وبلاگ «برای فراموش کردن» برای همیشه بسته شد تا نوشته های من به تدریج به بخش روزنوشته های این سایت منتقل شوند. سالها پیش «مرامنامه» ای برای آن وبلاگ نوشتم که فکر میکنم با شرایط امروز، دقیقاً میتوان آن را از نو نوشت. پس یک بار دیگر آن را اینجا مینویسم:
نخوانید. خواهش میکنم نخوانید. کمی صبر کنید. پست های بعدی را نخوانید.
من فکر میکنم دوره دموکراتیزه کردن وبلاگها گذشته است.
فکر میکنم دوره انتشار یک وبلاگ برای همه، سر آمده است.
فکر میکنم دیگر نمیتوان حرفی نوشت که همه را خوش بیاید. فکر میکنم باید مرزها را مشخص تر کرد.
نخوانید. خواهش میکنم نخوانید. کمی صبر کنید. شاید این وبلاگ برای شما نباشد.
کامنتهای خصوصی و فشارهای عمومی و خصوصی و تهدیدهای پنهان و پیدا، نشان میدهد که در میان خوانندگان، دوستان زیادی دارم که متأسفانه به دوستی شان مباهات نمیتوانم کرد.
این است که تصمیم گرفتم مرامنامه ای بنویسم و مخاطبان این وبلاگ را مشخص کنم.
این مرامنامه، افکار و عقاید من است و مشخص است که مسئولش هم من هستم و خودم هم نمیدانم که درست است یا نه. اما من برای کسانی مینویسم که شبیه به من فکر میکنند. اگر در گذار از دنیای وب، تصادفاً به خانه من سر زده اید و خود را با این مرامنامه بیگانه میبینید، خواهش میکنم از آن مربع کوچک قرمز رنگ در سمت راست بالای صفحه (با علامت ضربدر در میان آن) استفاده کنید تا من و شما هر چه زودتر از شر یکدیگر خلاض شویم.
من برای افکارم احترام قائلم. چون برای خودم به عنوان یک انسان احترام قائلم.
من فکر نمیکنم بهتر از همه در تاریخ میفهمم. اما فکر هم نمیکنم حتماً در تاریخ کسان زیادی بهتر از من می فهمیده اند.
من خودم را حق نمیدانم. باطل هم نمیدانم. برایم هم این دو مفهوم قابل درک نیست. اصلاً فکر میکنم در لغتنامه نمیتوان تعریف مشخصی برای این دو لغت ارائه داد.
فکر نمیکنم تا کنون در جهان، هیچ جا نبرد حق علیه باطل روی داده باشد. آنچه بوده تنها و تنها “نبرد” بوده است.
من به امید روزهای بهتر برای دنیا و کشورم هستم و برای آن تلاش میکنم. تکرار میکنم: “تلاش میکنم”. شعار نمیدهم. تا کنون به سمت هیچ کس کفش پرت نکرده ام. کاغذ مچاله نیز. مستقل از اینکه مثل من فکر کرده باشد یا نکرده باشد.
من به افراد فکر نمیکنم. مفاهیم برایم مهم هستند. فردی به نام “علی” در تاریخ بوده باشد یا نبوده باشد، ترور شده باشد یا به مرگ طبیعی فوت کرده باشد اصلاً برایم مهم نیست. برای من مفهوم “عدالت و برابری” است. مفهوم “تواضع در حین قدرت” است که ارزشمند است. و تمام آن مفاهیمی که سالها با نام آن فرد عجین بوده است. نام “حسین” مهم نیست. بوده باشد یا نه. تشنه کشته شده باشد یا سیراب. در زیر پای اسبها یا با ضربه شمشیر. من آن مفهوم “آزادگی و حریت” را میپرستم و “پوچ شمردن دنیا” و باور اینکه در دنیا هر چه هست “عقیده است و تلاش در راه آن عقیده”. و هر آنچه مفهوم خوب بوده و با این نام پیوند خورده است.
من از واژه اسرائیل، نفرت ندارم. از “غصب” بیزارم.
من از نام هیچ رئیس جمهور و پادشاهی نفرت ندارم، از “دیکتاتوری و انحصار” بیزارم.
من از نرون، نمرود، هیتلر، استالین و … هیچ حس بدی ندارم. از “زر و زور و تزویر” بیزارم.
و فکر میکنم، همه باید نامها را رها کنیم و به دنیای مفاهیم پا بگذاریم.
