شما مدیر منابع انسانی یک شرکت هستید. ۲۰۰ نفر برای استخدام در شرکت شما (در یک شغل ثابت مثلاً منشی یا مدیرمالی یا…) فرم پر کرده اند.
اینها به نوبت وارد اتاق شما میشوند. شما با هر نفر مصاحبه میکنید و بلافاصله باید در مورد انتخاب یا عدم انتخاب وی تصمیم بگیرید. اگر آن فرد از اتاق بیرون رفت دیگر نمیتوانید استخدامش کنید.
استراتژی شما برای استخدام چیست؟ با چند نفر مصاحبه خواهید کرد؟
تذکر ۱) تا قبل از اینکه کسی از در وارد شود، هیچ اطلاعاتی در مورد او ندارید و فرم استخدام به شما داده نمیشود.
تذکر ۲) مهم نیست در زمان مصاحبه چه میکنید، سوال مهم این است که قبل از تصمیم نهایی چند نفر را می بینید؟
راه حل ریاضی؟!
اگه راه حل هم داشته باشه امروزه کسی ازش پیروی نمیکنه!
چند تا ملاک در نظر می گیرم نفر اولی که همه معیارهارو داشت استخدام می کنم.
اولین کسی که معیارها رو داشت. نمیگم نفر بعدی بهتره!
یک کارم میکنم: یک پایه حقوق کم اعلام می کنم (کمتر از چیزی که قراره بعدا پرداخت بشه) عکس العمل ها رو نگاه میکنم هر کی به کم راضی باشه!
من هم اولین نفری که ۸۰ درصد انتظارات مورد نظر و داشته باشه پذیرش میکنم حالا این فرد میخواهد اولی باشه یا دویستمی این سوال شما یاد اون حکایت افتادم که برای ازدواج بهش گفتن در طویله باز میشه اگه بتونی گاوی که دمش از همه بلندتره بگیری میتونی با دختر مورد نظر ازدواج کنی در طویله باز شد گاو اول دمش کوتاه بود مرد صبر کرد گاو دوم دم بلندتری داشت مرد به امید گاو سوم با دم بلندتر صبر کرد گاو سوم که اومد اصلا دم نداشت!!!!! البته این حکایت هیچ ربطی به ریاضی نداشت ولی زندگی رو زیاد هم نباید پیچیده کرد اگه همون چند گزینه اول خوبه فرصت رو با مصاحبه بقیه افراد هم برای خودمون و هم انها هدر ندهیم
استاد تا نپریده جواب بده وگرنه مجبوری خودت به جام انتخاب کنیا!!!!!
حداقل جوابشو بهم ایمیل کن
همیشه به خودم میگم ایده آل ایده آل وجود نداره و تو تمام مراحل و مواجه با افراد، خوب و بد(نقص) هست و باید واقع بین باشم و گزینه ای با داشته های موجود انتخاب کنم به الویتهای من نزدیکتر باشه.(تا دچار وسواس شدید در انتخابهام نشوم)
در اولین قدم، برای خودم محدودیتهایی در نظر میگیرم تا دامنه انتخابم گسترده نباشه.
از بین ۲۰۰ نفری که فرم پرکرده اند، ۳۰%-۳۵%(تقربیاً ۷۰ نفر میانی، با فرض اینکه فرم ها باالویت زمان مراجعه متقاضیان مرتب شده باشد) انتخاب میکنم برای مصاحبه(ولی لزوماً به معنی مصاحبه با تمام ۷۰ نفر نیست)، بعد چون نمی توان به عقب بازگشت و باید آنی قبل از خروج از اتاق تصمیم گرفت، از قبل با خودم طی می کنم که فردی که با ۸۰% معیارهای استخدام، مطابقت داشت انتخاب کنم(تا دچار همون وسواس تو تصمیم گیری که فرضاً ممکنه نفر بعدی ۹۰% مطابقت داشته باشه، نشم)، البته حداقل معیار۵۰% هم برای رد کردن افراد در نظر میگیرم.
هنگام رویت فرمها، گزینه های موجود در فرم که میانگین وزنی خاصی بهشون داده ام، از قبیل: سابقه ی کار، آشنایی با نرم افزار و… مورد بررسی قرار میدهم و به شخصه، فردی که برای حقوق درخواستی عنوان”توافقی” قید کرده باشد را رد میکنم.(حداکثر نمره ۶۰% به فرم اختصاص می دهم)، و در هنگام مصاحبه نیز با سوالاتی سعی در شناسایی شخصیت فرد(تعهد کاری و …) میکنم.
