فايزه عزیز
میدونی که محمدرضا در مطلبی که در مورد خیریه ها نوشته بود دقیقا به فرصت آموزشی برای شروع کار توصیه کرده بود!
و در روی دیگر سکه فارغ التحصیلانی را ببین که حتی برای یک دوره یکماهه فرصت کاراموزی حاضر به قبول کارهای محوله
نیستند و می خواهند حداقل از معاونت یک بخش آموزش را آغاز کنند!!! واین را در نظر بگیر که محمدرضا شعبانعلی به کرات اشاره کرده که در بدو شروع بکار چه کارهای “کثیف و تمییز” به تعبیر خودش انجام داده است.
آقای تقوی هم نادیده پیداست که مسیر صعبی را پیموده اند و بسیاری افراد موفق جامعه ما نیز.
و در همین صفحه ببین که دوستان ما در چه مواردی حس مورد استثمار واقع شدن را تجربه کرده اند!!!
دوست خوبم من بعنوان خواننده ای که مسیر کارآفرینی را از کارآموزی بدون دریافت وجه به مدت دو سال در حین تحصیل در میدان شوش با فاصله جغرافیایی دو ساعته تا محل زندگی در سن بیست سالگی و قریب به بیست سال پیش آغاز کرده است صرفا نظرم را بیان کردم.
و امروز یک کارآفرین موفق هستم .
والبته برای موفقیت هیچ تعریف مطلقی قایل نیستم.

خانم فائزه عزیز
لحن انتقادی شما را هزاران بار تجربه کرده ام و هر بار هم مجددا فکر میکنم قبل از پاسخگویی با این فرض که شاید حق با شما باشد اما:

۱- منظور شما از ادبیات صحبت کردن رو متوجه نشدم.
۲- تعریف شما از مدیر موفق در هیچ مکتب مدیریتی وجود خارجی ندارد. مدیر موفق مدیری است که با حفظ ارزشهای سازمانی به اهدافی که سازمان برایش تعیین کرده دست پیدا کند. پیامبر خدا هم نمیتواند همه را راضی نگه دارد چه برسه به مدیر عامل یک شرکت. البته در این کشور الا ماشالله سازمانهایی هستن که مدیرشون از جیب دولت آدم استخدام میکنه و ساعت کار کم میکنه و چپ و راست پاداش میده و از گل نازکتر به کسی نمیگه اما خروجی این سیستم همین کشوری میشه که میخوان ازش در برن و یک میلیارد انتقاد ازش میکنن.
۳- از نظر من کارمند ناراضی در سیستم وجود ندارد! دلیل این است که اگر کسی فکر میکند که استحقاق بیشتری برای دریافت حقوق بیشتر یا سمت بالاتر یا نوع برخورد متفاوتی را دارد خیلی راحت میتونه استعفا بده و بره! فکر نمیکنم کسی رو بشه به زور جایی نگه داشت!!! اما این فرد اگر در سازمان باقی بماند از نظر من حتما به خودش و به من خیانت کرده. کسانی که در سازمان باقی میمانند و غرغر میکنند و نارضایتی خود را با کم کاری و یا خاله زنک بازی جبران میکنند از نظر من خیلی قابل احترام نیستند متاسفانه (میدونم که زدن این حرفها حتما انتقادهای زیادی رو به بار میاره اما این واقعیت محض هست و من یاد گرفتم که واقعی زندگی کنم) ایهنا توهم شایستگی دارند و چون خودشون هم میدونن که این توهم هست دست به اقدام اجرایی و گشتن دنبال فرصت بهتر نیستن چون برای اینا فرصت بهتری نیست واقعا! خود بنده بارها گفتم که اگر کسی انتقادی داره بیاد دفتر من راحت مطرح کنه یا قانع میشه و یا منو قانع میکنه! دیگه غر زدن و نارضایتی در این شرایط واقعا یه جو بیماری هست.
۴- نسبت به تجربه این چند سال بنده باید عرض کنم که در ۳ ماه ترشی لیته هم به عمل نخواهد آمد چه برسد به نیروی کار ماهر!
من نمیدونم چرا همه ما در این کشور به دنبال یکی دیگه میگردیم برای رشد و پیشرفت! همیشه یکی هست که اون یکی ما نیستیم!!! شمای نوعی اگر به خودت باور داشته باشی و توانمند بشی لازم نیست مدیر به شما باور داشته باشه! شما خودتو به اون تحمیل میکنی.

