سلام. من کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش برنامه ریزی درسی ومدرس اموزش خانواده در اموزش وپرورش هستم.مایلم در رشته های مشاوره یا روانشناسی دکترا بگیرم ایا امکانپذیر است چگونه………….. ممنون

راستی نگفتم من اصلا هیچ برنامه قبلی برای حضور در کارگاه آموزشی شما نداشتم کسی هم شما رو به من معرفی نکرد.یک هفته قبل از کارگاه شما در تهران به کارگاه ۱۲ساعته استاد حمید امامی به خاطر فروشم از طریق سرپرستی برند بیمه ام دعوت داشتم از شوق بابت تعاریف زیادی که از استاد به عنوان نماینده ام دی آر تی در ایرانم داشتم ثانیه ای خواب نداشتم ساعت ۳ صبح از کاشان با اتوبوس به تهران رفتم و ……..ولی این همه شوقم در سه ساعت اول به ….و متاسفانه چون آدم پررو ولی آروم هستم از طریق پیامک با استاد مذاکره کردم و ایشون خواستن هفته بعد با ایشون تو همایشی حضورا دیدار داشته باشم ولی به دلایلی برای زمان دیگه ای گذاشتم و از استاد خواستم این جلسه کنسل بشه.ولی میلم به شنیدن درس انگار سرکوب شده بود از قضا تو خیابون روی بیلبوردی کلمه اصول مذاکره برام جالب به نظر رسید ولی باز …گذشتم .انگار فنون اصول مذاکره تا یکی دو روز رقص نور چشمای من شده بود ولی سکوت همراهم شده بود ..تا اینکه شب کارگاه انگار دچار برق گرفتگی شده باشم خودم به اون نقطه از شهر رسوندم شماره تلفن رو برداشتم وسط خیابون شماره کارت متصدی رو گرفتم و از اونجا که خیلی پیشرفت داشتیم با گوشی موبایلم پرداخت رو انجام دادم دوباره زنگ زدم بلیطمو okکردم و بعد نفسی کشیدمو قیافه گرفتم و از اون ساعت انگار سکوتم شکسته شد و هر کسی رو میدیدم بدون اینکه بدونم محمد رضا شعبانعلی اصلا کی هست برا عالمو آدم قیافه گرفتم که فردا کارگاه آموزشی دارم.به اصطلاح خودمون بد جور جو منو گرفته بود…………..

۷اسفند تو همایش دانشگاه کاشان گفتید تا ۶ماه دیگه نیستید ولی نگفتید انقدر بی خبر وآروم سکوت میکنید .آقا محمدرضای استاد کجایید؟در سلامتی به سر میبرید یا خدای ناکرده چشم خوردیدو دوباره دوستان مهربان سال گذشته…شوخی کردم هر جا هستید صورتتون مثل اولین بار و فعلا آخرین بار پر از آرامش و شیطنت و خنده باشه و دلتون پر از حضور خدا و فکرتون دنیا دنیا ایده و ….و اخر همه فقط موفقیت……راستی خودم هم باور نمیکنم تونستم انقدر خوب خرف بزنمو پروگری در نیارم……..

وای عزیزان چقدر زود مطلبم رو ok کردید. ممنونم،ممنونم و خوشحال از وقتی که می گذارید.

وای که چقدر قشنگ نوشتی و چقدر خوب احساسمون رو بیان کردی سیمین عزیز ….
بعد از خوندن نوشته ات کلی بغض کردم و…
انشاا… خداوند دل همه مون رو شاد و خوش کنه…
تا قبل از رسیدن سال جدید