**البته اگه میشد بعد از مصاحبه چند نفر گزینش بشن تا بعد نفر نهایی انتخاب بشه، از روش AHP استفاده می کردم)**
:))
ما که فرمی نداریم….استاد گفتن که ما همون موقع فرم افرادو میبینیم….
استاد در صورت معما، در تذکر ۱ فرمودند:
تذکر ۱) تا قبل از اینکه کسی از در وارد شود، هیچ اطلاعاتی در مورد او ندارید و فرم استخدام به شما داده نمیشود.
بنده هم منظورم هنگام مصاحبه، بعد از وارد شدن متقاضیان به اتاق است که در اون لحظه می توان فرم را هم ملاحظه کرد…(طبیعتاً چند لحظه ای فرم استخدام را مدیرمنابع انسانی حتی برای آشنایی مختصر با فرد متقاضی نگاه می کند).
در جواب به دوستی با نام Ipod ، استاد فرمودن:
“فرض کن فرم ها رو همزمان با دیدن آدمها می بینیم.”
اشتباه تایپی:
منظورم از میانگین وزنی، ضریب وزنی بود که به سوالات داخل فرم استخدام میدم.
دلیل انتخاب فرم های میانی از نظر بنده، اینه که افرادیکه سریعتر مراجعه نموده اند بشدت نیاز به کار و حقوق مادی اون شغل دارند که درصورت پذیرفته شدن تمرکزشون بجای اینکه روی بازده کارشون باشه، روی آخر ماه و گذر زمان وگرفتن حقوق خواهد بود.
دلیل رد کردن کسانیکه عنوان “توافقی” برای حقوق می نویسند: بنظرم اون شخص هنوز قابلیتهای شخصی خودش رو نشناخته و از حداقل حقوق جایگاه شغلی خودش در آینده خبری نداره و حتی یه پرس و جوی ساده هم از دوستان و آشنایانش نکرده.
*راستی محمد رضا جان، سیستم تشویق-پاداشی برای این معما در نظر نگرفته بودی؟ :دی
(مثلاً شرکت در همایش ۲۱ مهر برای سه جواب بهتر، رایگان/ هر چند که متاسفانه اون موقع تهران نیستم)
ممنون از وقتی که برای ما می گذارید…
استاد x مورد نظر من در ۲۰۰ نفر نیست….من نفر ۲۰۱ انتخاب می کنم…دامنه تعریف من R-200 هستش…پس x ما در ۲۰۰ تعریف نشده هستش…نکته قابل توجه اینکه گاهی حد تابع در یک نقطه ممکن است ربطی به مقدار تابع در آن نقطه نداشته باشد…یعنی شاید ۲۰۱ هم گزینه ما نباشد…ولی این x به عدد ۲۰۰ نزدیکه یه کمتر از ۲۰۰ یا بیشتر…که در اینجا مرتبا داره به ۲۰۱ نزدیک میشه….
چقدر سخت بود…
سلام
من کسی را انتخاب خواهم کرد که ازش خوشم بیاد.یعنی در واقع از حس ششم استفاده می کنم.اصلن برام مهم نیست از نفراول خوشم بیاد یا آخر.ممکنه انتخابم هیچ کدوم نباشه!
من تو شغل خودم هم از حس ششم زیاد استفاده میکنم وتقریبا هم موفق بودم
اولین نفری که حس کنم حدودای ۹۰ درصد مطمئنه استخدامش می کنم رو رد می کنم , بعدش از بین اونایی که تو همین حدودا اطمینان دارن یکی رو انتخاب می کنم
پس پست قبلی برای فکر کردنو گذاشته بودی که ذهنمونو وارد یه همچین مقوله ای بکنیو امتحان بدیم ؟
حالا این مساله جواب واحدی داره مگه ؟
یکی از بچه ها یک سوالی کرده بود که این سوال برای من تداعی شد. یک روز منتظر میمونم تا همه بخونن سوال رو. بعد راجع بهش صحبت میکنیم مهین جان.
نفر آخر رو انتخاب میکردم.
انتخاب یه کارمند با انتخاب کسی قرار دوستش داشته باشی فرق داره ها !
مهندس جان از جایگاه یک پسر به این قضیه نگاه کردی در جایگاه یک دختر رد کردن اون آدم یعنی از دست دادن اون شخص برای همیشه
با توجه به محدودیتهایی که شما گذاشتی من به قانون پارتو رجوع میکنم .
