من عدم توجه والدین در تربیت وبستر نامناسب خانواده در رشد شخصیتی را خیانت سفید می دانم.
واتسون، این نظریه را در شکل افراطی آن بیان کرد: ‘چند کودک نوپای سالم به‌من بدهید و امکاناتی را که برای پرورش آنها لازم می‌دانم در اختیارم بگذارید، آن‌وقت تعهد می‌کنم صرفنظر از استعدادها، علاقه‌ها، تمایلات، توانائی‌ها، شغل و نژاد اجداد این کودکان، از بین آنان به‌طور تصادفی یکی را انتخاب و طوری تربیت کنم که هر متخصصی که می‌خواهم بشود: پزشک، حقوقدان، هنرمند، تاجر، و حتی گدا یا دزد’ .

همین امروز یکی از دوستام آقای یزدانی در face book مطلبی نوشت در باب اینکه ازدواج بدون عشق و فقط بخاطر پول بدترین نوع فاحشگی است ( این جمله قبلا در صفحه فرهنگ+ به اشتراک گذاشته شده بود)، حالا شما این مطلب رو گذاشتی عبارت” فاحشگی سفید ” تو ذهن من اومد. متن ایشون رو در زیر آوردم:
“مسلما هر کس آزادی و اختیار آن را دارد که آن‌گونه زندگی کند که می‌پسندد؛ ولی به یاد داشته باشیم یک فاحشه (حتی اگر به اختیار این شغل را برگزیده باشد) برای مدت محدودی جسم خود را در خدمت مشتری می‌گذارد؛ هیچ فاحشه ای به مشتریان خود ابراز علاقه نمی‌کند، به خود دروغ نمی‌گوید، تنها خدماتی ارائه می‌کند و دستمزدی دریافت می‌کند. ولی کسی که حاضر می‌شود به ازدواج بدون عشق تن دهد، حاضر می‌شود برای مدت نامحدودی جسم، روان، حریم خصوصی، احساسات و اساسا «بودن» خود را به صاحب ثروت «بفروشد».

شرایط حاضر کشور نیز به هیچ وجه نمی‌تواند توجیه گر این انتخاب باشد. مسلما این «انتخاب»، روش ساده‌ای برای رسیدن به ثروت و آسایش حاصل از آن است، ولی به هیچ وجه «تنها راه زندگی» و حتی رسیدن به ثروت نیست. این انتخاب یک میانبر است برای فرار از تلاش و کوشش در جهت پیشبرد زندگی. مسلما نپذیرفتن این روش زندگی، به معنای نابودی نیست، بلکه به معنای نیاز به تلاش بیشتری است.
دیگر آن‌که اگر دست به این انتخاب می زنیم، در واقع بودنمان را فدای ثروت می کنیم. از آنجایی که «خود» آدمی، مهمترین فرد در زندگی هر کسی است، ارزش «ثروت» در این حالت در نزد ما، به مراتب بیشتر از ارزش ثروت در نزد کسانی است که دیگران را برای کسب آن به قتل می‌رسانند، چون در واقع در این حالت دست به قتل خود می‌زنیم. ضمنا، پس از این انتخاب صحبت از «عشق در زندگی»، «برابری حقوق زن و مرد»، «محبت در خانواده»، «تعهد اخلاقی طرف مقابل به ازدواج» و با نگاه دقیقتر حتی صحبت از «اخلاق»، «دین»، «جامعه مدنی» و «انسانیت» سخنانی باطل است.”