سلام به محمدرضا و مهندس تقوی عزیز

از خوبی های این مصاحبه بخوام بگم شاید از کل متن مصاحبه بیشتر بشه، به نظر من باید هرکس که جایی استخدام میشه حتما و حتما یک بار این فایلو گوش بده، چون با شناختی که از شرکت های ایرانی دارم احتمال این که کارفرمای شما بیاد این حرف ها را رک و راست بهتون بزنه از یک درصد هم کمتره و ممکنه زمانی متوجه ارزش گوش دادن به این فایل بشید که با داشتن هزاران ایده نو و بکر از شرکت اخراج می شید، به همین دلایل سهل و ممتنعی که مهندس تقوی گفت، البته اون موقع دیگه حسرت فایده ای نداره.

با این که خیلی بیشتر از این حرفا این کار قشنگ و حرفه ای جای تعریف داره اما بیشتر ازین تعریف نمی کنم و ازتون اجازه می خوام انتقادمو بگم، تعداد کلمات انگلیسی این گفتگو خیلی بیشتر از حد استاندارد بود، کلماتی که به وضوح معادلشون را داریم، مثل added value، به معنای ارزش افزوده، mindset چارچوب ذهنی، payroll لیست حقوق، corner ، گوشه پس اینو نمیشه قبول کرد که خیلی از کلمات معادل فارسی ندارند، پس فرض صفر فیزیکی بودن و وجود نداشتن معادل فارسی برای کلمات انگلیسی به کار برده شده رد میشه.

اما محمدرضای عزیز به نکته قشنگی اشاره کردید که همه ما کلمات انگلیسی به کار می بریم، اما به نظر من کلمات انگلیسی که بهشون عادت کردیم، مثل اینایی که گفتی مثه یه دردن مثه یه زگیل که توی صورت زبان فارسی درومدن کاری نتونستیم بکنیم و بهشون عادت کردیم، ممکنه به این جمله من اعتراض کنید یا اصلا باهاش موفق نباشی اما اجازه می خوام بیشتر توضیح بدم، ببخشید که سرتو درد میارم. یک مثال می زنم که چرا به این کلمات می گم زگیل، ما به جای مدیا می گیم رسانه، چون فرهنگستان سریع دست به کار شد و یه کلمه خوب و قشنگ دست و پا کرد و فرستاد سر زبونا، قبل ازینکه مدیا بتونه تبدیل به یه زگیل مزمن بشه، اما چرا زگیل، زگیل از جنس بقیه بدن نیست، از جنس رشد طبیعی نیست، نمی تونی باشناسایی بافت اطرافش بافت اونو بشناسی، هرچه قدر هم که کلمه فارسی بلد باشی معنی مدیا را نمی فهمی. گوینده انگلیسی زبان وقتی میگه media، صد تا کلمه دیگه میاد توی ذهنش مثل mediate به معنای واسطه گری کردن و به سرعت معنی مدیا رو درک می کنه، اما منه گوینده فارسی زبان مدیا رو کجای دلم بذارم؟ اما کافی معنی فایل رساندنو بدونی، معنی رسانه رو می فهمی.

