ویل دورانت در کتاب «مشرق زمین گاهواره تمدن» از کتیبه هایی در سومر خبر میدهد که عنقریب «پایان جهان» را پیش بینی کرده اند. ظاهراً در نخستین نوشته های تاریخ مکتوب بشر نیز، نشانه هایی از انتظار پایان جهان مشاهده میشود. اینکه زمین و خورشید نیز، همچون هر ستاره و سیاره دیگری، زمانی متولد شده اند و زمانی خواهند مرد، واقعیتی انکار ناپذیر است. هنوز نفهمیده ایم و نمیدانیم که ما چندمین نسل از چندمین سیاره در چندمین کهکشان خلقتیم و شاید پاسخ به این سوال هرگز مشخص نشود. آنطور که یونگ میگفت: اساطیر از تاریخ واقعی ترند. چراکه تاریخ، توافق مورخان بر رویدادهای مبهم است و اسطوره، نقطه مشترک رویاهای شفاف و انتظارات واقعی نسلها. انتظار «پایان یافتن جهان» را میتوان چیزی از جنس اسطوره دانست. داستانی که مستقل از درستی و نادرستی آن، […]

طی سالهای اخیر، فیلم ها و داستانها و افسانه ها و خبرهای زیادی، سال ۲۰۱۲ را پایان جهان اعلام کردند. این روزها سال ۲۰۱۲ رو به پایان است و جهان میرود تا ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ و … را تجربه کند. اما به هر حال، «پایان جهان»، عبارت عجیب، عمیق و تأثیرگذاری است که مفاهیم زیادی را در ذهن ما تداعی میکند. اگر موافق هستید در کامنت های زیر این پست، تداعی های خود را از واژه های زیر بنویسیم: پایان جهان، ۲۰۱۲، سه روز تاریکی من هم به سهم خودم، تداعی های خودم را امشب در همینجا خواهم نوشت…   با متمم:درباره تاریخچه بیکاری | بیکارها از چه زمان وارد لغتنامه شدند؟ درباره نقد ترجمه | در نقد ترجمه نباید به بررسی غلط‌ها اکتفا کرد تاریخ چیست و به چه کار می‌آید؟ فروشی […]