امروز سالروز روز مرگ لیدی گدایوا است. حدود هزار سال پیش، لیدی گدایوا همسر یکی از بزرگان انگلیس، در اعتراض به افزایش بی رویه ی مالیات برای مردم شهر خود، هر روز به سراغ همسرش می رفت و عاجزانه تقاضا میکرد که مالیاتها کاهش پیدا کند.
همسر او که سیاست و تصمیم های سیاسی خود را بر خواسته ی همسر خود ترجیح میداد، به همسرش گفت: اگر یک روز، برهنه سوار اسب شوی و تمام شهر را از سمتی به سمت دیگر بروی، مالیاتها را کاهش خواهم داد.
گدایوا دو سوال پرسید: تو مشکلی با این کار نداری؟ و آیا واقعاً به وعده ی خود عمل میکنی؟
پاسخ هر دو سوال مثبت بود.
گدایوا اسبش را زین کرد. لباس هایش را بر زمین ریخت. در شهر گفتند: گدایوا در حمایت از مردم، برهنه در میان شهر میگردد!
تمام مردم، مغازه ها را بستند و به خانه ها رفتند. پرده ها را کشیدند و با چشمانی اشکبار، منتظر شدند این گردش شوم، به پایان برسد.
گدایوا به خانه برگشت و مالیات ها کاهش یافت.
در تمام تاریخ غرب اروپا، برای هیچ کس به اندازه ی گدایوا، طلا، جواهر، یادبود و … ساخته نشده است.
این یادبود ها به ما می آموزند که اسطوره ها، به تنهایی خلق نمیشوند. بلکه در بستری از فهم و شعور و حمایت اجتماعی شکل میگیرند.
نمیدانم اگر گدایوا، در این نقطه از تاریخ و جغرافیا، به این بازی تلخ وادار میشد، آیا پنجره ها بسته میشد یا تصاویر او از طریق شبکه های اجتماعی و موبایل‌ها، از دستی به دست دیگر میگشت.
شما چه فکر میکنید؟
چند مطلب پیشنهادی:
با متمم:
فایلهای صوتی مذاکره آموزش زبان انگلیسی آموزش ارتباطات و مذاکره خودشناسی
بی ربط به نوشته:
سلام
امروز تو کتاب خاطرات یک مغ به این جمله رسیدم که “آموزش نشان دادن امکان است . آموختن برای خود ممکن ساختن است.”
خواستم ازت تشکر کنم
ممنون.
گاه حجم یک کلاغ کنتراست یک تابلو را حفظ می کند (حسین پناهی)
من فکر می کنم اگر بر فرض محال در جامعه هزارسال بیش ایران این اتفاق می افتاد عکس العمل مردم ایران شبیه انگلستان بود ولی بعدا نه وی نامبرده می شد و نه مجسمه ای از وی ساخته می شد ولی اگر در ایران وانگلستان امروز اتفاق می افتاد عکسل العمل هیچ کدام شبیه گذشته نبود
سلام
فکر می کنم اگردر ایران هزار سال بیش اتفاق می افتاد (که نمی افتاد )عکس العمل مردم ایران شبیه مردم انگلستان بود ولی اگر در دنیای امروز اتفاق می افتاد عکسل العمل مردم ایران و انگلستان هیچ کدام شبیه گذشته نبود
واقعاپاسخ به این سوال سخته
ببخشیو اقای شعبانعلی من در طرح متمم هستم اما تا امروز فقط ۳ قسمت از این طرح برایم ارسال شده است.
نمیدانم مشکلی وجود دارد یا همین ۳ قسمت برای همه هم ارسال شده و باید منتظر باشیم؟
http://www.shabanali.com/pd/?p=56
هرکسی به تناسب فهم وشعور خود انعکاسش میداد کاش همه ما فقط ذره ای از وجدان خود را برای دیگری خرج میکردیم.
ممنونم… مرسی از این پست ات محمدرضا جان
عالی بود محمدرضا جان… تلخ است برادر من! تلخ! ولی… خلایق هر چه لایق!
سلام.حقیقتش اگه این اتفاق بیفته قبل از مردم خبر نگارهای کل دنیا از بی بی سی گرفته تا سی ان ان .شبکه خبر خودمان لحظه به لحظه وثانیه به ثانیه صحنه را زنده به پنج قاره جهان پخش میکردنند.
البته جاهای حساس را شطرنجی وچهارخانه نشان میدادنند که ازاین بابت باید تشکر کرد
اسطوره خود مرمان ان مدینه فاضله بودنند
دوست دارم شما یک مطلب در مورد مذاکره ایران و امریکا بنویسید, دل نگرانم از اینده ایران و مردم ایران, وضع کشور و مردم قلبو ناراحت می کنه! 🙁
سر مردمو و کشوران کلاه نره!
من فکر میکنم….
مفاهیمی مثل نجابت و شرم و حیا داره تو تمام بشریت جاشو به یه سری دیگه از ارزش ها و مفاهیم میده.
خدا میدونه که شنیدن توصیف در مورد هر بی سر و پا و نو کیسه ای چه تیری تو پشتمه و چقدر درد داره….
محمدرضا یک سری ارزش ها اتفاقا تو این زمینه ما پیشتر از دنیا تو دهه ی اخیر داره عوض میشه.
با سلام و تشکر
بسیار عالی و آموزنده!کاش از این مطالب درس بگیریم و….
با سلام
نمی دانم این فهم و شعور از کجا می آید، اون هم هزار سال پیش. تفاوت در کجا است؟
کشور ما آزادی را حداقل چندبار در دوران معاصر تجربه کرد اما پشتوانه نداشت و امروز فقط غربی ها را برای این کار سرزنش می کنیم، در قوانین اسلام هم یک موضوع جالب در مورد دوزدی می باشد: اگر مالک چیزی باشید مسئول حفاظت آن با شما است و اگر درست حفاظت نکنید و کسی آن را بردارد، اون دوزدی محسوب نمی شود.
استاد گرامی، محمدرضا شعبانعلی
سلام. وقت به خیر
از دیروز تا به امروز در مورد این مطلبتون فکر کردم…
ولی برای این سوالها که در ذهنم هست پاسخی پیدا نکردم که:
چگونه این “تفکر در فرهنگ” و “پشتوانه در عملکرد” مردم یک سرزمین (انگلستان) شکل گرفته؟ آیا نشأت گرفته از باورهاست که خواست جمعی رو تشکیل داده و یا آنچه که من نمی دانم…؟!
و همینطور چطور میشود و می توان این گونه اندیشه ای را در این کشور پرورش داد و در زندگی و عملکرد مردم یک جامعه دید؟ و یا اینطور بگویم که “چگونه این پشتوانه را در جامعه می توان ساخت تا به اصلاحات رسید؟!!”
یک مثال بگویم که موضوع قابل فهم تر باشه…؛ ” اینکه در ایران بی اعتمادی رواج داره و انسانها به دیگری به عنوان یک فرد منفعت طلب شخصی نگاه میکنن…” با اینکه هر فردی به نوبه خود، خویش را از جمع انسان هایی که فقط منافع شخصی را دنبال می کنند مجزا می داند و اگر اینگونه تفکری نباشد نیز دیگر سنگ روی سنگ بند نمیشود و هرج و مرج به وجود میاد.
حال، “این پشتوانه کجاست” که در پی اصلاحات نیز گامی برداشت؟
با تشکر از زحمات و درسهای ارزشمندتان و ارادت بسیار
كاملا موافقم باهات…