قبلاً در مورد سهیل رضایی نوشته بودم. او در بنیاد فرهنگ زندگی در حوزه‌ی روانشناسی فعالیت میکند و سالهای اخیر را صرف مطالعه در حوزه‌ی کارهای یونگ و انتشار کتب مربوط به این مکتب روانشناسی به زبان فارسی نموده است. برخی از بهترین کتاب‌های این حوزه توسط بنیاد او منتشر شده است.
اگر چه او سالها به عنوان کارشناس در مراکز مختلف آموزشی و صدا و سیما فعالیت کرده و به آموزش مردم کمک کرده است، من در این گفتگوی ۹۰ دقیقه‌ای، تلاش کردم یک جلسه‌ی آموزشی با موضوع مشخص و متمرکز ایجاد نشود. دستور جلسه هم تنظیم نکردیم. نشستیم و حرف زدیم و باور من بر این است که حاصل این گفتگو یکی از دو یا سه مورد بهترین فایل‌هایی است که در رادیو مذاکره عرضه شده است. پیشنهاد میکنم شما هم به این فایل گوش بدهید. اگر هم سوال یا بحثی داشتید می توانید در زیر همین نوشته مطرح کنید تا من و سهیل رضایی بتوانیم پاسخگوی شما باشیم. سهیل رضایی صفحه‌ی فیس بوکی هم دارد که گهگاه در آن مطلب می‌نویسد.
لینک دانلود فایل صوتی رادیو مذاکره: گفتگوی محمدرضا شعبانعلی و سهیل رضایی (۹۰ دقیقه)
پی نوشت: جدای از محتوای فایل، با توجه به تنوع موضوعات، این فایل نیازمند تنظیم و تدوین دقیق هم بود که زحمت آن را شادی قلی پور، دوست و همکار عزیز من بر عهده گرفت. کار طاقت‌فرسایی است که اگر فایل اول رادیو مذاکره را با این فایل مقایسه کنیم، می‌توانیم این تفاوت را حس کنیم. امیدوارم به تدریج بتوانیم ضعف‌های دیگر خود را نیز برطرف کنیم.
با سلام و خسته نباشید خدمت معلم عزیزم و تبریک با تاخیر بابت روز معلم خدمت جناب عالی و آقای رضایی
من حدود ۳۰ دقیقه از این فایل و گوش کردم، واقعیتش خیلی خوب متوجه نشدم، خیلی خلاصه می گم آقای رضایی اشاره داشتند که یک معلم باید آن چنان ساده حرف بزند که مطالب برای شنونده قابل فهم و گیرا باشد که متاسفانه از نظر بنده این امر محقق نشده است، منی که تمامی فایل های مذاکره را برای چند بار گوش میدهم و نکته برداری می کنم، این فایل من را به شدت خسته کرد به طوری که از ادامه گوش دادن منصرف شدم.
من از شما عذر خواهی میکنم
با سلام و خسته نباشید خدمت استاد عزیزم و تبریک با تاخیر بابت روز معلم خدمت جناب عالی و آقای رضایی
من حدود ۳۰ دقیقه از این فایل و گوش کردم، واقعیتش خیلی خوب متوجه نشدم، خیلی خلاصه می گم آقای رضایی اشاره داشتند که یک معلم باید آن چنان ساده حرف بزند که مطالب برای شنونده قابل فهم و گیرا باشد که متاسفانه از نظر بنده این امر محقق نشده است، منی که تمامی فایل های مذاکره را برای چند بار گوش میدهم و نکته برداری می کنم، این فایل من را به شدت خسته کرد به طوری که از ادامه گوش دادن منصرف شدم.