به نظرم دروغ و فریب و اشتباه سیاه و سفید ندارد دروغ کوچک هم دروغ است منتهی ما برای قالب کردن آن مجبور میشویم از توجیه کردن استفاده کنیم متنهی نمیتوانیم همیشه آن را توجیه کنیم و یا به قول شما همیشه آن را سفید نگه داریم چون به مرور زمان این سفیدی کنار می رود و سیاهی نمایان می شود . با این دسته بندی شما نتوانستم ارتباط برقرار کنم . ولی به قول شما نوع سفید یا نوع همراه با توجیه خیلی خطرناکتره من اسمشو میزارم توجیه .
نمیدونم ربطی به این قضیه دارد یا نه ولی یه جایی خوندم : اگر خدا را از جهان برداریم ، هر جنایتی قابل توجیه می شود

آقای شعبانعلی از مطالبتون متشکرم .
اخیرا این رو یک نیاز اساسی می دیدم که بتونم رفتارها رو نسبت به عمق و تاثیراتی که بعد از خودشون بر جا می گذارنددسته بندی کنم . این سیاه و سفید بسیار بجا بود . با خوندن مطالبتون سرقت سیاه و سفید اولی چیزی بود که به ذهنم اومد .دزدی هایی که هر روز می بینیم و به نسبت مقدار سرمایه ی مادی که از افراد کم کردند سر و صدا می کنند که این رو سرقت سیاه می دونم و در مقابل سرقت یا دزدی از اندیشه ها و ایده های افراد یا گروه ها است . چه بسا صدها بار خطرناک تر از دسته ی اول هستند . و اینطور که به نظر من می آد ریشه ی سرقت های سیاه هم همین سرقت های سفید هستند . که نمونه ی اون به نظرم میتواند نقل قول های ناقص و تحریف و کاستن از صحبتهای یک نفر و نقل مجدد آن ها دانست که امروزه به وفور همه جا شاهد آن هستیم که اغلب پیامد های جبران ناپذیری رو به همراه دارند و کمتر حرفی از اونها زده میشه.
و موضوع دیگری که می خواستم مطرح کنم این بود که با توجه به برداشت من از صحبت های شما این دنیای سیاه و سفید قالبی است که ما رفتار های ناهنجار رو در اون قرار می دیم اما من رفتار عده ای از دوستان روهم می خواستم در این قالب قرار بدهم ، نظرات دوستان در زمینه برخی کارهای دانشگاه و کارهای هنری و از این قبیل همیشه برای من اهمیت داشته است . در برابر این نظرخواهی ها همواره دو دسته افراد در برابر من قرار می گرفتند دسته اول دوستانی که با وجود اینکه کار شایسته ای هم انجام نداده بودم اما تحسین و تمجید می کردند و در پی شادی آنی من بودند و اغلب سبب می شدند تا متوقف شوم و از سطح خودم بالاتر نیایم و عده ای دیگر که نظرات خود را حتی با وجود مخالفت کامل به طور جامع به من ارایه می دادند به جرات بسیاری از پیشرفت هایم را مدیون آنها هستم حتی اگر لحظاتی ناامیدم کردند .
لطف سیاه که یاس آنی را در بر دارد و در پی اون مشکلات رو حل خواهی کرد به نظرم صد ها بار برتر از لطف سفید است که تو را ساکن می کند و اغلب مشکلات رو بغرنج تر . من این دو دسته را در قالب لطف سیاه و لطف سفید قرار دادم هر چند شاید شایسته نباشد و جایگاهش در این قالب نباشد .

در واقع اگه چیز بد رو به یه سکه شبیه کنیم یه روی این سکه
تمام وکمال اقدام به عمل بد (وضعیت سیاه)
و روی دیگر سکه
تمام وکمال عدم اقدام به عمل خوب (وضعیت سفید)
و جالب اینکه علیرغم بار معنایی متضاد برای سیاه و سفید شما چه زیبا هر دو ی اونها رو برای یک مفهوم بکار بردید .ممنونم

مطلب زیبایی بود. به محض خواندنش یاد عبارتی افتادم که لااقل برای خودم خیلی پرمعناست. اگرچه شاید دقیقا منطبق بر دسته بندی سیاه و سفید مطلب بالا نباشد.

