سلام استاد
خسته نباسید
خیلی از وبلاگتون استفاده میکنم
همچنان ادامه بدید و پرچمتون رو بالا بگیرید

راستی خوشحالم که شما رو شناختم اینو در پست”علم بهتراست یا ثروت”گفتم ولی گویا شما در پاسخی که داده بودی یه چیز دیگه برداشت کرده بودی

استادم سلام

بايت غلط هاي نوشتاري كانت قبليم عذر ميخوام
كاري كه دارم انجام ميدم و بهم احساس خوبي ميده كمك كردن به بچه هاي يتيم شيرخوارگاه هست. بركت آورده برام

مامانم تو جلساتي كه ميره با خانمها جلسه دارن اگه نيازمندي باشه كه يه جوري بهش كمك كرد و اگه بتونم كمك مي كنم
اين حس خوبي كه وقتي تو مترو داري مچاله ميشي همه نالان از شرايط اقتصادي هستن حرفي داشته باشي كه لبخند رو لباشون بذاره حتي براي چند ثانيه

اين خوب كه در انتقال معاني و مفاهيمي كه بلدي و اسمش رو نميشه دانش گذاشت سخاوتمند باشي حتي به صورت ايميل يا اس يا تلفني…
اين خوب كه سعي كني موثر باشي اگه هر جا هستي مثل خورشيد گرم و با كرم باشي

يه جمله قشنگي از دكتر حسابي خوندم براتون ميذارم اينجا:

يه جمله حسابي از دكتر حسابي:
حاصلضرب توان در ادعا مقداري ثابت است
هر چه توان انسان كمتر باشد ادعاي او بيشتر است
و هر چه توان انسان بيشتر شود ادعايش كمتر

سلام
شاید طبق گفته های خودتون من مخاطب شما نباشم،چون خیلی از وقتی که شما رو شناختم نمیگذره،تا حالا ندیدمتون و …
اما نمیدونم چرا دوست دارم که اینجا باشم….
کار خوب آنچنانی که بخواب بگم ندارم ولی همیشه سعی کردم اگه کاری برای کسی انجام میدم تا جایی که میتونم تو اون کار کم نذام چه مواقعی که در قبال کاری که انجام دادم پول گرفته باشم و یا کاری که به هر نحو برای هر کسی انجام دادم،تا اینجا به جرات میتونم بگم برای کسی کم نذاشتم و مهمتر اینکه همیشه سعی کردم ضعیف بودن طرف مقابلم(به هر نحو )تو رفتارم در برابر اون شخص تاثیر نذاره.
و یک چیز دیگه ،اینکه هیچ وقت در برابر مشکلات اطرافیانم بی تفاوت نبودم و نیستم شاید وضع مالی خوب نداشته باشم و نتونم خیلی از لحاظ مالی مشکلات کسانی که تو مسیر زندگیم بهشون برخورد میکنم رو حل کنم ولی سعی میکنم حتی با هم دردی کردن هم شده مثل یه سیستم بسته رفتار نکنم و حداقل یه کاری کرده باشم.

وقت قابل توجهی را صرف کمک فکری و کمک به تصمیم گیری برای افرادی می کنم که بعید می دانم در آینده سود خاصی از آن ها به من برسد.
سعی می کنم به افراد نشان بدم که میشه به زندگی از جنبه های دیگه ای غیر از قیمت دلار و … نگاه کرد و میشه نیمه ی پر لیوان رو دید. به این ترتیب سعی می کنم امید رو در اونا بیشتر کنم.
سعی می کنم به شکل مستمر به افرادی کمک مالی کنم که حتی اون ها رو از نزدیک ندیدم.کمک مالی هدفمند برای توانمند سازی اونها که بعدا دیگه نیازمند نباشن. (سعی کردم دیگران رو هم به این موضوع تشویق کنم که هنوز نیونستم نظر کسی رو جلب کنم)

سلام محمدرضا جان
حرفات رو چندبار خوندم و البته حسا و کارای بچچه ها رو اولش دلم گرفت که دیشب اینجا پیشتون نبودم اما دیشب بعده مدتا یه شب خوب داشتم و تونستم کلی بخندم

همش دارم به حرفات فکر میکنم به اینکه چیکار کردم راستش من حافظه ی زیاد خوبی ندارم و این یه واقعیت هست که حافظه م خیلی افت کرده حالا بنا به دلایلی اما یه چیزایی هست که تو ذهن آدم میمونه مثه همون دو سالی که با انرژی و علاقه کار کردم کاری که هنوزم یکی از آرزوهامه که بهش برگردم و بازم بتونم کاری رو بکنم که دوست دارم آموزشایی که به زنای روستایی دادم از یه آموزش ساده برا سلامتی بگیر تا آموزشای دیگه که به زنای شهری و البته از نوع قالتاق

میدونی شاید خنده دار باشه که بگم خیلی خوشحال میشدم که به خانومایی که تو نوبت واحد کودکان و مامایی بودن در حد ۵دقیقه مثلن روش شستن سبزیجات و یا استفاده نکردن از وسیله هایی رو میدادم که براشون ضرر داشت تو نگاه اول شاید خیلی کار کوچیکی باشه که در مورد نمک براشون حرف بزنی شاید اوایل از روی بالا بردن آمار بود اما بعدش کم کم شد یه علاقه و اینکهمنتظر میموندم که ۴تا خانوم تو سالن جمع بشن و من برم خیلی عامیانه بدونه قلمبه سلمبه براشون حرف بزنم یا اینکه صرفا برا حق ماموریت نرم دمبال نمونه برداری آب از یه روستا اونم از یه محل لب جاده و سریع برگردم برم تو روستا هر بارم خونه ی یه نفر از هر خونه ای نمونه بگیرم یا بعده ها تو زمان فعالیت تو شهر تو هر بازدیدی طبق آیین نامه های سال ۷۱ اموزش ندم چیزی رو بگم که بنظرم جدیدتره و عملی تر و حس رضایت رو ببینم خیلی از این کارای کوچیک کردم سعی کردم از ۱۰۳ نمونه آب که میگیرم هر ۱۰۳تا رو گرفته باشم نه اینکه ۸۰تا بگیرم ۲۳رو فقط تو دفتر وارد کنم
خیلی کارا کردم اما کوچیک نمیدونم به کجای این مملکت رسید یا نرسید اما من دوسشون داشتم