[جمله ی پایین آروم و با مکث و ناز خونده بشه 🙂 ]
آقایِ سهیلِ رضایی
اگر شما رو به یه دانشگاه خوب که حاویِ بچه های خوبیه دعوت کنیم.. ، میاین؟
چرا نیام؟
این دانشگاه خوب دقیقا کجاس؟
سلام آقای ضیا ، من معذرت می خوام دیر پاسخ شما رو می دم
این دانشگاه خوب همون دانشکده ی صنعت نفت اهوازِ
خود دانشکده مهم نیست ، شنونده هاش ارزش مندن
آقای سهیل رضایی! من با شما در آخرین شب قصه آشنا شدم. صحبتهای شما را شنیدم اما رنگ عرفانی آن را دوست نداشتم. من سالها با عرفان زندگی کردم و حرف‌های عرفانی شنیدم و خواندم… گاهی با یک بیت شعر ساعت‌ها چرخ زدم و چرخیدم؛ سالها در تب عرفانی شدن و عرفانی فکر کردن سوختم و یک روز بالاخره از جبر خوب بودن و خدایی فکر کردن رها شدم. خودم را با تمام ضعف‌هایم پذیرفتم و اختیاراتم را به چشم دیدم. حس شما برایم آشناست اما جملاتی از شما را دوست دارم و به گوش جانم می‌نشیند که با دنیای واقعی تلخ و شیرین و درست و غلط غیر عرفانی من بخواند. من به کلمات قابل لمس نزدیک‌ترم. عرفان در نظر من دایره‌المعارف کلماتی است که برای هر کس تجربه‌ی خاص خودش را می‌خواهد و با خواندن و شنیدن نمی‌توان از آن لذت یادگیری برد و من با لمس نکردن بعضی از کلمات شما، شما را نمی‌فهمم و غریبگی میکنم. همه‌ی صحبت‌ها را تا انتها گوش دادم اما برای بار دوم چندین جمله را دوباره تکرار خواهم کرد. سپاس از هر دوی شما.
زودتر ازموعد به عرفان دچار شده بودید بازهم عرفان روزی شما راخواهد دزدید
سلام استاد عزیز وبزرگوارم،از همه ی زحمات شما بسیار متشکرم و همین طور از استاد رضائی.ی خواهشی داشتم ازتون و این که لطفا به هنگام ضبط صدا ، چون تصویر و حرکت لبها دیده نمی شه ،کمی شمرده تر صحبت کنید ،که مفاهیم برای شنونده قابل فهم تر باشه،با تشکر و احترام.
محمدرضای عزیز. این فایل عالی بود، ممنون از تو وسهیل رضائی عزیز.
تو این روزهایی که حال خوبی ندارم چقدر به شنیدن این حرفها احتیاج داشتم.
درست همون شبی که من باز هم رفتاری انجام دادم که بر خلاف دانسته هام و چیزهایی بود که از شما یاد گرفتم، این فایل رو آپلود کردین. گوش دادم و گریه کردم و البته وسط گریه ها هم به شوخی های جالبتون خندیدم.
برام جالب بود همزمانی صحبتهای آقای رضائی در مورد مرگ با کتاب ” سه شنبه ها با موری ” که اینروزها دارم میخونم و اونجا هم از مرگ صحبت میشه.
دلم میخواد بگم باز هم با سهیل رضائی صحبت کنین اما ” اگر در این خانه کس است، یک حرف بس است “.
من باید از سرکلاس شما بلند شم و برم به همه ی چیزهایی که یاد گرفتم عمل کنم. من میدونم چی میخوام و راهم کدومه، اما تا حالا فقط پشت در قدم زدم و این بار باید در رو بکوبم.
شما که اینقدر زحمت می کشید لطفا فایل با کیفیت بالاتر هم آپلود کنید. ۴۸ کیلو بیت خیلی کیفیت پایینی دارد.
وفا جان
لینک دانلود فایل با کیفیت بالاتر به این پست افروده شد.
خیلی ممنون
محمدرضا باید روز معلم را به تو تبریک می گفتم
اما دیدم دوستان لطف کرده و قبول زحمت کرده اند!!!
چون از کلیشه ها بیزارم نمی گویم ” معلم عزیزم روزت مبارک”
می گویم : اگرچه چند ماهی است با تو آشنا شدم، اما اگر حجم شنیده ها و خوانده هایم را حساب کنی از شاگردان قدیمیت هستم. تو برایم بیش از یک معلمی، یک دوست مهربان و ارزشمند.
راستی !