“فرسایش سفید” یا به بیانی افراطی تر “شکنجه ی سفید”
به این معنی که فرد تحت تاثیر فشارهای اجتماعی، اقتصادی و هزار فشار دیگر… مجبور به انتخاب شغلی میشود که اصلاً به آن علاقه ای ندارد. ۳۰ سال روزی ۸ ساعت از عمر را صرف کاری میکند که نه تنها هیچ لذتی از آن نمیبرد؛ بلکه انرژی منفی ناشی از این ۸ ساعت، ۱۶ ساعت باقیمانده را نیز به تباهی (!) خواهد کشید.

ممکن است اطرافیان این شغل را بسیار تحسین کنند و حتی گاهاً به آن غبطه بخورند. اما این یک شغل نیست. شکنجه ای مستمر است در لباس یک شغل که فرد را هر روز فرسوده تر از دیروز میکند.

باز هم ممنون. اگرچه هنوز فکر میکنم استراتژی قبلی شما در اینستاگرام بسیار مناسب بود. الان هم تقریبا تمام پست های شما به همان تعداد قبل لایک میخورد. با این تفاوت که در گذشته من، روی هرکدام از پست ها لااقل یک دقیقه تامل میکردم. اما امروز این تامل شاید در حد چند ثانیه باشه…بازم ممنون

به نظرم گاهی خیانت سفید میتونه “سکوت” هنرمند مردمی باشه اون موقع که باید به درستی در مقابل ظلم با مردمش همراه و هم صدا باشه
خیانت سفید میتونه ازدواج کردن پسری باشه صرفا برای منافع مادی که رویاها و عشق و علاقه و کلا زندگی یه دختر رو تباه می کنه.
نمیدونم چقدر مفهوم رو درست متوجه شدم اما این ها به نظرم رسید.به شخصه از شما برای تشخیص خطای سفید خط آخر متشکرم که حتما سر منشا تحول هایی بزرگ و کوچک در زندگی شاگردانتون بوده و هست.

استاد عزیز سلام .. خسته نباشید

همین حالا که توی کتابخونه ی دانشگاه نشستم خوندن این مطلب دقیقا چیزی بود که منتظرش بودم.

