یکی از مشکلات وبلاگها و از جمله وبلاگ من، این است که ارتباط مستقیم و مشخص با نویسنده برقرار نمیشود. کامنتی گذاشته میشود و با تأخیر فردای آنروز تأیید میشود یا اینکه پرسشی مطرح میشود و به علت تنگی وقت پاسخی نمیگیرد و …
تصمیم گرفتم امشب در سایتم بنشینم! یعنی امشب (چهارشنبه ۳ آبان) از ساعت ۱۰ تا ۱۲ شب، آنلاین باشم و کامنت های زیر این پست را بخوانم و همانجا جواب بدهم و اینطوری کمی بیشتر دوستان خوبم را ببینم.
اگر این کار موفق بود، میشود هر هفته یک شب تکرارش کنیم و اگر جمع شدنمان در زیر یک پست وبلاگ (!) لذت بخش بود، من ماژول چت را به سایت اضافه خواهم کرد تا راحت تر کنار هم باشیم.
برای اینکه موضوعی برای بحث کردن داشته باشیم، من یک پیشنهاد اولیه دارم. سوالی که در آغاز برنامه آموزشی سفر از جهنم از دوستانم میپرسم:
«اگر قرار بود دوباره به دنیا بیایید و همه چیز در اختیار شما بود، کدام مقطع تاریخ، کدام نقطه جغرافیا و کدام جنسیت را انتخاب میکردید؟»
میروم و ساعت ۱۰ شب برمیگردم…
خوب. ساعت به ده نزدیک میشود و وقت آن شده که من هم جواب سوال بالا را (از نظر خودم) بنویسم:
در مورد جنسیت:
من زن بودن را جنس برتر میدانم. مولد بودن، آرام بودن، احساس عمیق، درک بهتر دیگران، همدلی، زیبایی شناسی همه ویژگیهای این جنس برتر است. دنیا را میتوانم بدون مردان تصور کنم اما بدون زنان هرگز.
با این وجود به دلیل اینکه از اکثر ویژگیهای فوق بهره ای نبرده ام، اگر زن بودم، افتخاری برای جامعه زنان محسوب نمیشدم. ضمن اینکه طاقت تحمل این همه فشار و تحقیر تاریخی را که هزاران سال است بر این جنس میرود نداشتم. این است که ترجیح میدهم همچنان مرد باشم.
در مورد کشور:
ایران را دوست دارم. اگر وطن پرست باشیم، باید ایران را انتخاب کنیم و اگر نباشیم و مدعی جهان وطنی باشیم، این روزها جز ایران کمتر نقطه ای در جهان وجود دارد که آباد کردنش، وضعیت عمومی کل جهان را به میزان قابل ملاحظه ای بهتر کند (چندان که ویران کرده ایم این خاک را…). این است که در هر حال پاسخ من ایران است.
در مورد زمان:
هر چه بیشتر در آینده باشد، راضی ترم. تکامل فیزیکی و معنوی و تکنولوژیک را با محور زمان همسو میدانم. هر چه دیرتر بهتر…
چند مطلب پیشنهادی:
با متمم:
فایلهای صوتی مذاکره آموزش زبان انگلیسی آموزش ارتباطات و مذاکره خودشناسی
چه شب خوبی : )
میشه بازم از این دورهمیا بگذارید؟
سلام
چه پیشنهاد خوبی لیلا جان.
کاش میشد بازم از این دورهمیا باشه. هفته ای یا ماهی یک مرتبه .
من زیاد پست نمیزارم ( البته بهتره بگم اصلا پست نمیزارم )
چند باری نوشتم و بعد پشیمون شدم. چند باریم که پشیمون نشدم به لطف اشتباهات سهوی نتونستم یا بهتره بگم نشده ارسالشون کنم. ولی هر شب و هر روز اینجام . حس میکنم مثل بچه ساکتای خانواده که اصلا دیده نمیشن و یه گوشه میشینن و فقط نگاه میکنن هستم اینجا ( از این موضوع هم راضیم ) چون خیلی ادمهای این خونه رو دوست دارم . خیلی زیاد.
روز ۳ آبان ۹۲ شب نامزدی من بود پس منطقا من نمیتونستم در مهمانی شما حضور داشته باشم. اما جواب سوال را میدانم:
کلیشه ای نیست این حرف ، وقتی عاشق یک مقطعی از زندگیت باشی هر روز آرزو میکردی کاش زمان به عقب برمیگشت و اون لحظه تا ابد اداما پیدا میکرد یا حداقل یک بار دیگر تکرار میشد!!
اگر دوباره متولد میشدم ، باز هم زن بودن را انتخاب میکردم با تمام روحیاتی که از خود میشناسم. باز هم ایران بودم، و زمان، بهمن ۹۱ را انتخاب میکردم در سن ۲۹ سالگی و آرزو میکردم همیشه باقی بماند…..
سلام
مثل اینکه بیشتر از یک ماه دیرتر به این مهمونی رسیدم 😉 ولی چون هنوز تصویر و خاطره اون مهمونی صمیمی برای همه قابل مشاهده ست و از اونجایی که این سوال خیلی برام جالب بود اجازه بدید من هم جواب بدم :
جناب شعبانعلی؛ اگه من حق انتخاب در مورد این موضوع رو داشتم باز هم زن بودنم و باز هم همین زمان و یاز هم همین مکان رو انتخاب می کردم، چون اعتقاد دارم که تفاوت در هر کدوم از اونها باز هم شرایط و ویژگیها و خوبیها و بدیهای خودش رو داره.