با افتخار شما و سهیل را به یک ضیافت ناهار دعوت می کنم ! قول می دهم سخت نگذرد و جز قاشق و چنگال و یک لیوان ( فقط برای آب) بر سر سفره نباشد. ( ;
n
این دعوت کجا برپا میشود؟
آدرس خیلی سر راسته
انتهای جاده دوستی، پلاک ۲۰
خانه محمدرضا
سلام ،
اجازه بده سهیل صدایت کنم، و در همین ابتدا به خاطر قضاوت نادرستم از تو عذرخواهی کنم!
همانطور که گفتی ، معلم وظیفه اش ساده سازی است و چه ساده و بی تکلف سخن گفتی از آنچه دغدغه شب و روزمان است اما در محیط امن این خانه و خانه های دیگر آنها را به فراموشی می سپاریم.
گفتی از باختن نترسیم و همیشه بردن هدف ما نباشد.
محمدرضا به ما گفته بود دانشگاه ها با بی مدرکی مبارزه می کنند نه بیسوادی. وقتی از درون تهی هستی و هیچ نداری به دنبال هویت خود در لابلای ورق پاره ها می گردی. و به قول دکتر شریعتی “مدرک کوپن نانت می شود”.
تو گفتی خودمان باشیم و یک لباس عاریه به تن نکنیم.
از خدا گفتی و اینکه او را آنقدر در زندگی خود نیاوریم که بهانه ای شود برای نتوانستن هایمان .بدانیم امانت داریم و مالک هیچ چیز نیستیم . آن زمان با از دست دادن، نه تنها خود را نمی بازیم بلکه ایمانمان راسخ تر می شود.
از معلمان عاشق گفتی که خود از جنس جمله اند و هیچ کس در هیچ کجا نمیتواند محمدرضا یا سهیل باشد. عشق و صداقت و خلوصی که در کلام آنها میبینی برای آن است که آنها آنچه را می آموزند تجربه کردند و آن را با تک تک سلول هایشان فریاد می زنند. پس در جای خود منحصر به فرد و یگانه اند.
عاشق باشیم و بدانیم همواره مرگ نزدیک است ، پس در لحظه زندگی کنیم و در لحظه منشا اثر باشیم و همان حس خوب را در دیگران ایجاد کنیم.
از همه چیز گفتی، جرعه ای از دانسته هایت. قطره قطره…
امیدوارم محمدرضا به قول خود وفا کند و تو باز مهمان این خانه شوی.
سهیل جان ما با مسائل خود بر در این خانه آمدیم و بارها بر در آن کوبیدیم و صاحبخانه بیدریغ یاریمان کرد. از ما نترس!!!
من اصولاً آدم پرحرفی نیستم، حداقل در این خانه ولی این بار همان حس مهمان دم در را دارم …
با سپاس از لطف و مهربانیت…
این حس خوب شما را باید به محمد رضا تبریک گفت که میخانه ای به وسعت ایران زمین دایر کرده است وخشنودم که توانسته ام یک ساقی برای چند شب شما باشم
چه تعبیر زیبایی … 🙂
سهیل عزیز ، من و دوستانم از باده دانش و معرفت صاحبخانه سرمستیم و چه خوش بود همراهی با عارف فرزانه ای چون شما.
سلام به شما اساتید بزرگوار،
واقعا تشکر می کنم از چنین فایل فوق العاده ای، آقای رضایی صحبتهاتون از جنس جادوست، من دوست داشتم این ۹۰ دقیقه می شد ۹۰۰ دقیقه و شما می گفتید و می گفتید و ما با گوش جان می شنیدیم…چرا که تشنه ی چنین صحبتهایی هستیم، برای اکثر ما که معمولا از لحاظ تحصیلی در جایگاه مناسبی هستیم و بیشتر عمرمان صرف کسب مدرک و طی کردن مدارج عالیه!!! یکی پس از دیگری بوده ، ارزش چنین آموزشهایی ملموس تر است، به سان جواهر و گوهری که قیمت ندارد. چراکه معمولا نگفتند و ما نیز نشنیدیم، اما فهمیدیم که مهمترین بخش زندگی همینها بوده، نه آن فرمولها و مسائل سخت فیزیک . شیمی و…که از پس حل کردنش بر می آمدیم.