رشد دادن زبون مثل یک موجود زنده مثل یک بچه دوست داشتنی، کار آدم های اهل اون حرفه است، که توی مرزهای دانش دارن فعالیت می کنند و البته رسانه هم دارن، و اتفاقا هردوی این ها در محمدرضای شعبانعلی هست، پس اگه محمدرضا معادلی برای بیزینس پلن گفت، و اولین بار منی که شاگردشم با مفهوم بیزینس پلن آشنا میشم و این کلمه رو می شنوم مطمئن باش دیگه نمی گم بیزینس پلن و اون کلمه را به کار می برم، وقتی کلمه های فارسی متولد می شن مثل اعضای موجود زنده رشد می کنند، مهم نیست اولین کلمه چه قدر دقیق باشه، چون خودش رشد می کنه، کافیه جنین سالم باشه، مثل چرخبال، که بعد شد بالگرد، اما مال خودمون بود، اما وقتی به جای جنین زگیل داریم کلمه تغییرات زشت و بی معنی ای می کنه، مثل اتوموبیل، که بعدها شد اتول، هوتول و کلی ازین کاهش های واجی چون معادل فارسی درستی نداشت.

البته مشکل فراتر ازین حرفاست، توی این ورود مستقیم کلمات نَشُسته انگلیسی اتفاقات بدتری هم میفته، طوری که اون کلمه وارداتی به معنای اشتباهی به کار می بره، مثل hybrid view ای که مهندس تقوی عزیز میگه و منظورش تصویر کلی و از بالای سازمانه، در حالی که این کلمه در این معنی کاملا غلطه، هیبرید به معنای دورگه و پیوندیه، این اصطلاحو مهندس احتمالا از گوگل مپ گرفته جایی که satellite view داریم و map view و شما توی بخش هایبرید ویو می تونید ترکیبی از این دوتا ویو یا نما رو ببینید به خاطر همین اسمش رو گذاشتند هیبرید ویو یعنی نمای دوتایی، و این هیچ ربطی به دید کلی و از بالا نداره و این کاربرد نادرست کلمات یعنی قوز بالا قوز یعنی درد مضاعف.

ببخشید که پرحرفی می کنم، اما محمد رضا این واقعا دغدغه بزرگیه، زبان یکی از مهمترین ملاک ها و حامل های هویت و فرهنگ یک ملته، همین طور که اگه فردوسی نبود، الان من و شما عرب زبان بودیم، اگه امروز ما هوشیار نباشیم نواده های ما انگلیسی زبان می شند، وقتی تعداد کلمات وارداتی از یه حدی بالا رفت عاقلانه است که از گرامر همون زبون استفاده کرد، اونوقته که نسل های بعد ما باید ترجمه انگلیسی گلستان و بوستان سعدی، دیوان حافظ، مثنوی معنوی، سیمرغ عطار، شعرای مجتبی کاشانی و سهراب سپهری رو بخونن البته اگه دیگه اون زمان کسی باشه و علاقه مند باشه تا زبون باستانی و مرده فارسی و رمز گشایی کنه، زبونی که مردم خودش بهش وفادار نبودن.

البته این رو هم بگم که این موضوع هم مثه خیلی چیزای دیگه توی مملکت ما گرفتار افراط و تفریطه، قرار نیست به زبون پهلوی باستانی صحبت کنیم و زبان عزیز فارسی را به جرم داشتن لغت های عربی و انگلیسی تیکه و پاره کنیم و به خلیج فارس بگیم شاخاب پارس، موجود پرتحملیه زبان بنا به شرایط موجود تا امروز دست منو شما رسیده تکامل پیدا کرده، اما اگه بیماری استفاده زیاده از حد کلمات انگلیسی تبدیل به غده سرطانی بشه، زبونو از هم می پاشه و این ینی از بین رفتن بخش زیادی از دانشی که به زبون فارسی ایجاد شده، مثل همین رادیو مذاکره های دوست داشتنی.

باز هم ببخشید که سرتو درد آوردم، ممنونم که سایت شما جاییه که فرصت فکر کردنو فراهم میکنه.