دوره‌های صوتی آموزشی مدیریت و توسعه فردی متمم (کلیک کنید)

زلزله سفید

 اگر این نوشته را نخوانید و برای هفت نفر نفرستید

پس از هفت روز هیچ اتفاقی نخواهد افتاد

حتی پس از هفت سال هم اتفاقی نخواهد افتاد

اما پس از هفتاد سال، جامعه ای خواهیم داشت که به هیچ شکل به آن مباهات نمی توانیم کرد.

زلزله که می آید، برای چند روز عزادار میشویم. برای تصویر کودکی که تکه نانی در دست دارد، اشک میریزیم. تصویر پروفایل خود را به نقشه ایران تغییر میدهیم. خون میدهیم و لباس هدیه میکنیم. زلزله طبیعی، را میتوان زلزله سیاه نامید. زلزله ای که دیده میشود و همه را می ترساند.

اما زلزله سفید نیز وجود دارد: زلزله اقتصادی. تحمل زلزله اقتصادی برای همه ما سخت است. اما برای کودکان بسیار سخت تر است. فشارهای اقتصادی مانند یک زلزله، آینده کودکان هموطن ما را تخریب میکنند. این زلزله، در مسیر کودکان رو به سوی آینده شکافهای عمیقی ایجاد میکند و  آوار رنج ها و گرفتاری ها را بر سر آنها  فرو میریزد.

زلزله سفید مانند یک شبح است. در هیچ تصویری دیده نمیشود. اما آینده یک کودک را تخریب میکند بی آنکه این خرابی ها دیده شود. خانه اگر تخریب شد، بازسازی میشود اما آینده تخریب شده را نمیتوان دوباره از نو ساخت.

همه ما دوست داریم برای دیگران فرصت رشد و پیشرفت فراهم کنیم. همه ما میدانیم که میلیونها کودک در کشور ما، صرفاً به دلیل نداشتن امکانات مالی، از ادامه تحصیل باز میمانند. کسانی که میتوانند بخشی از آینده این خاک باشند. اما شاید شما هم مثل من همیشه خودتان را به بهانه های مختلف قانع کرده باشید: اینکه چنین کودکانی را نمیشناسیم و اینکه به موسسات اعتماد نداریم و  اینکه از کجا معلوم به دست فرد درستی برسد و اینکه خودم ده ها مشکل و اولویت دارم و ده ها دلیل دیگر.

پس از آشنایی با بنیاد کودک، تمام این بهانه ها برای من رنگ باختند. با کمک به بنیاد کودک، شما بهره و سود نمیگیرید، قرعه کشی در کار نیست. حتی شما هیچ جا معرفی نمیشوید و به شما لوح تقدیر نمیدهند. اما خیالتان راحت است و مطمئن هستید که بنیاد کودک ۱۸ سال حضور رسمی و قانونی دارد. حسابرسی شفاف دارد. به شما این امکان را میدهد که کودکی را که میخواهید کفالت کنید، خودتان انتخاب کنید یا حتی او را ببینید. گزارش تحصیلی او را به شما ارائه میدهد و ده ها امکان دیگری که «امنیت» سرمایه گذاری معنوی شما را تضمین میکند.

در این روزها که همه از من می پرسند پولهایمان را جمع کرده ایم، سکه بخریم یا دلار تا ارزشش بهتر حفظ شود؟ میگویم هر چه میخواهی بخر، اما بیا بخش کوچکی از آن را برای «بنیاد کودک» کنار بگذاریم. تا علاوه بر ارزش داراییهایمان، ارزش خودمان هم به عنوان یک انسان حفظ شود. خواهش میکنم برای چند دقیقه به سایت www.childf.org سر بزنید و این متن را نیز به اشتراک بگذارید. این حداقل کاری است که میتوانیم بکنیم.

محمدرضا شعبانعلی

آموزش مدیریت کسب و کار (MBA) دوره های توسعه فردی ۶۰ نکته در مذاکره (صوتی) برندسازی شخصی (صوتی) تفکر سیستمی (صوتی) آشنایی با پیتر دراکر (صوتی) مدیریت توجه (صوتی) حرفه‌ای‌گری در کار (صوتی) کتاب های مدیریت راهنمای کتابخوانی (صوتی) آداب معاشرت (صوتی) کتاب های روانشناسی کتاب های مدیریت  


37 نظر بر روی پست “زلزله سفید

  • علیرضا اسمی‌خانی گفت:

    محمدرضا، چندی پیش نقل‌قولی از «جک ما» در دیجیاتو مطالعه کردم. به نظرم آنچه جک ما بیان کرده، به آنچه تو در این نوشتار به آن پرداختی، مرتبط است.
    در ادامه آن نقل‌قول (ترجمه از دیجیاتو) به همراه تصویر نوشتی که در canva خلق نمودم را آورده‌ام (پرسشی از خودم: کلمه «خلق»، ظرافت کلامی لازم را دارد؟).
    «کودکان نگران آینده نیستند. جوانان نیز نگران آینده نیستند. آن‌ها نگران ما هستند. نگران مایی که داریم آن‌ها را به سمت آینده‌ی وحشتناکی که خودمان می‌خواهیم رهنمون می‌کنیم».
    http://s9.picofile.com/file/8356861600/Jack_Ma_quote1_original.png

  • هیوا گفت:

    جدا از مطلب اصلی این پست، که بحث خیلی جالب و جدی هست، میخام به یه مطلب حاشیه ای بپردازم:
    در مورد اینکه چرا یک حادثه تراژیک(مثل همین زلزله، گرفتن۵ سرباز ایرانی در بلوچستان، کوبانی و..) انقدر سریع توجه همه رو جلب میکنه و بعد سریع تبش از بین میره.
    خیلی ها میگن حافظه مردم ضعیفه، یا مردم جو گیر هستند!
    ولی گذشته از این تفسیرهای سطحی اشتباه، دیشب داشتم نظر دن اریلی، اقتصاد دان رفتاری برجسته رو در این زمینه میخوندم، گفتم بگذارمش اینجا شاید کسی بخواهد بخونه. دن اریلی این مطلب رو در پاسخ به سوال یک مخاطب در وال استریت جورنال گفته:

    Dear Dan,

    Every time a severe natural disaster strikes, like a typhoon or the outbreak of a new epidemic, everyone starts talking about how to combat these problems, but all the chatter dies down in a week or two. Given the importance of these issues and the number of lives they affect, why do we have such short-term memories? And how do you keep up interest in topics like these?

    —Akhil

    The problem isn’t with memory—it is with emotions. Every time we see those televised images of disaster, our emotions get ignited, we care, and we want to act. But over time, our emotions inevitably subside, and we stop caring.

    If the problem here just had to do with memory, finding a fix would be simple: We have plenty of ways to remind people about important things they forgot. But we don’t know how to fully re-invoke emotions.

    So what can we do? I’d suggest crafting legislation to deal with such crises in advance, then just holding onto it until the next disaster strikes. Then, while emotions are running high, take the bill out of the drawer and try to get people to commit to some concrete steps forward.

  • دیدگاهتان را بنویسید (مختص دوستان متممی با بیش از ۱۵۰ امتیاز)


    لینک دریافت کد فعال

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    yeni bahis siteleri 2022 bahis siteleri betebet
    What Does Booter & Stresser Mean What is an IP booter and stresser