سلام

عالی …

” وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ”
الذاریات آیه ۵۶

خدا انسان را آفرید برای خودش
شاید می دانست می خواهد چه چیزهایی به پایش بریزد
شاید می دانست شیطان مقاومت می کند
شاید می دانست . . . .
نه !!!
حتما می دانست ، ولی آفرید
انسان را برای خودش آفرید
انسان برای خدا آفریده شد ، برای کنز پنهان
این دو همدیگر را خیلی دوست داشتند
خدا انسان را خیلی دوست داشت نه چنانکه او تمام مخلوقاتش را !
انسان خدا را خیلی دوست می داشت نه چنانکه سایر هم ردیفانش “خدا” را !
انسان خطا کرد
انسان میوه درخت آگاهی را چید ، انتخاب را !
انسان ، انتخاب را گاز زد و گفت :
انتخاب کردم !
بار کوه را پذیرفت و گفت :
انتخاب کردم !
انسان طرد شد
خدا بغض کرد
خدا دوست داشتنش را فریاد زد اما
انسان را راهی ، راه دوری کرد با دو ، ره توشه
یکی به خواست انسان
و دیگری به خواست خدا
انسان انتخاب را در کوله اش گذاشت
و خدا قلب را در کوله ی انسان .
خدا به انسان اجازه داد انتخاب را در کوله اش بگذارد ، خواست هر آنچه را که دوست دارد انتخاب کند ،خواست انسان هم گاهی تجربه کند که آنچه را که دوست می دارد ممکن است به بهانه خواست دیگری از دست بدهد ، خدا دوست داشتنش را فریاد زد !!!
خدا انسانش را با خلیفه اللهی راهی کرد
حالا انسان ، خدا را ، هر لحظه که چیزی را برای دوست داشتنش انتخاب می کند ، دوست دارد، انسان هر آن ، خدا را می ستاید .
انسان همیشه خدا را دوست داشت ، اینان همیشه –دوستداران هم اند .
حالا
” انسان تشنه محبت و دیوانه محبت کردن است .”
حالا خدا هربار به بهانه ی انتخاب های دوست داشتن انسان است که ، دوست داشتنش را فریاد می زند !
خدا و انسان هر روز و هر روز به هم می گویند که چقدر همدیگر را دوست دارند
بی قلب
بی انتخاب
بی بهانه
بی انتقام

خدا قوت آقای شعبانعلی ،
خانه تان پر رونق ،
سرشار از حس رضایتمندی درونی باشید .

سلام درود. درست است.

سلام .نظری ندارم

سلام استاد :این متن انقدر عالی بود که دیگه صدای من را هم دراورد منی که همیشه بیسرو صدا میخوندم و میرفتم ولی این دیگه غوغا بود دلم میخواد بدونید که معرکه است البته همیشه از خواندن این سایت لذت میبرم ولی این جنسش فرق میکنه قبلی ها بوی محبت میداد این عطر اخلاص داره کی هستی؟ چقدر بدون نگاه به نتیجه محبت میکنی ؟ چطور به این مرحله رسیدی؟شده که نا امید بشی اینو دیدم ولی دوباره با انرژی شروع کردی موفق باشی موفق باشی موفق باشی

محمدرضا، از “چیزی” نوشتی، که نتیجه محکی بودکه روی “باارزشترینم” زدم، اگرچه من به هدفم ازاون آزمایش نرسیدم ولی این نتیجه ارزشمند رو بدست آوردم، خوشحال شدم که دیدم تو انقدر “روان و راحت” از چیزی نوشتی که من اینقدر “سخت” پنهانش میکنم، نمیدونی قضاوتها چقدر دردناکه…

سلام؛
محمدرضا جان دیدم دو سه روزه نیستی.
خواستم بگم که امیدوارم هرجا هستی خسته نباشی.
جز خسته نباشید گفتن هم الان نمیشه کاری بکنیم، برگ سبزی است تحفه درویش.
خسته نباشی 🙂

و خدا از بودن بیشتر بود و از حیات زنده تر واز غیب پنهان تر و از تنهایی تنها تر و برای طلب بسیار داشت.
وخدا غنای مطلق بود و هر کسی به اندازه ی داشتن هایش می خواهد
و خدا گنجی مجهول بود که در ویرانه ی بی انتهای غیب مخفی شده بود
و خدا زنده جاوید بود که در کویر بی پایان عدم تنها نفس می کشید
دوست داشت چشمی ببیندش دوست داشت دلی بشناسدش و در خانه یی گرم از عشق روشن از اشنایی استوار از ایمان و پاک از خلوص خانه گیرد
و خدا افریدگار بود و دوست داشت بیافریند…
واما…
خدا همجنان تنها ماند و مجهول.افریده هایش او را نمی توانستند دید.نمی توانستند فهمید.می پرستیدندش اما نمی شناختندش وخدا چشم به راه اشنا بود…
انسان را افرید…
(کویریات)دکتر شریعتی
….

سالهاست این باور همراه من است که “انسان آمده تا خدا گونه تکیه کند بر خود”
اما دستان خدا وقتی عشق را ترسیم می کنند، از چیز دیگری سخن می گویند

به نظرم اين عبادت وقتي خيلي با ارزش‌تر خواهد بود كه بصورت ارادي و آگاهانه و با شناخت خداوند انجام پذيرد،‌ چون عبادت بهرحال جزء افعال مستمر همه مخلوقات خداوند است:
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّيْرُ صَافَّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿۴۱﴾ (سوره النور)
آيا ندانسته‏اى كه هر كه [و هر چه] در آسمانها و زمين است براى خدا تسبيح مى‏گويند و پرندگان [نيز] در حالى كه در آسمان پر گشوده‏اند [تسبيح او مى‏گويند] همه ستايش و نيايش خود را مى‏دانند و خدا به آنچه مى‏كنند داناست.

به نظرم چيزي كه عبادت انسان را متمايز مي‌سازد عبادت براي رضاي خداوند است (كه شايد بتوان گفت ميتوان آن را در تمام افعال لحظه به لحظه انسان جستجو نمود) نه عبادت براي رفع حاجات و …