این وبلاگ جای ابزار عشق و نفرت، همدلی و ناهمدلی، علاقه و انزجار به مفاهیم است. نه افراد و انسانها.
من میدانم که نمیدانم درست میگویم یا نه.
و نمیدانم که تو هم درست میگویی یا نه.
پس این حق را به من بده، که حرفهایت را بشنوم، فکر کنم و بعد آنچنانکه خود میفهمم تصمیم بگیرم.
این حق را بده که از هر کسی که خود را صاحب و مالک حق و حقیقت میداند نفرت داشته باشم و مطمئن باشم که:
“تنها کسی که حتماً نادرست و باطل است،
کسی است که می اندیشد حق صرفاً با او است”
Alan ke bad az hodudan 10 saat commentamo dobare khundam say kardam pakesh konam chon lahnam kheili hagh be janeb bude amma nashod moteasefane..be har hal lahnam agar saate 5 e sobh khub nabude amma ghasdam chizi joz setayesh va .ghadr dani az shoma nabude,va barayetan khoshbakhti va shadie javdane ra az samime ghalb arezu mikonam.
In maramname tamame aghayediye ke man bahash bozorg shodam,va tamame mafahimie ke bahash zendegi kardam.mesle ye mojezeas baram ke mibinam arzeshmandtarin bavarhaye zendegim in chenin honarmandane be .tahrir dar umade .ali bud,tabrik migam az samime ghalb,shoma marde farhikhte va bozorgi hastid.
چقدر حيف كه اونموقع ها من خواننده وبلاگت نبودم ….:)
شهرزاد جان سلام
عوضش امروز با قدرت و فعالانه ، عضوی از این وبلاگ ( خونه ) هستید مثل خیلی دیگه از دوستای عزیزمون ، علیرضا داداشی عزیز، سیمین جان ، سامان ، حمزه ، آزاده ، رسول ، mohammad ، نیما ، مریم هومن ، عطیه ، حوریه ، عظیمه ، مهدی ، محمدرضا ، آزاده اَم ، امید ، رویا ، سیما و همۀ دوستانِ عزیزِ دیگه ای که هستن و با هم زندگانی می کنن در این خونه ( ببخشید که اسم شما رو از قلم انداختم 🙁 ) همتون رو دوست دارم و خوشحالم که هم خونتون هستم و بی صبرانه برای دیدنتون لحظه شماری می کنم
پی نوشت : امیدوارم علیرضا داداشی عزیز و همۀ دوستانِ دیگمون که مشکل دارن برای اومدن در سمینار ، مشکلشون برطرف بشه و بتونیم همدیگه رو ببینیم
ارادتمند همۀ هم خونه ای های عزیزمون و صاحب خونۀ بی نظیرمون و
به امید دیدار در ۶/۶
ممنون هومن مهربون… 🙂
سلام محمدرضا جان
امیدوارم همیشه سلامت ، آرام ، شاد و سربلند باشید میزبان بی نظیر این خونۀ باصفا . امیدوارم دوستانی که مخالفِ نظرِ شما هستن ، با نهایتِ احترام ، پیشنهادِ شما رو مبنی بر ترکِ این خونه بپذیرن و با این کار ، هم حالِ خودشون رو بهتر کنن ، هم این خونه رو به ما هم خونه ای ها بسپرن که توش زندگانی کنیم
ارادتمندِ شخصِ خودِ شما محمدرضای نازنین و سخاوتمند و دریادل و به امید دیدار در ۶/۶
دوستان سلام
صاحب عزیز این خونه مواضع خودشو به صراحت، عنوان کرده اند.
الان مرامنامه استاد رو که خوندم، به نظرم رسید که، منی که تازه به این خونه اومدم ، بهتره چند دقیقه بیام اینجا و تاملی کنمو اگه دوست داشتم به اتاقا و پستوهای اون سر بزنم. اینجوری زودتر تکلیف خودمو می دونم.
بمونم یا اینکه برم.
چه خوبه واقعا اگه از نظری، از شخصی خوشم نمی یاد، انرژی یو وقتمو برای چیزایی که دوست دارم بذارمو اینجا هدرش ندم. تو این دنیا ، سرگرمی ها و لذت های بیشماری وجود داره!