با توجه به این قانون احتمالا ۸۰% قابلیتهایی که مد نظر منه تو ۲۰% این آدما وجود داره بنابر این من به عنوان یک جامعه آماری ۲۰% این آدما رو به شکل تصادفی انتخاب میکنم و بعد با تک تک مصاحبه میکنم و اولین نفری رو که به نظرم مناسب اومد انتخاب میکنم. (با ۴۰ نفر مصاحبه میکنم )
همه این فرضیات بر اساس قانونیه که شما برای انتخاب گذاشتی البته.
ما نیاز به بهترین فرد نداریم .
اگر سطح خروجی شرکت (مدیر عامل) را بین ۰ تا ۹ هفت در نظر بگیریم حتی اگر فردی برای شغل مورد نظر در سطح ۹ باشد ولی خروجی ۷ است .
پس با توجه به سطح خروجی شرکت اولین انتخابی که با یک سطح بیشتر یا کمتر بود را انتخاب میکردم .
اگه قرار باشه تا آخر مصاحبه کنی پس بهتره نکنی و همون نفر آخر رو استخدام کنی.
اگه هم قراره ریسک نکنی به نظرم توی ۱۳۰نفر اول باید زیاد حساس باشی ولی تو۷۰ نفر بعدی بهتره حساسیت رو کم کنی و به اولین نفری که به دلت چسبید رو انتخاب کنی.
چقد درست بود محمد رضا جان؟
میشه احساسی برخورد کرد…من احساسم قویتر از منطقمه…من از بین ۶۴ نفر ۱ نفر انتخاب میکنم..من مدیرم..پس خودم تصمیم میگیرم…اصلا این چه مدیریه که این فرمها بهش نمیدن 🙂
تو به جای مدیر فرض کن خواستگارهات دارن میان. نمیتونی بگی همه فرم ازدواج پر کنن که! اگر هم کسی رو رد کردی شانس اینکه دوباره به دستش بیاری کمه
استاد واسه خواستگار ۲۰۰ نفر که کمه که 🙂
من ترجیح میدم که دیگه سکوت کنم تا جواب از شما بشنوم….فقط میشه زودتر بفرمایید…چون من مسافرم…تا برگردم از کنجکاوی دیگه به برگشت نمی رسم…
اگه ریاضیه پس میبرم عددو زیر رادیکال…..
۲۰ نفرو میبینم…اینجا منطق آخه به کار نمیاد وقتی اطلاعاتی نداری…
از ریاضی تا رادیکالش یادته؟
مسئله راه حل ریاضی داره. ولی مهمش اینه که ببینیم با Common Sense چه جوابی براش پیدا میکنیم.
میشه نظر خودتو بگی؟
من صبر میکنم همه نظرشون رو بگن بعدش منم می نویسم. این یک مسئله ریاضیه و راه حل دقیق داره.
راه حل ریاضی!؟! و من ریاضی محض خوندم ولی تقلب رو میپسندم!؟؟!
تو دوران درس خوندنم هیچ وقت تقلب نکردم اما اینو میدونم که خدا تو زندگی تقلبهای زیادی بهمون میرسونه.گاهی تقلب کردن بد نیست:)
من اول اهدافم از استخدام وشرایطی رو که مورد نظرم هست رو می نویسم وخواسته هامو مشخص می کنم بعد اولین نفری رو که با خواسته هام منطبق بود استخدامش می کنم .
اگه از اتاق رفتن مساوی با رد اون آدمه!من اونایی که شرایط دارن رو از اتاق بیرونشون نمیکنم .تا اون کسی که واقعا میخوام رو ببینم .شاید یکی از اونها باشه.
تقلب نکن. یا استخدام کن یا از اتاق بیرون کن. دیگه این رو میگم بشینه و اون رو میگم وایسه و اون یکی دم در منتظر بمونه نداریم بیتا!
مطمنا با ۲۰ نفر همینجوری مصاحبه میکنم تا اون چیزایی که از ذهنم واسه اون پست مبهم یا مجهول مونده دستم بیاد بعد با هر نفری که تونسته باشه اون شرایط رو فراهم کنه و نزدیک باشه با شرایط چه نفر اول باشه چخ نفر ۱۸۰ ام حرف میزنم تا استخدام کنمش یعنی پس از اینکه ویژگی مورد نظر دستم اومد اولین کسی که شرایط رو داشته باشه استخدام میشه
من مشکلم وسواسی که شما میگی نیست
من دنبال درست کردن آدما نمیگردم با توج به سنم (راجع به سئوالم ) میگم کسی رو انتخاب کنم که نخوام تغییرش بدم
سلام، چه موقعيت سختی!!!
