برایم کامنت گذاشته که:
«جسور باش! نترس. حرفهایت را بزن. مشکلات حکومت را بگو. خیانتها را بگو. چرا میترسی؟ بزدل. محافظه کار! بدبخت! چرا نمی نویسی؟ ملاحظه چه چیزی را میکنی؟ انتخابات نزدیک است. نباید موضع مشخصت را اعلام کنی؟…»
و در پایان زیر کامنت نوشته است:
«دانشجو»
بدون هر گونه اطلاعات بیشتر. بدون آدرس ایمیل!
در دل گفتم: من که آدرس و خانه و شرکت و جایگاه و اطلاعات خانوادگیم مشخص است، حرفهایم را هم که میزنم، انتقادها را هم که منتشر میکنم و به بحث می نشینم! اما تو جسور باش. نترس. حرفهایت را بزن… و در آخر مشخصات کاملت را بنویس.
همانطور که در دنیای واقعی، هر بچه ای پدر و مادری دارد – یا ترجیح میدهد داشته باشد – در دنیای مجازی نیز خوب است حرف ها، «پدر» یا «مادر» مشخصی داشته باشند. معلوم باشد چه کسی حرف زده و برای چه حرف زده و از چه جایگاهی حرف زده و ..
تا کنون تلاشم این بوده که عمده کامنتها – غیر از آنهایی که کلمات رکیک یا توهین مستقیم به نظام دارند – را تأیید و منتشر کنم. اما افزایش حجم کامنتها و بازدید سایت (که طی هفته های اخیر ۳ برابر شده است)، کامنتهای زیادی را بدون «والدین!» به سایت من سرازیر کرده است!
کسانی که در زیر نامشان «دوست»، «دانشجو»، «موشموشک»، «بهارک»، «رامسر»، «آبادی خواه» و … مینویسند. بی هیچ توضیحی.
از این به بعد، کامنتهایی که گوینده مجهول الهویه داشته باشند تأیید نخواهند شد. مکانیزمی هم در نظر گرفته ایم که کسانی که به صورت منظم کامنت میگذارند، اسپم نشوند. همچنین اگر کسی کامنتی فرستاد که متن آن تند بود، با یک ایمیل اعتبارسنجی، ابتدا از واقعی بودن هویت گوینده اطمینان حاصل شده و سپس متن وی منتشر شود.
امیدوارم این فضای جدید، صلح و امنیت و آرامش و بستری مناسب برای گفتگوی سازنده را برای دوستان همیشگی من فراهم آورد…
آخرین دیدگاه