* از این فایل آموختم که از باخت نهراسم و حتی به نوعی آن را بپذیرم و خرسند شوم اگر برایم اتفاق بیفتند، که در باخت سحری است که انسان را رویین تن می کند، خودشناسی به همراه دارد و انسان با هویت حقیقی خویش بیشتر آشنا می شود.
* فهمیدم که خیلی به دنبال اعداد نباشم تا خودم را اثبات کنم، هرچند به نظر می رسد که در دنیای امروزاین اعداد است که جایگاه آدم را تعیین میکند، اما، رضایت درونی مهمتر از هر چیز دیگری است.
*یاد گرفتم که اگر تدریس می کنم باید عشق بورزم به آن درس، باید به آن مبتلا باشم که در غیر این صورت خیانت کرده ام هم به خودم، هم به آن درس و هم به دانش آموزان و دانشجویان، و چقدر این نکته برایم ملموس بود. چقدر قشنگ بیان کردید که اگر معلمی بد درس بدهد جهان برای ما تنگ تر و تاریک تر و همراه با اضطراب می شود،
* آموختم که اگر سر جای خودم باشم معجزه رخ خواهد داد.
*فهمیدم آن زمانی توانگرم که متوجه شوم در ساحت زندگی، انتخابهایم بیشتر از اجبارهایم هستند.
* و آخ که چقدر خوب اشاره کردید به رابطه ی حال درونی انسان و لغاتی که به کار می برد، تغییر در آدمی در کلام او و لغاتی که استفاده می کند متجلی می شود.
***********
سپاس از هر دوی شما بزرگواران که حال خوب و روشنایی را به ما هدیه دادید، و این گرانبهاترین هدیه ای است که در این دنیا می شود دریافت کردد.
باز هم سپاس.
سپاس از شما که پرنده بودید وبه اشارتی پرواز کردید
محمد رضا حتما تا حالا کامپیوترت هنگ کرده .
بعد restart کردی ، مشتاق بودی تا کامپیوتره درست بالا بیاد .
من الان restart شدم.
اما اصلا برام مهم نیست درست بالا بیام یا نه ، تو خود restart موندم میخوام تو این خلثه بمونم مثل تسمه که هر قدر روش راه میری به آخرش نمیرسی .
الان برگشتم چند سطر بالایی رو خوندم . خوب که چی الان ؟الان چی میخوام بگم؟
محمد رضا خودمم نمیدونم ! ،تا حالا مست دیدی؟
لحظه براش مهمه منم دارم با این متن این لحظه مو زندگی میکنم بدون ترس از اینکه چند نفر لایک میکنه یا چند نفر دیس لایک نمیتونم جلوی نوشتنمو بگیرم فقط حالم خوبه دارم میخندم نمیدونم به چی
شاید به دیس لایکهایی که این کامنت میخوره به این عنوان :که حرف خوب نداری مجبوری کامنت بنویسی ؟
یه تشکر کن بعد ختم کلام ، نیازی به این شر و ور نیست !اصلا تو فکر میکنی ادیبی؟ سخنوری ؟
نه به خدا فقط حالم زیادی خوبه
فکر نمیکنم، حال میکنم ، فقط همین
نمیدونم چرا این کامت شروع داره ولی پایانی براش نمیتونم پیدا کنم
نمیدونم و نمیخوام سر وتهشو هم بیارم خیلی چیزا به خاطر این زیبان چون ته ندارن
آرزوم اینه تو و دوستت هم مثل من حالشون زیادی خوب باشه
الان حال شما چطوره؟
گفتگوی خیلی خوبی بود موضوعات و شوخ طبعی هر دو نفر گفتگو را با اینکه زمان طولانی داشت گفتگو را جذاب و کوتاه کرده بود
من ۳ صفحه یادداشت از آن برداشتم و نکته‌های زیادی از آن یاد گرفتم
سئوال هم دارم و در کامنت بعدی میگذارم
یک انتقاد کوچک هم داشتم :
موسیقی در لحظاتی بالاتر از گفتگوها بود و شنیدن صحبت را مشکل میکرد مثل دقیقه ۴۵۲۵ و دقیقه ۷۵۰۰، موسیقی انتهای گفتگو هم من نفهمیدم چرا غمگین بود مثل دقیقه ۸۰۰۵ که موضوع صحبت این بود که اگر یک لحظه فکر کنیم خدا نیست آشوبی برپا میشه که آهنگی که بلافاصله پخش شد غمگین بود!