هیات نظار عزیز
ابدا اصراری بر تایید کامنتم درصورتیکه به فضای خونه مون لطمه میزنه ندارم.لطفا فقط اگه مقدور هست باتوجه به دسترسی مستقیم شما به ایشان، خواسته ام رو بمحضرشون منتقل بفرمایید.
از ابتدای آشنایی ام با اینجا و ایشون یاد گرفتم که انسان ، انسان هست. من انسانم، من گیاه و علف نیست.من سنگ نیستم.انسان مسءول هست نسبت به خودش ، جامعه اش، به دنیا به . . .
به دور از شور بی شعور ( که نیایش آغاز روزم شده از یلدا )عرض می کنم( اصراردارم که به زمان پیوستن ام به جمع شما اشاره کنم چون فقط خودم می دونم قبل از یلدا چه موجود ی بودم حالا این همه تغییر و پشرفت رو به جلو رو از کی و کجا هدیه دارم. ) میخواستم بهشون بفرمایید؛
میدونم امثال این دو بانو ایرانی در وطنم کم نیستند، میدونم این مسئله یه مشکل برای جامعه ایی که من و ما هم عضوش هستیم نیست بلکه به معنای واقعی کلمه معضل فاجعه آمیزی هست .میدونم این دو بانو باید در نهایت امنیت خندان و مشتاق روزهای شیرین پیش رو در دیار من باشند در حالیکه برعکس اون ها . . .
بهشون بفرمایید؛ نیما فرماندار یا مسوول هیچ جایی نیست ، او یکی از اعضای قاعده هرم جامعه ایران هست ولی از شما یاد گرفته که هر عضو جامعه در قبال جامعه اش و اتفاقات حادث شده در اون مسوول ه.از شما یاد گرفتم مسوولانه زندگی کنم ( هرچند عمر این زندگی متفاوت حدود سه ماهه ).از شما یاد گرفتم بعد از خوندن درد دل شما ، به سادگی در پاسخ ننویسم ؛ آه ، چه دردناک. ننویسم خدای من جه طور ممکنه توی وطن من ، هم وطن من؟؟ ننویسم متاسفم با هاتون همدردی می کنم.
بهشون بفرمایید ؛ با وجود اینکه می دونیم امثال این دو بانو در نهایت تاسف زیاد هستند ولی ما الان به این دو عزیز از طریق شما امین ترین معلمم دسترسی داریم . بهشون بفرمایید نیماهای ایرانی، نیما ی انسان ، استاد باید چکار کنیم؟؟ لطفا ازشون بخواهید اجازه ندهند این حس رو توی کوله بار امسالم تا سال آینده ودر تمام لحظات عمرم سنگین و فرساینده به دوش بکشم( اطمینان دارم درکم می کنید استاد ).بهشون بفرمایید گستاخی منو ببخشند همین طور کوته فکری منو ، اما بهشون اطمینان بدید که چیزی که می خونند ناشی از هیجان لحظه ای و به تعبیر حکیمانه ایشون شور بی شعور نیست. بهشون بفرمایید امکان تشکیل چیزی شبیه مثلاNGO نیست که در حمایت از این گونه دوستان باشه ؟؟ از هر گونه کمکی دریغ نخواهد شد.
میدونم امکانات شما وسیعتر و اساساً وجود نازنین شما بسیار موثر تر از من عضو قاعده هرم جامعه ایران می تونه باشه اما لطفا استاد عزیزم بفرمایید من عضو این جامعه مبتلا چطور می تونم خصوصا واسه این دو نازنین بانو مفید باشم؟؟؟ لطفا لطفا
به تعبیر مولانا “نعره مستانه” میخواد این درد. . .
حرام باد بر من لبخند در تمام روزهایی که هم تبار من . . .
.
.
و چه دیار اسرارآمیزی است دیار اشک.

سلام عرض میکنم خدمت محمد رضا و تیمش.
تبریک میگم بابت «سیاست» جدید سایتتون.
به عقیده من، ما باید هر سال «سطح استاندارد» بخشهای مختلف زندگیمون رو افزایش بدیم.
امیدوارم این مسیر رو ادامه بدین.
این تغییرات به نفع همه هست.
در ضمن،جناب لقمان حکیم میفرمایند:
سخن گر نقره باشد، سکوت طلاست.
موفق باشید.

محمد رضا با منطق یا نمیتونم سیاست سایت رو رد کنم یا حسش رو ندارم !
ولی باید بگم حالم خوب نیست یا خوشحال نیستم .
ناراحتم از شما
احساس میکنم گوش شنوایی که تازه پیدا کرده بودم باز خودشو به ناشنوایی زد
ولی با این تفاسیر از مشکلات که از شنیدنش شاخ در آوردم
بهت حق میدم .
ولی باز هم میگم برای اولین بار از زمان آشنایی با شماحس خوبی ندارم.
(هیات ناظر عزیز اگه این کامنت ارزش اکسپت شدن نداره رو سایت نذارین )
دیگه زیاد برام مهم نیست
با تشکر از اینکه تا آخر این دل نوشته رو خوندین

سلام دوباره
چنانچه امكان داشته باشه قابليتي به اين سايت افزوده بشه تا عكس هر فرد در كنار كامنت هاش نمايش داده شه.