محمد رضای عزیز مرامنامه اتان زیبا و عالی بود
عزیز یک نکته باید ذکر کنم
من چند بار با نام مهدی نظر دادم و دیدم که تایید نشد و امروز داشتم ارشیوتان را می خواندم و دیدم در پستی با نام خدای بهتر یا همچنین نامی
یک بار شخصی با نام مهدی به شما استاد بزرگوار بی احترامی کرده بود
خواستم در اینجا اعلام کنم که من با ان مهدی فقط یک تشابه اسمی دارم نه بیش تر
برای اینکه سو تفاهمی دیگر پیش نیاد از این پس با نام ؛مهدی گ؛ نظر خواهم داد البته ادرس ایمیل من هم که برای شما کاملا مشخص هست
بهر حال خوشحالم که با شما اشنا شدم
و تا حالا تمام فایل های رادیو مذاکره بصورت کاملا رایگان
و تقریبا ۷۰ درصد مطالب وبلاگتون
و دو کتاب موجود در تراست زون را نیز با پرداخت … گوش کرده ام
به امید موفقیت های بیش از پیش شما استاد گرامی
موفق باشید
مهدی عزیز.
اگر دقت کرده باشی من حتی توهین ها را هم تایید میکنم و تنها چیزی که تایید نمیکنم توهین به نظام و اسلام و همینطور کلمات رکیک است.
یک بار نوشتم. ما یک پلاگین آکسیمت داریم که اسپم ها را حذف میکند و روزانه حدود ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ اسپم را حذف میکند. گاهی کامنت بچه‌ها قاطی آنها میشود. خصوصا اگر مثلا لینک در کامنت باشد شانس زیاد میشود و …
من گاهی داخل آنها میگردم و بعضی را برمیگردانم. اما اگر ۳-۴ روز این کار را نکنم میشود ۲۰ هزار کامنت که دیگر سخت است.
هم به تو میگویم هم به بقیه.
لطفا اگر کامنتی گذاشتید و در آن کلمات رکیک نبود (اگر دیده باشی محمدرضا به عنوان یک سگ هرزه‌ی ولگرد! هم کانفرم و منتشر شده!) حتما به من ایمیل بزن من میتوانم بر اساس ایمیل برای همیشه شما را به وایت لیست آکیسمت اضافه کنم.
اینجا قرار نیست فقط تعریف‌ها منتشر شود. پس اگر تو یا هر کسی انتقاد کردید یا حرفی زدید که دیدید منتشر نشده لطفا سریعا به من اعلام کنید. خیلی از تعریف‌ها هم اسپم میشوند!
محمد رضا جان
ممنونم که پاسخ دادید
حسن نیت شما بر همگان روشن هست من هم کاملا ایمان دارم که شما همانگونه که گفتید عمل می کنید زیرا مصداق های ان را در کامنت های وبلاگتون به چشم دیده ام
با این کامنت فقط خواستم به شما استاد بزرگوار بگویم که خدای ناکرده مرا با ان شخصی که نام بردم اشتباه نگیرید
زیرا خاطر شما انچنان برایم عزیز و گرامی هست که حتی دوست ندارم در مورد من حتی چنین فکری بکنید که البته باز می دانم از برزگواری چون شما چنین فکر های بعید هست
انشالله با خواندن و گوش دادن به اموزش های شما عزیز بتوانم خودم را در کار خودم قوی تر بکنم
به امید موفقیت های بیش از پیش شما
دوست دارت مهدی
درود
مطالب سایتتون بی نظیر و کاملا بی طرفه
وجود هم وطنانی روشنفکرو دلسوز مثل شما به افراد افسرده ای مثل من امید زندگی میده
موفق باشید
موافقم
سلام محمدرضا عزیز.
همیشه و همیشه نظر و عقیده مخالف وجود داره مخصوصا اگر تو درست بیندیشی و برای تعالی افکار و اندیشه انسان ها تلاش کنی.
روز سه شنبه با بیانیه تمایز منتظرتون بودیم ولی متاسفانه متوجه شدم که تصادف کرده و پاتون شکسته خیلی خیلی متاثر بودم و خیلی خیلی برای بهبودتون دعا کردم.
مشتاقانه آماده هستم که تمایزهایم رو بخونم خیلی خیلی بیشتر منتظر ۲۱ مهر ماه هستم.
امیدوارم که موفق باشید.
سلام جناب شعبانعلی
اولین باره که به به سایتتون سر زدم و خوشحالم؛ بلافاصله مرامنامه رو خوندم…بی اغراق بگم لذت برم ویاد جمله ای که تو برنامه ماه عسل گفتین در مورد چشم پاک وخیلی بدلم نشست…
یاد گرفتم که آدمها رو به قضاوت ننشینم …تفکر واندیشه ادمهاست که اونها رو میسازه نه جسم وفیزیکشون…
ممنون