مونا. گربه آوردن واقعاً کار سختیه. واقعاً پیشنهاد می‌کنم تا مجبور نشدی به چنین چیزی فکر نکن.
خیلی از آدم‌ها پت (سگ و گربه و …) رو مثل برده نگه می‌دارن و خیلی به نیازهاش توجه نمی‌کنن. اما اگر بخوای واقعاً به نیازها و احساسات و خواسته‌هاش توجه کنی قشنگ یه بخشی از زندگیت می‌ره (منم اگر مطمئن بودم کوکی بدون کمکم زنده می‌مونه هرگز نمی‌آوردمش و وقت و انرژیم رو برای حیوون‌های توی خیابون می‌ذاشتم. الانم به خاطر عشقی که به خونه و زندگیش داره نمی‌تونم بگم بره).

فکر می‌کنم بخش مهمی از تصویری که ما از گربه‌ها داریم، توسط نسل قبل (پدر و مادر و بزرگترها) شکل گرفته. زمانی که زندگی به جای «آپارتمان» توی «خونه‌های واقعی» در جریان بود و گربه‌ها می‌تونستن به آشپزخونه‌ها و اتاق‌ها سرک بکشن (منم یادمه که وقتی گربه میومد توی راه‌پله‌های خونه‌مون یا اتاق‌های بالا گیر می‌کرد، همیشه می‌ترسیدم که چنگ بزنه بهمون و وقتی که با گربه روبه‌رو می‌شدم هر دو به یک اندازه می‌ترسیدیم).

اما گربه‌های این دوره، کمی بدشانس هستن و خیلی‌هاشون توی کوچه و خیابون سرگردونن. زندگی آپارتمانی جاشون رو تنگ کرده. ناخنک زدن به آشپزخونه براشون به یه رویا تبدیل شده. درِ خیلی از پارکینگ‌ها و ساختمون‌ها هم که به روشون بسته است. ماشین‌ها و ترافیک هم که از زمان قدیم بیشتر شدن و هر لحظه خطر تصادف تهدیدشون می‌کنه.
در کل الان دیگه کمتر پیش میاد گربه‌ها فرصت و جرأت چنگ زدن پیدا کنن.

راه کاهش ترس از حیوون‌ها رو بلد نیستم. اما شاید رفتن به پارک و جاهایی که پر از گربه هست از این جهت خوب باشه که گزینه‌های بیشتری وجود داره و شاید توی اون‌ها بتونی گربه‌‌ای پیدا کنی که بتونه دلت رو ببره (شاید مثلاً اگر کوچیک باشه کمتر تو رو بترسونه. نمی‌دونم).

ضمناً به نظرم اوایلش مجبور نیستی خیلی بهشون نزدیک بشی. یک شیشه شیرِ بدون لاکتوز رو می‌تونی توی چند تا ظرف یه‌بارمصرف بریزی و بعدش در فاصله‌ی «ایمن!» بشینی و نگاهشون کنی.
توی این چند سالی که با حیوون‌ها (سگ و گربه و پرنده و …) دوست‌تر شدم واقعاً به این نتیجه رسیدم که میشه از آدم‌ها بهشون پناه برد. تأثیر عجیبی در ایجاد آرامش دارن. راستش وقتی کسانی رو می‌بینم که از این لذت بی‌بهره هستن، دلم می‌سوزه براشون.

سحر جان. واقعاً حیوون خونگی چیز عجیبیه. یه وقت‌های پیش میاد که می‌گم کاش کوکی پیشم نبود. خصوصاً وقت سفر که برای پیدا کردن پانسیون مناسب (با برخورد خوب و مهربون) سرگردون میشم یا وقتی وسط کار، حوصله‌اش سر می‌ره و میاد می‌گه باهام بازی کن.
اما بیشتر اوقات، کمک بزرگیه برای فراموش کردن چالش‌ها و دردسرها و تلخی‌های روزمره.
لابد می‌دونی که گربه‌ها دفعات زیادی در طول روز حموم می‌کنن (دخترهاشون بیشتر از پسرها). میشینن و با زبون تمام تنشون رو تمیز می‌کنن و لای دونه دونه ناخن‌ها رو پاک می‌کنن. من عاشق دیدن این صحنه هستم. هر وقت کوکی مشغول حموم کردنه با دقت می‌شینم نگاهش می‌کنم و خودم و کارام و روزنوشته و متمم و سیاستمدارها (با اون دهان‌های همیشه باز و زبان همیشه درازشون) برای چند لحظه از ذهنم خارج می‌شن. کاملاً شبیه لذت مستی می‌مونه.

خودمم خیلی دوست دارم این‌جا زود به زود آپدیت شه. باید وسواس رو کنار بذارم و با هر چیزی که دم دستم میاد آپدیتش کنم. گاهی بیخودی سخت‌گیری می‌کنم. همون سخت‌گیری‌ای که بچه‌ها هم در کامنت‌گذاری به خرج می‌دن و باعث می‌شه که کامنت‌ها خیلی وقت‌ها خیلی جدی و رسمی بشه.