در مورد حجم صدا یک جاهایی حجم کم و زیاد شده. اما در مورد انتخاب موسیقی به نظرم خیلی از جنس سلیقه است و اگر دست صد نفر باشه صد تا موسیقی مختلف اعمال میشه. خصوصاً در مواردی که تصویر‌ها و برداشت‌های ذهنی هم در پشت اون قرار بگیره. به عنوان مثال در اینکه نغمه‌ی موسیقی جهان پس از نبود خداوند چگونه خواهد بود احتمالاً به تعداد انسانها اختلاف نظر وجود داره.
یا زمانی که از «بزم» و «جام بلا» حرف می‌زنیم یکی بزم را اصل می‌گیرد و دیگری جام بلا را….
اینکه من و شما هم کدام را اصل می‌گیریم هیچ ربطی به این ندارد که کدام واقعاً اصل است. فقط حال ما را نشان می‌دهد.
به عنوان مثال من اساساً «حضور در دنیا» را از جنس غم می‌دانم و ترک دنیا را از جنس شادی…
راستش چون من اصلاً در فکرم نمیگنجه که خدایی نباشه بنابراین اینکه اگر فکر کنیم خدا نیست چه آشوبی برپا میشه را متوجه نمی‌شوم چون همین الان هم افراد زیادی هستند که چنین اعتقادی دارند
در کل به قول شما سلیقه‌ایی هست و شاید لحظه شنیدن این فیال سخنرانی من شاد بودم یا انتظار موسیقی یکدست داشتم
با اینحال ممنونم که وقت گذاشتی و جواب دادی
محمدرضا بزن قدش
high five
توصیه می کنم در رایوی خودتان به جای ارائه ی دیدگاه های شبه علمی که جایگاهی در جامعه ی علمی ندارند، به گسترش علم بپردازید.
سلام دوست عزیز آقای هادیان
وقتی به اینجا سر زدم دیدم کامنتتون مخفی شده، و وقتی کامنتی پنهان میشه دوست دارم بهتر اونو درک کنم.
به نظر من که توی این خونه مثل شما حضور دارم، توی این قسمت روزنوشت های استاد ثبت میشه و این به این معنا نیست که باید صرفا علمی باشه و ما هم این انتظارو نداریم. اگه به مطالب علمی علاقمندید، می تونید به اتاق متمم رجوع کنید.
دوست عزیز به نظر من علم و شبه علم در کنار هم مطلوبه و ما نیومده ایم اینجا عالم شویم و هر کدام حرفه ی خاص خود را داریم. بسیار جاهایی هستند در دنیای واقعی که عالم پرورش می دهند و در این فضا بیشتر مطالب درونی، معنوی و گاهی رویدادها و وقایع بیرونی است. اگه یه جستجویی کنید بیشتر پی می برید.
این گفته ها صرفا نظر من است شاید آن هفده نفر عقیده ایی متفاوت داشته باشند.
موفق باشید همسایه محترم.
جناب آقای هادیان علم چیست؟
طبق تعریفی که دکتر سروش در کتاب علم چیست فلسفه چیست ارائه میدن:
تعریف اول:علم معادل هر نوعی از دانش (Knowledge) است. واژه علم در این مفهوم کلی شامل هر نوع آگاهی نسبت به اشیاء، پدیده‌ها، روابط و غیره‌است، اعم از اینکه مربوط به حوزه مادی و طبیعی باشد و یا مربوط به علوم معنا و ماوراء الطبیعه. در این تعریف قواعد روش علمی برای دستیابی به آن دانش الزامی نیست و علم شامل مجموعه‌ای از آگاهی‌ها، دانش‌ها و معلوماتی است که انسان توانسته از طریق روش‌های گوناگون تا به امروز به آنها آگاهی پیدا کند.