ممنونم…

به خاطر همه چیز

و اینکه به جز این نمیتونم کاری بکنم ناراحت میشم…

سلام معلم عزیز محمدرضا
الحق که ادبیات جالب و کاربردی ای هست این ماجرای تقسیم بندی سیاه و سفید که ما رو وادار میکنه وقتی یک ناهنجاری رو میبینیم فقط (به اصطلاح) ویترین قضیه رو نبینیم و علاوه بر پوسته ، به هسته هم فکر کنیم شاید اون ناهنجاری به شکل دیگه ای هم وجود داره اما نمود بصری نداره.
این مطلب خیلی به من کمک میکنه تا در تحلیل پدیده های مختلف از جمله آسیبهای اجتماعی بتونم بهتر و دقیقتر منظورمو به مخاطبم بگم
به عنوان مثال مساله جهل سیاه و جهل سفید (یا بی سوادی سیاه و بی سوادی سفید) که واقعا” منو آزار میده . امروز شاید بیسوادی سیاه خیلی رواج نداشته باشه و کمتر کسی رو بشه تو مملکت پیدا کرد که حروف و اعداد رو نشناسه اما زنهار از بیسوادی سفید! چیزی که خیلی از کارشناسان از ادبیات شبه علم براش استفاده میکنن که به اندازه ادبیات شما جامع نیست و حق مطلب رو ادا نمیکنه
اشاره من به اون قشر از شهروندان و هموطنانمون هست که علی رقم داشتن مدرک تحصیلی انگار تحصیل نکردند و درس خوندنشون حاصل نداشته یا حد اکثر حاصلش همون برگه کاغذی هست که روش نوشته فلانی فلان تعداد واحد درسی رو گذرونده. افرادی که تا زمانی حرف نزدن ، نمیتونیم قضاوت منفی ای راجع بهشون داشته باشیم اما وای از اون لحظه ای که دهن باز میکنن و تراوشات ذهنشون رو به زبان میارن و به قول معروف: بیسوادیشون رو فریاد میزنن!
اینهارو نمیشه تو دسته بی سواد سیاه گنجوند چون مدارکی دارن که دسته بندی مارو زیر سوال میبره ولی شاید همه جز خودشون بدونن که این افراد به دسته ی پر جمعیت بی سواد سفید تعلق دارند. متاسفانه داستان به اینجا ختم نمیشه و فاجعه زمانی رخ میده که این افراد به پشتوانه مدرک تحصیلیشون به خودشون اجازه میدن پیرامون هر موضوعی اظهار نظر کارشناسی مطرح کنن و مانیفست بدن و از اون بدتر عده دیگه ای که از شنیدن سخنان کارشناس همه چیز دان داستان ما لذت میبرن و خودشون رو مرید و پیرو و فدایی اون میدونن
نمیدونم شاید خودم به یکی از دو گروه فوق(بیسوادان سفید و پیروانشون) تعلق داشته باشم و با نوشتن این کامنت تعلقم رو اثبات کرده باشم . اما خوب میدونم مراوده و معاشرت با این افراد چقدر میتونه حال آدم رو بد کنه و شنیدن حرفهای بیسوادان تیریبون دار چقدر مشمئز کننده ست.
.
من نوشتن بلد نیستم ولی خیلی سعی کردم موقع نوشتن این درد و دل از اشاره به مثال و مصداق پرهیز کنم تا مبادا به اشتباه کسی یا گروهی رو مورد انتقاد قرار داده باشم.

سلام
محمدرضاجان به یاد این عبارت از خودت افتادم که اگه اشتباه نکنم، میگی: به نظرم انسان فقط باید به یک نفر و در یک لحظه پاسخگو باشد.
خودش در لحظه مرگ.
شاید بخش اعظمی از پاسخهای اون لحظه مربوط به موضوعات و مسائل و اشتباهات سفید باشه.
راستی حوزه ی دیگه ای از دنیای سیاه و سفیدها به ذهنم رسید.تو سازمانها امورات سیاه و سفید مربوط به کارکنان هم میتونه باشه.نوع اول میتونه خودش رو با اعتراض و اعتصاب نشون بده ولی نوع دوم که امورات سفید هستن تو کیفیت و بهره وری تاثیر گذارن.مسائلی که شاید کارگران و کارکنان هیچ گاه به زبون نیارن.

به نظرم تو اونقدر سرمایه داری که دانشت فقط بخش کوچیکی از اونه… مثلا باوری که مخاطبانت به حرفات دارن، یا صداقتی که به وضوح میشه در اغلب نوشته هات دید و …

تغییر دربیان مفاهیم ،باعث تغییر درکل پروسه دریافت،آنالیز وبازخورد مطلب می شود. سیاه وسفید کردن مطالب ،مثل سرعت گیر خیابان درذهن عمل می کند. نمی گذارد زیادازحد منفی ویازیاد ازحدمثبت فکرکنی.سعی می کنم این مدل رفتاری رااجراکنم ونتیجه اش راببینم.ممنون ازشما.

سلام من مدتی پیش برحسب تصادف با شما مطلبهاتون اشنا شدم الان بطور مستمر هرروز به سراغ مطالب شما میایم فط تو زندگیم یه استاد خوب دارم که ازش بعنوان الگو استفاده میکنم اما جدیدا شماهم به الگو های من اضافه شدید بسیار لذت میبرم ازاینکه هنوز انسانهایی هستند که به این جمله اقتدا میکنند اولین جمله ای که استاد من بهم یادداد که باید یادبگیرم تا ادم مفیدی باشم حالا میبینم شماهم مقید به این جمله هستید
زکات علم نشر اونه
موفق وموئید باشید.