به نظر من بايد ابتدا تمام پارامتر های لازم برای بهترين انتخاب رو بشناسم بعد در بين ۱۰۰ نفر اول، اولين کسی رو که ۷۰% از اونها رو برآورده میکنه استخدام می کنم. اگر نبود در ۱۰۰ نفر بعدی اولين کسی رو که ۶۰ % انتظارات من را براورده کند استخدام می کنم.
یا حتی با يک تقسيم بندی با تعداد افراد کمتر مثلاً ۵۰ نفر ۵۰ نفر
اگر تو همون چند نفر اول یک نفر باشه که ۱۰۰% خواسته رو برآورده کنه، ترغیب نمیشی بقیه رو هم ببینی شاید یکی با ۱۳۰% خواسته هات تو لیست باشه؟
۱۰۰% ترغيب میشم اما با توجه به شرايطی که فرموديد ادامه نمیدم و اون کسی رو که امتياز ۷۰ یا به قول شما بالاتر رو آورده استخدام می کنم.
به نظر من اولین انتخاب، بهترین انتخاب نخواهد بود…(چون ممکنه کیس های بعدی که مراتب بهتر بوده اند را از دست بدیم، “در کلیه ی امور”)
راستی محمد رضا جان، چند نفر قراره از اون ۲۰۰ نفری که فرم پر کرده اند، استخدام شوند؟(۱نفر؟)
یک نفر حامد جان.
فقط در هنگام مصاحبه با محدودیت زمان روبرو هستیم؟(همون ۵ دقیقه مصاحبه)
یعنی شرکت، زمانی رو مشخص نکرده برای منه مدیر منابع انسانی که فرضاً ظرف مدت زمان ۲ روز کاری بعد از درج آگهی استخدام، باید فرد مناسب اون سمت شغلی انتخاب شده باشد؟(چون هر چقدر زمان برای مدیر منابع انسانی محدودتر باشه، مسلماً موفق به مصاحبه با افراد کمتری خواهد بود)
* سنت شکنی کردی محمد رضا جان :دی ، به آقایون عزیز می گفتی و به خانم ها، جان.
اماااااااااااااااان از دست تو حامد جان!
ببین.به اون ۵ دقیقه فکر نکن. تو فرض کند ۲۰۰ نفر هستن هر نفر هم ۱۰ ساعت وقت مصاحبه داره.
من اصل این مسئله برای یک سوال در مورد خواستگاری به ذهنم رسید. تا چند تا خواستگار رو رد کنیم صلاحه؟!!
با آگاهی از تاریکی به روشنایی می رسیم…پس بعد از دیدن چند نفر که که صلاحیت ندارن..پس قطعا خودش ،خودشو به ما نشون می ده….استادمیشه اسم اون مبحث ریاضی بگین لطفا؟؟؟؟
خب نمیدونم این رف خواستگاری یه شوخی بود یا نه بقول این خارجیها جاست کیدینگ 🙂 ولی من تا صورت مسیله رو خوندم یاد ی داستانی افتادم در مورد همین که فرق عشق و ازدواج چیه …که یه آدم روشن ضمیذ برای یه مریدش توضیح میده..برو تو یه گندمزار پربارترین خوشه گندم رو پیدا کن اون میره و دست خالی برمیگرده بعد میگه حالا برو تو جنگل بلندترین درخت پیدا کن اون میره و اولین درخت و که فک میکنه بلندترینه پیدا میکنه …..اینم یکم ت اون مایه هاس…با این تفاوت که میشه تو مسایل بیزینسی و اینچنینی تا یه حدی ریسک و کنترل کرد ولی ازدواج کلهم ریسکه:)….
شما گفتی اگه بره بیرون کار تمومه
چه جوری میشه مقایسه کرد؟
مثلاً ۳۰ نفر رو میبینی. نفر ۳۱ که می یاد یا باید انتخابش کنی یا میره بیرون دیگه تمومه. حالا باید رو ۳۲ تصمیم بگیری. اگر هم ۳۲ بدتر از ۳۱ باشه دیگه ۳۱ رفته باید به ۳۲ راضی شی. مگه اینکه بگی ۳۲ هم بره من ۳۳ رو ببینم.