میدونی چقدر حرص میخورم وقتی میخونم تو سال ۱۹۸۶یا قبل از اون مردم بازیافت زباله میکردن اما اینجا تو مملکت قبلا متمدن من و فعلا بلاتکلیفم هنوزم ارزش نمیدونیم بعضی از کارهایه ساده و پیش پاافتاده رو ،خیلی زیاده از این کارای کوچیک اما این تکه های کوچیک مثه یه پازل ۷۵میلیون تکه ای میتونن کنار هم قرار بگیرن و بشن یه ایران زیبا چیزیکه رویامون

یکی زا اون متنها که از دل برآمد و بر دل و منطق من هم نشست..من یه کارشناس معمولیم تو یه ارگان دولتی همیشه سعی کردم یا اریاب رجوع خوب رقتار کنم تا اون ذهنیت بدی که در مورد کارمنداب دولتی هست کمرنگ بشه….سعی کردم برنامه هایی که مینویسم با دید بلند مدت باشه و افتخار میکنم که حدود ۶۰۰ موسسه ازش استفاده میکنن با تمام انتقادهایی که بعضی وقتها وارد مبشه….به عنوان کسی که چندین ساله شاگردی کردم در زمینه یوگا سعی کردم و میکنم دیدی که نسبت به این ورزش (هرچند به نظر من یوگا علمه و یک روش زندگی و فراتر از ورزشه) به اشتباه جا افتاده یه کمک سیمای خودمون و البته فارسی وان رو عوض کنم و تو وبلاگم نخصصی دارم در موردش می نویسم و مربی هم که بشم حتما این کار رو حرفه ای تر انجام میدم….افتخار این رو هم داشتم و دارم که ماهیانه کمک هزینه تخصیلی یه دختر کوچولو رو بدم خدا اینقدر برکت داده به زندگیم….هرکس رو ببینم تشویقش میکنم به سالم زندگی کردن ورزش کرذن و تا خالا چندین نفر از دوستان رو هم وارد عمل شدن ………..اینا کارایی بوده که من کردم و برنامم هست یوگا برای کودکان رو یاد بگیرم و مربیه بچه ها بشم چون اونان که وارث این مملکت هستن هرچه آگاهتر بهتر…….. چیزی به اسم عرق به خاک رو قبول ندارم….امیدوارم هرکدوممون نقطه کوچک نورانیه باشیم در این شب

خیلی زیبا بود ،خیلی زیبا… حس ترس را به من القاء کرد که نمیدونم باید علامت قرمز سمت راست را کلیک کنم و بگویم نیستم ویا نه ادامه مطلب…
من خوب یادداشتم و یاددارم به حقوق دیگران احترام بگذارم اما به خودم نه…انچنان سرشارم از منفی بودن که نمیدانم دوستانم چگونه انرژی مثبت از من میگیرند…خوب میتوانم در مسیر پیشرفت دوستانم همراهشان باشم ،اما برای خویش…
چه عالی میتوانم کارهایشان رابزرگ جلوه دهم هرچند کوچک باشند و خطاهایشان را کوچک هرچندبزرگ باشند و بگویم اگر دوباره انجام شود اشتباهی بزرگ است… چگونه فاقد اعتمادبه نفس هستم اما اعتماد به نفس دوستانم را بالا می برم… نمی دانم باید علامت قرمز سمت راست را کلیک میردم و ادامه مطلب را نه؟!!…
زیبابود خیلی زیبا ………………………………………………..این نقطه چین ها اشک هاییست که این روزها با خواندن روز نوشته هایتان میریزم ….

راستی این را یاد رافت بگم. خیلی دوست دارم مهندس جان!

فوق العاده بود این متن. ممنون محمد رضای عزیز. متاسفانه این روزها اکثرمون به شدت درگیر واژه ها هستیم ! تا میگی “خائن” بهمون بر میخوره شاید چون فکر میکنیم خائن فقط کسیه که جاسوسی برای بیگانه میکنه ! نمیدونیم که علم بی عمل هم خیانته.. تصدیق حرف دیگران بدون شناخت و مطالعه هم خیانته…. تا میگی “برای وطن چه کردیم؟” صدامون در میاد که آآآی این دولت برای ما چه کرده یا شما هم حتما از خودشونی یا…. به این فکر نمیکنیم که اگر همه ایرادها هم متوجه حکومت باشه ، یه ملت درست کردار و فهمیده عاقبت حکومتشو درست میکنه… این روزا همه فقط به شدت “آریایی” شدیم ..

سلام
فکر میکنم همه چیز از اون پست که در مورد اربیل بود شروع شد.درسته؟؟!!
دلیلش هرچیز که بود مهم نیست.شما کار کمی برای ما نکردین استاد عزیز
حتی از نوشته هاتون هم میشه درس گرفت فایل ها دیگر بماند
اما من برای کشورم چه کردم ؟؟
سال هاست که دیگران را تشویق به رفتن میکنم اما خودم همچنان ماندم.نمی دونم شاید دلیلش همون امید باشه.