دوره‌های صوتی آموزشی مدیریت و توسعه فردی متمم (کلیک کنید)

مدادتراشی برای گل آقا

کودکان کار افغانی

همه کنار هم نشستند: هفده نفر گوش تا گوش. تا کلاس فارسی امروز هم، مانند هر روز آغاز شود. مدت زیادی بود که هر روز با آنها فارسی کار میکردم. اینها فرزندان مهاجران افغان هستند که «زنده» هستند، اما «وجود» ندارند. نه شناسنامه ای. نه مجوزی برای کار و نه امکانی برای آموزش.

گل آقا هم آمد. گل آقا، نه سال دارد. نان خشک میخرد و می فروشد. اگر در کشور دیگری بود، شاید «کارآفرین» محسوب میشد. اما اینجا به او «نون خشکی» میگوییم. برایم توضیح داده که نان خشک را صد تومان میخرد و چهارصد تومان می فروشد. مرا دوست دارد. همیشه به من میگوید که آدرس خانه تان را بدهید. نون خشک شما را همان چهارصد تومان می خرم و بدون سود می فروشم. آخر شما خیلی برای ما زحمت میکشید. گل آقا را دوست دارم…

گل آقا یک مداد تراش رومیزی دارد که تنها وسیله ی لوکس زندگی اوست. آرزوی خیلی از بچه های کلاس این است که یک بار مدادشان را با آن بتراشند. اما گل آقا همیشه مقاومت میکند. این اخلاقش را دوست ندارم. چند بار هم به او گفته ام که وقتی تو با همکلاسیهایت اینطور رفتار میکنی، از دیگران چه انتظاری داری؟ گل آقا همیشه سکوت میکرد و زمین را نگاه میکرد.

این بار اما، پس از کلاس، وقتی همه ی بچه ها رفتند. گل آقا هنوز نشسته بود. مدادتراش رومیزی را مثل یک گنج ارزشمند محکم در دست گرفته بود. آمد و روبرویم ایستاد. گفت: «خانوم! – مدتی سکوت کرد و ادامه داد… – خانوم! این مدادتراش خراب است. اصلاً مداد نمی تراشد. ولی من هر روز آن را با خودم می آورم تا به بچه ها نشان دهم که من هم مدادتراش دارم.من تا به حال به هیچکس نگفته ام. اما به شما میگویم. چون شما با مرام هستید. راستی آدرستان را ندادید. قول می دهم نان خشکتان را همان چهارصد تومان بخرم. بدون سود…»

——————————————————–

پی نوشت: این داستان را خانم مینا حاجی شفیعی نقل کرده‌اند. به امید روزی که حق آموزش و زندگی، برای هیچکس در هیچ کجای دنیا، «آرزو» نماند…

آموزش مدیریت کسب و کار (MBA) دوره های توسعه فردی ۶۰ نکته در مذاکره (صوتی) برندسازی شخصی (صوتی) تفکر سیستمی (صوتی) آشنایی با پیتر دراکر (صوتی) مدیریت توجه (صوتی) حرفه‌ای‌گری در کار (صوتی) کتاب های مدیریت راهنمای کتابخوانی (صوتی) آداب معاشرت (صوتی) کتاب های روانشناسی کتاب های مدیریت  


58 نظر بر روی پست “مدادتراشی برای گل آقا

  • فاطمه محمدی گفت:

    سلام
    احساس کردم که بهتر هست این نکته را یادآور دوستان بشم که اهالی افغانستان بسیار بسیار بد و توهین آمیز می دونند که حرف “ی” را به آخر کلمه افغان اضافه کنی و آنها را افغانی صدا بزنی.
    درستش اینه که بگویی “فلانی که افغان یا افغانستانی هست.” از آن زمان که متوجه این درجه از حساسیت آنها شدم هم خودم رعایت می کنم هم به دوستان دیگه می گم.

  • محمد گفت:

    با خوندن این متن براحتی چند دقیقه گریستم
    سالها بود که چشمه چشمانم خشک شده بود و هیچ چیز مرا به گریه نمی انداخت
    ممنونم

  • هومن کلبادی گفت:

    با سلام به محمدرضای عزیز و دوستان هم خونه ای
    متاسفانه در کشور ما نه تنها بسیاری از این افغانی های بیچاره حق تحصیل و شناسنامه ندارند ، بلکه خیلی از ایرانی ها هم به دلایل مختلف ایئولوژیک حق تحصیل و حتی حق حیات ندارند و اینها در حالی اتفاق میافتن که برای نمایش جهانی ، برای تشویق افراد در دور افتاده ترین مناطق دنیا به گرایش به دین مبین اسلام ، هزینه هایی بی حساب پرداخت میشه و هیچ دلیلی هم برای ارائۀ دلیل و توضیح به مردم کشور خودمون دیده نمیشه . به امید روزی که ملاک ارزیابی ، انسانیت و شرافت و کرامت انشانی افراد باشه ، نه دارایی و عقاید ایدئولوژیک

  • nazanin گفت:

    از دید بنده همه ما انسانیم و یک انسان حق زندگی دارد تا حالا فکر کردیم که چرا جرمی مرتکب می شود اگر در محیطی رشد کرده باشیم که آموزش های لازم به ما داده شود تلاش خود را کرده که درست عمل کنیم یا حتی یک حرف کوچک که یک انسان بزرگ می زند را پیگیری می کنیم و مانند یک انسان زندگی می کنیم . , به راستی جناب شبانعلی دلنشین می نویسید.ممنون از اینکه اینها رو در اختیار ماقرار می دهید .

  • دیدگاهتان را بنویسید (مختص دوستان متممی با بیش از ۱۵۰ امتیاز)


    لینک دریافت کد فعال

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    yeni bahis siteleri 2022 bahis siteleri betebet
    What Does Booter & Stresser Mean What is an IP booter and stresser