۵ عامل مهم در انتخاب را در نظر گرفته و فرمهایی که واجد شرایط نیستند حذف میشوند تا ۱۰ نفر باقی بمانند،با انها در زمان کافی مصاحبه میشود
فرض کن فرم ها رو همزمان با دیدن آدمها می بینیم.
با سلام
با درنظر گرفتن اهداف و نیازهای سازمان تواناییها و شخصیت افراد را ارزیابی میکنم و افراد نزدیک به این اهداف را انتخاب میکنم
من اهل مقایسه نیستم هرکی بتونه اون شرایط و داشته باشه و هیچ کدوم از خط قرمز ها رو نداشته باشه از نظر من ok
حتی اگر نفر اول باشه؟ بقیه رو چک نمیکنی؟
اگه این امکان باشه که قبلش لیستو ببینم این کارو می کنم:
اول سریع فهرستو نگاه می کنو ببینم که از نظر شرایطی که مد نظرم هست کیا در اولویت هستن…بعد اونارو انتخاب میکنم باز از بین اونها هم کسانی که سابقه کاری بیشتری دارن،بعد شروع به مصاحبه می کنم…به نظرم تو ۵ دقیقه باید شخصیت شناسیت قوی باشه که از همون نحوه نشستن ،نگاه کردن و اولین جمله که میگه بتونی بفهمی چند مرده….. 🙂
امکان نیست که لیست رو از قبل ببینی النا!
اول سریع فهرستو نگاه می کنو ببینم که از نظر شرایطی که مد نظرم هست کیا در اولویت هستن…بعد اونارو انتخاب میکنم باز از بین اونها هم کسانی که سابقه کاری بیشتری دارن،بعد شروع به مصاحبه می کنم…به نظرم تو ۵ دقیقه باید شخصیت شناسیت قوی باشه که از همون نحوه نشستن ،نگاه کردن و اولین جمله که میگه بتونی بفهمی چند مرده….. 🙂
اولین کسی که به نظرم خوب باشه انتخاب میکنم
قرار نیست بهترین آدم از بین اون ۲۰۰ نفر باشه
قرار کسی باشه که به نظر من مناسب هستش
و اینجوری ممکنه هیچکدوم از اون ۲۰۰ نفر نباشن!
یه جورایی مثل استراتژی لباس خریدن میمونه یعنی اولین لباسی که به نظرت خوبه باید بخری وگرنه هرقدرم که بگردی شاید انتخاب بدتری داشته باشی
اهدافی که از قبل تو ذهنم بوده تا جایی که به قول شما خط قرمز ها بهم اجازه بده
جواب ندادی. چند نفر رو می بینی؟ قبل از اینکه تصمیم نهایی بگیری؟
من با خودم معیار میذارم مثلا میگم نمره ها و ارزش گذاری زیر ۷۰ رد میشن! اولین ۷۰ اسخدام میشه!
۷۰/۲۰۰ میشه سهم من ارزشش!
میشه به قولی ۱٫۳ . هوممم
پس من حداقل باید ۶۰ نفرو ببینم!:)
. ولی خوب این مسله با خواستگاری ۱کمی فرق داره اقای شبانعلی!!! من که نمیدونم چند نفر میان سراغم! ۲۰۰ نفر مقایسه کردن؟؟؟؟
خوب ۱ک جوری هست نیست؟
سلام استاد وقت به خیر
من ابتدا ملاکهای استخدام رو که به نفع سازمانم باشه برای خودم تعیین کرده بعد با یک سوم به اضافه یک نفر این افراد مصاحبه میکنم و هر کدام از این افراد که با اهداف سازمان نزدیکی یا همسانی داشتن رو انتخاب میکنم و از اونجایی که مصاحبه نوعی مذاکره است با پرسیدن سؤالاتی از الگوهای رفتاری فرد و پایه های تصمیمگیریش و ….آشنا میشم و همچنین داشته های فرد در درجه دوم اهمیت قرار میدم ابتدا به توانایی و قابلیتهاش توجه میکنم
حالا کی من مدیر میشم چون جو مدیریت حسابی گرفته منو!
سلام…این از اون سوال های سهل ممتنع است که پدر مغز آدمو در میاره.
والا من که فقط آشناهامو انتخاب میکنم.(بند پ)