تعریف دوم:در مقابل مفهوم علم به‌طور خاص وجود دارد که معادل واژه انگلیسی Science است که از ریشه لاتینی «ساینتیا» به معنای دانستن گرفته شده‌است و متناظر با آن بخشی از دانش بشری است که از طریق روش‌های تجربی حاصل شده‌است و قواعد علوم تجربی بر آن حاکم است.
صحبتهای آقای سهیلی مجموعه ای از آگاهی هایی که حداقل توسط خودشون و شاگردانشون تجربه شده. بنا بر هر دو تعریف صحبتهای ایشون کاملا علمیه!:)
با شما موافقم که دردنیای علمی جایی ندارند اما این معنیش نیست که در دنیای انسانی هم جایی ندارند. آیا با علم تمام سوالها حل شده آیا با وجود دانش پزشکی دیگر کسی نمیمیرد؟ آیا تمام پزشکان سوگند خورده وعلم آموخته تنها به نجات انسان می اندیشند؟ وهیچکدام بیمار را طعمه مالی خود نمیکنند؟ پس علم غایت وتنها راز جهان نیست وجهان بزرگتر آنست که در چند قانون علمی خلاصه شود بگذاریم صاحب جهانی علمی وروحانی باشیم این جهان برای روح بشر خوشایند تر است . جهان انسانی به هر دومحتاج است وهر کدام در میدان خود کارآمد وتاثیر گذار است
با سلام و تبریک به هردو معلم نیک اندیش
جناب رضایی از حضورتون خیلی انرژی و احساس خوب دریافت کردم
در گذشته هم با جنابعالی آشنا بودم در رسانه
اما این جنس گفتگوی شما بدجوری با دل آشنا بود و بر دل نشست
امید که همیشه دچار حال خوب باشید و دیگران را هم دچار کنید…
که در شلوغی این روزگار گم شده ی ماست…
سلام معلم درس های زندگی،روزتون مبارک.
سلام با عشق سلام با …..
واقعا نمیتونم توصیفت کنم.
نمیتونم روزی رو ببینم که نباشی
لحظه لحظه های زندگیم درکنار تو بودم .
روزت مبارک معلم عزیزم.
جناب شعبانعلی
مدت کوتاهی ست که با نوشته ها وتفکرات شما اشنا شده ام.معلمم نبودید ولی از شما اموخته ام.قدر دانم.
این جمله از فایل برایم بسیار لذت بخش بود:شاید خیلی دوست داشته باشی ولی باید بدانی که مالک ان نیستی.
محمدرضا جان و آقای رضایی عزیز مبارک وجود شماست که امروز و هر روز رو برامون معنا میبخشید،بخاطر تلاش های هر روزتون ممنون.
محمدرضا جان روزت مبارک ….. کی بیام با هم گپی بزنیم…. چند روز پیش با اجازت یادی از شما کردم در رادیو جوان
https://soundcloud.com/pooya-persian/raido-javan-body-language-7-ordibehesht?utm_source=soundcloud&utm_campaign=share&utm_medium=facebook
سلام استاد ممنون
با توجه به نزدیک شدن به ایام امتحانات از شما تقاضا دارم تجربیات خود را در خصوص امتحانات و موفقیت در ان و مخصوصا نمره گرایی از طریق وب سایت به ما انتقال دهید
ممنون استاد>3
در ضمن روز معلم رو هم بهتون تبریک میگم خیلی از اشنایی با وب شما خوشحالم امیدوارم روز به روز ادم های مثل شما دورو ورم زیاد بشه>3
سلام محمدرضا جان
این روز بر شما استاد عزیز که به واقع از بهترین استادای زندگیه بنده بودید مبارک و شادباش باد
ان شاء الله که همیشه سالم و سر حال و سر بلندباشید با عاقبت بخیری جاودانی.
