کنم درارتباط بانقیصه های اخلاقی که دارم مطمئنا هدف شما همینه بعد از ۳۴سال نمی دونم میشه خودم رواصلاح کنم ؟ حتما میشه اما بسختی… راستی ازاینکه شما همسن من هستید واینقدر موفق ومن اندر خم یک کوچه احساس حسادت می کنم

  • دیدگاهتان را بنویسید (مختص دوستان متممی با بیش از ۱۵۰ امتیاز)


    لینک دریافت کد فعال

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    yeni bahis siteleri 2022 bahis siteleri betebet
    What Does Booter & Stresser Mean What is an IP booter and stresser