به نظر من با هر جنسیتی، در هر زمانی و در هر مکانی که باشی ، بیشتر و بااهمیت تر از همه چیز ، این حس درونی تو و توانمندیت در مواجهه با تمامی موضوعات و چالشهای زندگی هستش که میتونه بهت حس آرامش و خوشبختی و رضایت از زندگی ببخشه و حتی بتونه بهت احساس بودن در Heaven بده… 🙂 ( کاش میتونستم واژه “حس درونی” رو توی این کامنت Bold کنم! )
رضا جان. گفتی زن بودن رو ترجیح می دادی. من زن هستم. تمام بهره هایی که برده بودم رو در طی زمان و جبر محیط به اجبار یا کنار گذاشتم و یا دارم سعی می کنم کنار بگذارم. این روزها که به خودم نگاه می کنم موجودی عجیب می بینم که نمی تونم با هیچ کدوم از این دو جنس ارتباط برقرار کنم و هر روز تنهاتر می شم. نه احساس زنان رو دارم و نه سختی مردان رو. یه چیز بی معنی شدم. سخته
فاطمه جان. این مشکل من یا تو یا دیگرانی که در این فرهنگ زندگی می‌کنند، به نظر – سطحی و غیرعلمی – من، ناشی از دوران گذاری است که در فرهنگ ما هم‌اکنون وجود دارد. نقش‌های اجتماعی و جنسیتی هنوز شکل ثابت و باثبات به خود نگرفته‌اند . ساختارهای اداری غربی، محصولات صنعتی و مصرفی شرقی و سنت و مذهب بین‌النهرینی، چیزی بنا نموده که سنتز آن، حال امروز ماست.
کمی زمان لازم است. کمی.
شاید یکی دو قرن دیگر همه چیز آرام تر شود و غبار این معرکه بنشیند…
استاد فک میکنم ببخشید با یه کم مقدمه چینی سعی کردید فکر مخاطب رو از اینکه راجع به شما یه جور دیگه فکر کنه دور کردید ایرادش چی بود اگه از اول میگفتین مرد؟(در جواب اینکه آیا دوست دارید زن باشید یا مرد)
سلام.من بعد حدود یک هفته سرزدم حیف که خبر نداشتم .ولی دوست دارم نظرمو بگم.منم زن بودنم رو با همه ی سختیاش دوست دارم من ایرانم رو با همه سختی هاش دوست دارم و دلم میخواد یه کاری براش بکنم.و یه چیز دیگه اینم میدونم که اگه توی جنسیت و نقطه جغرافیایم یه جورایی حق انتخاب نداشتم اما سرنوشتمو و اینده امو خودم میسازم به قول محمد رضا فقط باید هزینه اشو داد.
حتی نمیتونم تصور کنم که این اختیار رو داشته باشم! اگر اختیار داشتم همیشه پشیمان خواهم بود که چرا طور دیگه ای انتخاب نکردم!!من سعی میکنم بپذیرم هر آنچه که هست و به سمت چیزی ببرم که میخوام اون موقع اگر اشتباهی کرده باشم میتونم تغییری در اون بدم. ولی اختیار داشتن در چیزهایی که تغییری نمیکنن مثل مکان و زمان و جنسیت رو اصلا نمیخوام!
به نظرم خانواده در به وجود آمدن پیش فرض ها و مدل ذهنی خیلی تاثیر گذارند. شاید بیشتر از این فاکتورها!
دلم می خواد زنی آزاد بودم.
من كلا با تاخير ۴ روزه به اين نوشتار رسيدم و كلا از قافله عقب بودم ولي دوست دارم نظر خودم و بنويسم
من اگه دست خودم بود ترجيح ميدادم مرد باشم چون آزادتر تصميم ميگرفتم و زندگي ميكردم محدوديتهام كمتر بود اگرچه زن بودن را بخاطر حس مادرانه اش دوست دارم هر چند مادر نيستم.
ايران را ترجيح ميدادم اما نه شهر خودم روستايي زيبا و كوهستاني و يك زندگي آرام و دور از هياهو
مقطع تاريخي … جواب دادن به اين سخته ولي قطعا دوره خودمو انتخاب نميكردم
دلم میخاست زمان امام حسین علیه السلام باشم تا بدونم خوب بودم یا بد!مرد اگر بودم شاید زندگی همانی میشد که میخاستم.
سلام محمدرضا
جواب دادن به سوال باشه واسه بعدا فقط خواستم بگم فکر کنم تو ۱۲۰۰۰۰ دانشجویی که دارشتی تنها کسی که حتی موقع دویدن و تمرین بدنسازی هم وقت میزاره و به فایلات گوش میده خودمم حالا تا تهشو بخون زیر وزنه و نصایح مذاکره ای محمدرضا …………………ارادت
دیدگاه شما در انتظار بررسی است.
سلام
مرد بودن …سال ۶۷ نهاوند ایران
همین
اما دیگه بعدش قم نمیام
سلام
مرد بودن …سال ۶۷ نهاوند ایران
همین
اما دیگه بعدش قو نمیام
سلام در مورد این سوال خیلی فکرکردم
از جنسیتم راضیم چون من که مردم چه کار کردم یا می خوام کنم یا اگه زن بودم چه کار می کردم پس در حالت کلی اگه بخوایی کاری کنی به مرد یا زن بودن نیست
در مورد مکان جایی رو دوست دارم که تمدن و فرهنگ داشته باشه پس ایران رو دوست دارم چون تمدن کهنی داره وهمچنین فرهنگ غنی ای(ولی متاسفانه دانش استفاده از این فرهنگ رو نداریم(سوءتفاهم نشه با همه نبودم) ) از نظر زمان اگه نمی خواستم کاری کنم ترجیح می دادم در زمان هخامنشیان وکورش کبیر باشم اما چون عقایدم رو دوست دارم ترجیح می دم در آینده باشم وبا تجربه تر از امروز