سلام محمد زضا
به خاطر راهی که انتخاب کردی (راه معلمی)
به خاطر تلاشی که تو این راه میکنی
به خاطر اینکه تجربه زندگی پربار تو عاشقانه درس میدی
و به خاطر تمام چیزهایی که ازت یاد گرفتم
ازت ممنونم، تا همیشه
روزت مبارک
سامان عزیزی
کیفیت فایل صوتی برای من پایین بود ممکن است فایل های صوتی تان را در soundcloud هم آپلود کنید؟
سلام استاد عزیزم
فایل را نیمه شب دیدم و شبانه لود کردم. عادت دارم سر فرصت گوش کنم. پس فعلا نظری ندارم. سخته ولی صبر می کنم.
الآن کامنت گذاشتم تا عرض کنم بعد از این همه سالی که درس خوانده ام و چند سالی که درس دا ده ام، اولین باری است که کلماتی برای تبریک روز معلم پیدا نمی کنم.
بارها گفته ام که از شما بسیار آموخته ام . شما معلم “از ماه آمده ی ” من هستید که هیچگاه تمام نخواهید شد.
آنچه در حدود بیست ماهه گذشته از شما آموخته ام بسیار وسیع تر و کاربردی تر از همه چیزی است که در تمام سالهای گذشته ی عمرم از اساتید و از مطالعات شخصی ام -که کم هم نبوده -فراگرفته ام.
می دانم که چهل سالگی برای بسیاری زمان تحول بوده . شما در آستانه چهل سالگی، شمس مسیر زندگی من شدید.
شما و همکارانتان و بقیه اهالی این خانه می دانید که همیشه از دلم نوشته ام. صمیمانه دوستتان دارم و دستتان را می بوسم.
چراغ پر فروغ عمرتان ، زوال ناپذیر باد.
سلام آقای داداشی گرامی
روزتان مبارک. گرچه که همه ی روزها، روز شما معلم هاست.
خدا به شما عمری با عزت دهد تا بتوانید در این راهی که قدم گذاشته اید، مصمم و پر قدرت به سوی تعالی انسانها گام بردارید. روزگارتان بر وفق مراد.
سلام
ممنونم از شما.
بنده در مسیر تلاش برای معلم شدن هستم و امیدوارم بتوانم به تعالی خودم و جامعه ام کمک کنم.
فکر می کنم قبلاً فرموده بودید که شما هم معلمی می کنید. بر شما هم مبارک.
برقرار باشید.
سلام و من هم از شما ممنونم.
بله همین طور است. البته من از ابتدایی ترین معلمان یک فرد هستم و احساسم بر این است که همه ی رفتارها و گفتار و افکارم بر روح و روان آنان تاثیر می گذارد و تلاشم بر این است که اثر مطلوبی در زندگی یشان بگذارم و امیدوارم.
اقا داداشی روز شمام مبارک.حرفاتون سنجیده و متینه.شاد باشید
سلام ، استاد باشگاه میرین؟؟؟؟ o.O
ماشالا بدن ورزیده شده ها ! 🙂 😉
سلام
من فکر میکنم هر انسانی واسه یه چیزی افریده شده و یه کاری هست که بهتر از همه تو این دنیا انجامش میده و از اون طریق میتونه بیشترین خدمت رو به بشریت بکنه به نظر من مهم اینه که این کار رو درست تشخیص بده وتشخیص این کار یه ماموریته
و باید منافع جمع رو به منافع شخصیش ترجیح بده
درمورد فایل هم این جملات: هر که در این درگه مقرب تر است جام بلا بیشترش میدهند و
درخانه اگر کس است یک حرف بس است
رو خیلی دوست دارم
خیلی چیز ها رو میخواستم بگم اما الان میبینم هیچ ربطی به بحث نداره (:
امیدوارم همتون از زندگیتون راضی باشید دنبال رضایت بگردید ولی نه با هر وسیله ای
ممنون از شما
ممنونم خیلی خوب بود
زنده باد
روز معلمه از اون روزایی که باید به آقای ساعتی تبریک گفت ولی حیف…
منم تو این روزا یکی از عزیز ترین معلم هام رو از دست دادم.نمی دونم چجوری تبریک بگم…
سلام روز معلم به شما که عاشقانه دانسته هاتون رو به اشتراک میگذارید مبارک.
شاد وسلامت وپاینده باشید.
سلام استاد گرامی روزتون مبارک