وقتی راجع به  گیاه خواری نوشتم، انتظارم این بود که تفکر سیستمی در مرکز توجه مخاطب قرار گیرد. اما واقعیت این است که در ذیل آن نوشته (در سایت و فیس بوک)، همه چیز بحث شد غیر از آنچه من می خواستم. از مقدس اندیشان سطحی که به من یادآوری می‌کردند انسان اشرف مخلوقات است و هر آنچه در طبیعت است در اختیار اوست و می‌تواند به هر شکل دلخواهی هر موجود دیگری را مورد استفاده قرار دهد تا گیاهخواران دگم که چنان از حیوانات دفاع می‌کردند که فکر می‌کنم اگر چاره‌ای داشتند، گوشت ما را هم تکه تکه می‌کردند تا خوراک سگ‌هایشان شود. انسانها در مورد موتور یک ساعت مکانیکی می‌فهمند که ما قطعه‌ی کوچک و قطعه‌ی بزرگ داریم. اما قطعه‌ی بیشتر مهم و قطعه‌ی کمتر مهم نداریم. مهم نیست کوچک ترین چرخ‌دنده‌ی ساعت […]